آیه استرجاع: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص 369. | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص 369. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره بقره]] | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۵۸
به بخشى از آیه 156 سوره بقره/ 2 «إنّا لِلّهِ و إنّا إليهِ رجِعون». «آیه استرجاع» گویند.[۱]
از آن جا كه در این آیه، بر بعث و بازگشت به خدا اقرار شده، چنین نام گرفته است. این آیه و آیات پیشین، كسانى را ستایش كرده كه هنگام مواجهه با مصیبت مى گویند: «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ رجِعون».
در آیه 157 سوره بقره/ 2، صابرانِ مسترجع را داراى مقامى والا و مشمول درود و رحمت الهى مى داند: «أُولئكَ عَليهِم صَلَوتٌ مِن رَبّهِم و رَحمَةٌ و أُولئكَ هُمُ المُهتَدون».
در شأن نزول این آیه آمده است كه امام على علیه‌السلام هنگام شنیدن خبر شهادت حمزه و به نقلى جعفر، جمله «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ رجِعون» را بر زبان راند؛ سپس این آیه نازل شد.[۲]
همان گونه كه از آیه استفاده مى شود، در روایات نیز بر «استرجاع» هنگام روبرو شدن با هر گونه مصیبت - هر چند اندك باشد - تأكید شده است. در این زمینه، ده ها روایت در منابع شیعه[۳] و سنّى[۴] وارد شده است.
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص 369.
