آیه وصیت: تفاوت بین نسخهها
سطر ۹: | سطر ۹: | ||
هنگامى كه این ماجرا را به عرض پیامبر رساندند، این آیه نازل شد. پیامبر صلى الله علیه و آله نماز عصر را خواند و تمیم و برادرش را سوگند داد. آنان گفتند: اطلاعى نداریم. پس از مدتى، ظرفى نقره و منقوش به طلا را كه از ابن ابى ماریه بود، نزد آنان یافتند. | هنگامى كه این ماجرا را به عرض پیامبر رساندند، این آیه نازل شد. پیامبر صلى الله علیه و آله نماز عصر را خواند و تمیم و برادرش را سوگند داد. آنان گفتند: اطلاعى نداریم. پس از مدتى، ظرفى نقره و منقوش به طلا را كه از ابن ابى ماریه بود، نزد آنان یافتند. | ||
− | آنان گفتند: ما این ظرف را از او خریدهایم. وقتى این موضوع را به عرض پیامبر صلى الله علیه و آله رساندند، این بخش از آیه بعد نازل شد:<ref> مجمعالبیان، ج 3، ص 395 و 396.</ref>«فَإِن عُثِر عَلى أَنّهُما...».([[سوره مائده]]/ 5،107) | + | آنان گفتند: ما این ظرف را از او خریدهایم. وقتى این موضوع را به عرض پیامبر صلى الله علیه و آله رساندند، این بخش از آیه بعد نازل شد:<ref> مجمعالبیان، ج 3، ص 395 و 396.</ref>{{متن قرآن|«فَإِن عُثِر عَلى أَنّهُما...»}}.([[سوره مائده]]/ 5،107) |
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۱۷
به آیه 106 سوره مائده/5 «آیه وصیّت» مىگویند؛[۱] زیرا بر لزوم وصیت كردن مؤمنان هنگام مرگ با شرایط ویژهاى فرمان داده است:
(ابوجعفر در شأن نزول این آیه گوید): سه نفر تاجر (دو مسیحى به نام تمیم بن اوس دارى و برادرش عدى و یك مسلمان به نام ابن ابى ماریه) به عزم تجارت از مدینه عازم شام شدند. در میانه راه، ابن ابى ماریه مریض شد.
او وصیت نامهاى نوشت و در میان وسایل خود پنهان ساخت؛ سپس به آنان وصیت كرد و مال خود را به ایشان تحویل داد تا به اهل و عیالش برسانند. آن دو مسیحى، وسایل ارزشمند او را برداشتند و بقیه را به ورثهاش دادند. هنگامى كه ورثه به نامه دست یافتند، موضوع را با آن دو مسیحى در میان گذاشتند و آنان اظهار بىاطلاعى كردند.
هنگامى كه این ماجرا را به عرض پیامبر رساندند، این آیه نازل شد. پیامبر صلى الله علیه و آله نماز عصر را خواند و تمیم و برادرش را سوگند داد. آنان گفتند: اطلاعى نداریم. پس از مدتى، ظرفى نقره و منقوش به طلا را كه از ابن ابى ماریه بود، نزد آنان یافتند.
آنان گفتند: ما این ظرف را از او خریدهایم. وقتى این موضوع را به عرض پیامبر صلى الله علیه و آله رساندند، این بخش از آیه بعد نازل شد:[۲]«فَإِن عُثِر عَلى أَنّهُما...».(سوره مائده/ 5،107)
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص406.