آیه تغییر قبله: تفاوت بین نسخهها
(←آیه تحویل قبله) |
|||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
برخى آن را آیه قبله گفتهاند:<ref> الاتقان، ج 2، ص 52.</ref> | برخى آن را آیه قبله گفتهاند:<ref> الاتقان، ج 2، ص 52.</ref> | ||
| − | + | {{متن قرآن|«قَد نَرى تَقلُّبَ وَجهِكَ فِىالسَّماءِ فَلنُولِّينّكَ قِبلَةً تَرضَلها فَولِّ وَجهَكَ شَطرَالمسجدِالحَرامِ...»}} | |
در شأن نزول این آیه آمده است كه پیغمبر صلى الله علیه و آله تا هفده ماه پس از هجرت، به سوى مسجدالاقصى [[نماز]] مىخواند. یهودیان مىگفتند: محمد قبلهاى نداشت تا آنكه ما به او آموختیم و از این كه مسلمانان قبلهاى نداشتند، آنان را سرزنش مىكردند. | در شأن نزول این آیه آمده است كه پیغمبر صلى الله علیه و آله تا هفده ماه پس از هجرت، به سوى مسجدالاقصى [[نماز]] مىخواند. یهودیان مىگفتند: محمد قبلهاى نداشت تا آنكه ما به او آموختیم و از این كه مسلمانان قبلهاى نداشتند، آنان را سرزنش مىكردند. | ||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
[[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله از این موضوع آزرده خاطر بود؛ به طورى كه در تاریكى شب بیرون مىآمد و سر به سوى آسمان مىكرد و انتظار نزول وحى در این باره را داشت. روزى ([[شعبان]] سال دوم هجرت) در مسجد بنىسلمه [[نماز ظهر]] مىخواند كه این آیه در بین [[نماز]] نازل شد و قبله تغییر یافت و این مسجد به ذوقبلتین شهرت یافت.<ref> تفسیر اثنى عشرى، ج 1، ص 279؛ الصافى، ج 1، ص 199.</ref> | [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله از این موضوع آزرده خاطر بود؛ به طورى كه در تاریكى شب بیرون مىآمد و سر به سوى آسمان مىكرد و انتظار نزول وحى در این باره را داشت. روزى ([[شعبان]] سال دوم هجرت) در مسجد بنىسلمه [[نماز ظهر]] مىخواند كه این آیه در بین [[نماز]] نازل شد و قبله تغییر یافت و این مسجد به ذوقبلتین شهرت یافت.<ref> تفسیر اثنى عشرى، ج 1، ص 279؛ الصافى، ج 1، ص 199.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص377. | ||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
| − | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره بقره]] | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۱۰
به آیه 144 سوره بقره/2 كه تغییر قبله از بیتالمقدس به كعبه را اعلام داشته، «آیه تحویل قبله» مىگویند.[۱]
برخى آن را آیه قبله گفتهاند:[۲] «قَد نَرى تَقلُّبَ وَجهِكَ فِىالسَّماءِ فَلنُولِّينّكَ قِبلَةً تَرضَلها فَولِّ وَجهَكَ شَطرَالمسجدِالحَرامِ...»
در شأن نزول این آیه آمده است كه پیغمبر صلى الله علیه و آله تا هفده ماه پس از هجرت، به سوى مسجدالاقصى نماز مىخواند. یهودیان مىگفتند: محمد قبلهاى نداشت تا آنكه ما به او آموختیم و از این كه مسلمانان قبلهاى نداشتند، آنان را سرزنش مىكردند.
رسول خدا صلى الله علیه و آله از این موضوع آزرده خاطر بود؛ به طورى كه در تاریكى شب بیرون مىآمد و سر به سوى آسمان مىكرد و انتظار نزول وحى در این باره را داشت. روزى (شعبان سال دوم هجرت) در مسجد بنىسلمه نماز ظهر مىخواند كه این آیه در بین نماز نازل شد و قبله تغییر یافت و این مسجد به ذوقبلتین شهرت یافت.[۳]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص377.
