هدایة المسترشدین (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
(اضافه کردن رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | |||
| − | + | ==مؤلف== | |
| − | |||
| − | |||
محمدتقى فرزند عبدالرحیم، معروف به صاحب حاشیه.(م 1248 ق) | محمدتقى فرزند عبدالرحیم، معروف به صاحب حاشیه.(م 1248 ق) | ||
| − | + | ==زندگی‌نامه و اظهارنظرها== | |
وى از اهالى «ایوان كى» بود و در اصفهان اقامت گزید و سپس به اتفاق خانواده اش مدت‌ها ساكن عتبات بود. وى از محضر استادانى مانند وحید بهبهانى، سید بحرالعلوم، سید صاحب ریاض و سید محسن كاظمینى (محقق اعرجى) سال‌ها استفاده نمود. وى پس از خاتمه تحصیلات از [[عراق]] عازم اصفهان گردید و سال‌ها در مجد بزرگ اصفهان، بر كرسى استادى نشست. وى پایه گذار دارالعلم نوى در اصفهان بود كه اثر وجودى آن تا اكنون در آن شهر باقى است. | وى از اهالى «ایوان كى» بود و در اصفهان اقامت گزید و سپس به اتفاق خانواده اش مدت‌ها ساكن عتبات بود. وى از محضر استادانى مانند وحید بهبهانى، سید بحرالعلوم، سید صاحب ریاض و سید محسن كاظمینى (محقق اعرجى) سال‌ها استفاده نمود. وى پس از خاتمه تحصیلات از [[عراق]] عازم اصفهان گردید و سال‌ها در مجد بزرگ اصفهان، بر كرسى استادى نشست. وى پایه گذار دارالعلم نوى در اصفهان بود كه اثر وجودى آن تا اكنون در آن شهر باقى است. | ||
| − | صاحب روضات درباره او چنین مى نویسد: «او در روزگار خویش در [[فقه]] و [[اصول]] افضل دانشمندان بود، در اصول فقه استاد كل فى الكل به حساب مى آید، در مراتب معقول و منقول روضه اى مملوّ از میوه هاى علم و كمال محسوب مى شد، دل‌هاى طالبان دانش متوجه به او و گنجینه هاى فضل و كمال مفتوح به همت او بود. محضر او مملو از اصحاب كمال بود. در مسجد شاه اصفهان نزدیك به سیصد دانشجو در درس او شركت مى كردند و من هم از كسانى بودم كه به درس او حضور مى یافتم».<ref> علماى بزرگ شیعه، | + | صاحب روضات درباره او چنین مى نویسد: «او در روزگار خویش در [[فقه]] و [[اصول]] افضل دانشمندان بود، در اصول فقه استاد كل فى الكل به حساب مى آید، در مراتب معقول و منقول روضه اى مملوّ از میوه هاى علم و كمال محسوب مى شد، دل‌هاى طالبان دانش متوجه به او و گنجینه هاى فضل و كمال مفتوح به همت او بود. محضر او مملو از اصحاب كمال بود. در مسجد شاه اصفهان نزدیك به سیصد دانشجو در درس او شركت مى كردند و من هم از كسانى بودم كه به درس او حضور مى یافتم».<ref>علماى بزرگ شیعه، ص232.</ref> |
| − | + | ==تألیفات== | |
هدایة المسترشدین، شرحى بر وافى، رسائل در فقه، شرح اسماء الحسنى. | هدایة المسترشدین، شرحى بر وافى، رسائل در فقه، شرح اسماء الحسنى. | ||
| − | + | ==معرفى اجمالى كتاب== | |
