آیه 123 آل عمران: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (آیه 123 آل عمران را به آیه ۱۲۳ آل عمران منتقل کرد) |
(←پيوندها) |
||
سطر ۲۹: | سطر ۲۹: | ||
==پيوندها== | ==پيوندها== | ||
− | |||
* [[سوره آل عمران]] | * [[سوره آل عمران]] | ||
* [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]] | * [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
[[رده:آيات سوره آل عمران]] | [[رده:آيات سوره آل عمران]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۱۸
متن آيه
ترجمه آیه
و يقينا خدا شما را در جنگ بدر با آن كه ناتوان بوديد، يارى كرد پس از خدا پروا كنيد باشد كه سپاسگزارى نماييد.
نزول
محل نزول:
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسى» گوید: اين آيه در وصف مؤمنين نازل گرديد كه خداوند آنها را با كمى عدد يارى داد و با كمك فرشتگان بر مشركين پيروز شدند و با وجود بر قدرت و قوت مشركين بر آنها چيره گشته و غلبه يافتند.
چنان كه از ابن عباس روايت شده در جنگ بدر عده مهاجرين 77 نفر و عده انصار 236 نفر بودند كه روي هم 313 نفر ميشدند. در صورتى كه عده دشمنان در حدود هزار نفر بوده اند.[۳]
پانويس
- ↑ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 144.
- ↑ در تفاسير على بن ابراهيم و مجمع البيان از امام صادق عليهالسلام نقل شده كه مؤمنين در جنگ بدر در حالتى كه رسول خدا صلی الله علیه و آله در ميان آنان بوده از اذلة يعنى از ذليل و خوارشدگان نبوده اند بلكه قرائت آيه چنين است (و انتم ضعفاء) چنان كه در تفسير برهان بعد از دو واسطه از ابن سنان او از امام صادق علیهالسلام و نيز از ربعى بن حريز او از امام صادق علیهالسلام اين قرائت ذكر شده است و نيز در تفسير عياشى از ابوبصير و نيز از عبدالله بن سنان و آنها از امام صادق علیهالسلام روايت كرده اند كه امام به جاى (و انتم اذلّة) (و انتم قليل) قرائت فرموده است.
منابع
- قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.