آیه قنطار: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | به آیه 20 [[سوره نساء]]/4 «آیه قنطار» گفته‌اند.<ref> كتاب البیع، ج 1، ص 119.</ref> | + | به آیه 20 [[سوره نساء]]/4 «آیه قنطار» گفته‌اند.<ref> كتاب البیع، ج 1، ص 119.</ref> |
| − | + | {{قرآن در قاب|سوره=4|آیه=20|ترجمه=اگر خواستید زنی به جای زنی دیگر بگیرید و او را قنطاری مال داده اید، نباید چیزی از او بازستانید آیا به زنان تهمت می زنید تا مهرشان را باز پس گیرید؟ این گناهی آشکار است}} | |
| − | + | قنطار به معناى دارایى فراوان است.<ref> روض الجنان، ج 5، ص 297.</ref> این آیه یكى از رسوم جاهلیت را تخطئه مى‌كند؛ زیرا در جاهلیت رسم بر این بود كه هرگاه شوهرى از همسرش كدورتى داشت و مى‌خواست او را [[طلاق]] دهد، بر او سخت مى‌گرفت و او را به اعمال منافى عفت متهم مى‌كرد تا زن حاضر شود مهر خویش را كه پیش‌تر دریافت كرده بود، بازگرداند و شوهر همین مال را مهر همسر دوم خود قرار مى‌داد. | |
| + | |||
| + | آیه، این كار را به شدت نكوهیده است<ref> همان.</ref> و مى‌فرماید: اگر خواستید همسرى دیگر به جاى همسر خود ستانید و به یكى از آنان مال فراوان داده‌اید، چیزى از آن را پس نگیرید. آیا مى‌خواهید آن را به بهتان و گناهى آشكار بگیرید؟ | ||
در آیه بعد كه بیست و یكمین آیه همین سوره است و '''آیه افضاء''' نام گرفته،<ref> كتاب البیع، ج 1، ص 119.</ref> مى‌فرماید: چگونه آن مال را مى‌گیرید و حقوق همسرانتان را پاى‌مال مى‌كنید؛ در حالى كه شما و همسرانتان مدت‌ها در خلوت و تنهایى با یكدیگر نزدیكى كرده و مباشرت داشته‌اید و آنان هنگام عقد از شما پیمانى محكم گرفته‌اند: | در آیه بعد كه بیست و یكمین آیه همین سوره است و '''آیه افضاء''' نام گرفته،<ref> كتاب البیع، ج 1، ص 119.</ref> مى‌فرماید: چگونه آن مال را مى‌گیرید و حقوق همسرانتان را پاى‌مال مى‌كنید؛ در حالى كه شما و همسرانتان مدت‌ها در خلوت و تنهایى با یكدیگر نزدیكى كرده و مباشرت داشته‌اید و آنان هنگام عقد از شما پیمانى محكم گرفته‌اند: | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۵۷
به آیه 20 سوره نساء/4 «آیه قنطار» گفته‌اند.[۱]
قنطار به معناى دارایى فراوان است.[۲] این آیه یكى از رسوم جاهلیت را تخطئه مى‌كند؛ زیرا در جاهلیت رسم بر این بود كه هرگاه شوهرى از همسرش كدورتى داشت و مى‌خواست او را طلاق دهد، بر او سخت مى‌گرفت و او را به اعمال منافى عفت متهم مى‌كرد تا زن حاضر شود مهر خویش را كه پیش‌تر دریافت كرده بود، بازگرداند و شوهر همین مال را مهر همسر دوم خود قرار مى‌داد.
آیه، این كار را به شدت نكوهیده است[۳] و مى‌فرماید: اگر خواستید همسرى دیگر به جاى همسر خود ستانید و به یكى از آنان مال فراوان داده‌اید، چیزى از آن را پس نگیرید. آیا مى‌خواهید آن را به بهتان و گناهى آشكار بگیرید؟
در آیه بعد كه بیست و یكمین آیه همین سوره است و آیه افضاء نام گرفته،[۴] مى‌فرماید: چگونه آن مال را مى‌گیرید و حقوق همسرانتان را پاى‌مال مى‌كنید؛ در حالى كه شما و همسرانتان مدت‌ها در خلوت و تنهایى با یكدیگر نزدیكى كرده و مباشرت داشته‌اید و آنان هنگام عقد از شما پیمانى محكم گرفته‌اند:
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص396.
