آیه فىء: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | آیه 7 [[سوره حشر]] | + | آیه 7 [[سوره حشر]] را كه به موضوع «[[فیء]]» و موارد مصرف آن پرداخته است، «آیه فىء» گویند.<ref> تتمة المراجعات، ص 70.</ref> «فىء» غنیمتى است كه بدون جنگ و درگیرى از كافران بدست مسلمانان افتد، كه چنین مالى اختیارش در دست [[رسول خدا]] صلی الله علیه وآله است؛ بر خلاف غنیمتى كه با جنگ بدست مىآید كه یك پنجم آن در اختیار پیامبر قرار مىگیرد و مابقى آن متعلق به جنگجویان است: |
− | {{قرآن در قاب|«مَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاء مِنكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا | + | {{قرآن در قاب|«مَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاء مِنكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّزیقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ»|سوره=59|آیه=7|ترجمه=آنچه خدا از [اموال و زمین های] اهل آن آبادی ها به پیامبرش بازگرداند اختصاص به خدا و پیامبر و اهل بیت پیامبر و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان دارد، تا میان ثرومندان شما دست به دست نگردد. و [از اموال و احکام و معارف دینی] آنچه را پیامبر به شما عطا کرد بگیرید و از آنچه شما را نهی کرد، باز ایستید و از خدا پروا کنید؛ زیرا خدا سخت کیفر است.}} |
− | + | [[ابن عباس]] مىگوید: این [[آیه]] درباره دارایىهاى «اهل قُرى» فرود آمد و اهل القُرى، [[بنی نضیر]] و [[بنی قریظه]] بودند كه در [[مدینه]] مىزیستند و اهل [[فدک]] كه در سه میلى مدینه بودند و اهل خیبر و روستاهاى مدینه و ینبع كه خداوند اختیار دارایىهاى آنان را به [[رسول خدا]] صلی الله علیه وآله سپرد تا هر گونه خواست، در آن حكم كند. عدهاى اعتراض كردند كه چرا این دارایىها را تقسیم نمىكند؟ در پاسخ آنها این آیه نازل شد. | |
− | |||
− | ابن | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
سطر ۱۱: | سطر ۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * علی خراسانی، | + | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص395. |
{{قرآن}} | {{قرآن}} |
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۰
آیه 7 سوره حشر را كه به موضوع «فیء» و موارد مصرف آن پرداخته است، «آیه فىء» گویند.[۱] «فىء» غنیمتى است كه بدون جنگ و درگیرى از كافران بدست مسلمانان افتد، كه چنین مالى اختیارش در دست رسول خدا صلی الله علیه وآله است؛ بر خلاف غنیمتى كه با جنگ بدست مىآید كه یك پنجم آن در اختیار پیامبر قرار مىگیرد و مابقى آن متعلق به جنگجویان است:
ابن عباس مىگوید: این آیه درباره دارایىهاى «اهل قُرى» فرود آمد و اهل القُرى، بنی نضیر و بنی قریظه بودند كه در مدینه مىزیستند و اهل فدک كه در سه میلى مدینه بودند و اهل خیبر و روستاهاى مدینه و ینبع كه خداوند اختیار دارایىهاى آنان را به رسول خدا صلی الله علیه وآله سپرد تا هر گونه خواست، در آن حكم كند. عدهاى اعتراض كردند كه چرا این دارایىها را تقسیم نمىكند؟ در پاسخ آنها این آیه نازل شد.
پانویس
- ↑ تتمة المراجعات، ص 70.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص395.