| − | این كتاب در موضوع [[اصول فقه]] [[شیعه]] امامیه است كه در واقع شرح كتاب معالم الدین و ملاذ المجتهدین نوشته شیخ حسن بن شیخ زین الدین (م 1011 ق) است و یكى از شروح مهم و معتبر بر این كتاب است. هدایة المسترشدین را شیخ انصارى بسیار پسندید و به همین جهت با توجه به وجود این حاشیه، شیخ كتاب دیگرى در مباحث الفاظ تألیف نفرمود.<ref> ریاض المسائل، سید على طباطبائى، مؤسسة النشر الاسلامى، چ اول، | + | این كتاب در موضوع [[اصول فقه]] [[شیعه]] امامیه است كه در واقع شرح كتاب معالم الدین و ملاذ المجتهدین نوشته شیخ حسن بن شیخ زین الدین (م 1011 ق) است و یكى از شروح مهم و معتبر بر این كتاب است. هدایة المسترشدین را شیخ انصارى بسیار پسندید و به همین جهت با توجه به وجود این حاشیه، شیخ كتاب دیگرى در مباحث الفاظ تألیف نفرمود.<ref> ریاض المسائل، سید على طباطبائى، مؤسسة النشر الاسلامى، چ اول، ج1، ص80.</ref> لذا فرائد الاصول شیخ انصارى فاقد مباحث الفاظ است و از مباحث قطع و ظن شروع مى شود. |
| − | + | ==وضعیت نشر== | |
این كتاب به همت مؤسسه نشر اسلامى در سال 1420 ق چاپ و منتشر شده است. | این كتاب به همت مؤسسه نشر اسلامى در سال 1420 ق چاپ و منتشر شده است. | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | + | ||
| + | ==منابع== | ||
| + | محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی | ||
| + | |||
| + | [رده:منابع فقهی]] | ||
[[رده:منابع فقه شیعه]] | [[رده:منابع فقه شیعه]] | ||
| + | {{منابع اصول فقه}} | ||
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۵۷
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مؤلف
محمدتقى فرزند عبدالرحیم، معروف به صاحب حاشیه.(م 1248 ق)
زندگی‌نامه و اظهارنظرها
وى از اهالى «ایوان كى» بود و در اصفهان اقامت گزید و سپس به اتفاق خانواده اش مدت‌ها ساكن عتبات بود. وى از محضر استادانى مانند وحید بهبهانى، سید بحرالعلوم، سید صاحب ریاض و سید محسن كاظمینى (محقق اعرجى) سال‌ها استفاده نمود. وى پس از خاتمه تحصیلات از عراق عازم اصفهان گردید و سال‌ها در مجد بزرگ اصفهان، بر كرسى استادى نشست. وى پایه گذار دارالعلم نوى در اصفهان بود كه اثر وجودى آن تا اكنون در آن شهر باقى است.
صاحب روضات درباره او چنین مى نویسد: «او در روزگار خویش در فقه و اصول افضل دانشمندان بود، در اصول فقه استاد كل فى الكل به حساب مى آید، در مراتب معقول و منقول روضه اى مملوّ از میوه هاى علم و كمال محسوب مى شد، دل‌هاى طالبان دانش متوجه به او و گنجینه هاى فضل و كمال مفتوح به همت او بود. محضر او مملو از اصحاب كمال بود. در مسجد شاه اصفهان نزدیك به سیصد دانشجو در درس او شركت مى كردند و من هم از كسانى بودم كه به درس او حضور مى یافتم».[۱]
تألیفات
هدایة المسترشدین، شرحى بر وافى، رسائل در فقه، شرح اسماء الحسنى.
معرفى اجمالى كتاب
این كتاب در موضوع اصول فقه شیعه امامیه است كه در واقع شرح كتاب معالم الدین و ملاذ المجتهدین نوشته شیخ حسن بن شیخ زین الدین (م 1011 ق) است و یكى از شروح مهم و معتبر بر این كتاب است. هدایة المسترشدین را شیخ انصارى بسیار پسندید و به همین جهت با توجه به وجود این حاشیه، شیخ كتاب دیگرى در مباحث الفاظ تألیف نفرمود.[۲] لذا فرائد الاصول شیخ انصارى فاقد مباحث الفاظ است و از مباحث قطع و ظن شروع مى شود.
وضعیت نشر
این كتاب به همت مؤسسه نشر اسلامى در سال 1420 ق چاپ و منتشر شده است.
پانویس
منابع
محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی
[رده:منابع فقهی]]
