آیه ۱ لیل: تفاوت بین نسخهها
(←متن آیه) |
(←پیوندها) |
||
سطر ۲۷: | سطر ۲۷: | ||
* [[سوره لیل]] | * [[سوره لیل]] | ||
* [[سوره لیل/متن و ترجمه سوره]] | * [[سوره لیل/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیات سوره لیل]] | [[رده:آیات سوره لیل]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۰۱
متن آیه
ترجمه
سوگند به شب آنگاه که جهان را در خود فرو پوشد.
نزول
از طریق حکم بن ابان از عکرمة او از ابن عباس روایت کند که مردى داراى باغ و درختهاى خرمائى بود. شاخه یکى از آن درخت ها به طرف خانه مرد فقیرى کشیده میشد و آن مرد فقیر صاحب عیال و اولاد بود. مرد صاحب باغ هر وقت داخل خانه میشد، بالاى درخت مزبور میرفت و از خرما میخورد و بسا اتفاق مى افتاد که خرماى درخت مزبور به خانه آن مرد فقیر هم میریخت و کودکان او میخوردند ولى صاحب باغ وقتى این منظره را میدید از درخت به زیر مى آمد و خرماى ریخته را جمع میکرد و اگر در دهان کودکان آن مرد فقیر هم میدید با انگشتان خود خرماها را از دهان آنها خارج میکرد.
مرد فقیر شکایت نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله برد. پیامبر صاحب باغ را خواست، فرمود: آن یک درخت خرما را که شاخه آن به طرف خانه آن مرد فقیر است به من بفروش که در ازاء آن، درختى در بهشت به تو میدهم.
صاحب باغ گفت: یا رسول الله من داراى درختهاى خرماى زیاد هستم ولى این یک درخت را زیاد دوست میدارم زیرا میوه آن بهتر و زیادتر است. مرد دیگرى گفتار رسول خدا صلی الله علیه و آله را با صاحب باغ مى شنید. صاحب باغ وقتى از نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله بدون موافقت بیرون آمد. آن مرد دیگر به او گفت: چرا فرمایش پیامبر را قبول نکردى و سپس به او گفت: اگر من آن یک درخت را با چهل درخت باغ خودم از تو بخرم به من مى فروشى؟ گفت: میفروشم.
آن مرد یک درخت خرما را از صاحب باغ خرید و عده اى را نیز به شهادت گرفت سپس نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت: یا رسول الله من آن یک درخت را از صاحب باغ خریده ام و آن را در ازاء یک درخت در بهشت به شما مى بخشم سپس پیامبر نزد مرد فقیر رفت و به او فرمود که آن یک درخت از آن تو و عیال و فرزندانت خواهد بود سپس این آیه با تمام آیات این سوره نازل گردید.[۱] اگر چه این حدیث، غریب و دور از واقع به نظر مى آید.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 863.