آیه صوم (روزه): تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه صوم (روزه) را به آیه صوم (روزه) منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | حكم وجوب روزه بر مسلمانان | + | حكم وجوب [[روزه]] بر مسلمانان -چنانكه بر امت‌هاى پیشین واجب شده-، در آیه 183 [[سوره بقره]] آمده است؛ از همین رو آن را «آیه صُوم»<ref> فقه القرآن، ج 1، ص 204؛ بحارالانوار، ج 56، ص 15 و ج 78، ص 132.</ref> یا «آیه صیام»<ref> الاتقان، ج 2، ص 52؛ قرطبى، ج 2، ص 45، ج 19، ص 181.</ref> مى‌گویند: |
| − | {{قرآن در قاب|«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»|سوره=2|آیه=183|ترجمه=ای | + | {{قرآن در قاب|«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»|سوره=2|آیه=183|ترجمه=ای اهل ایمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهیزکار شوید.}}هرچند كه [[روزه]] بر [[امت|امّت‌هاى]] پيشين نيز [[واجب]] بوده، ولى روزه‌ى [[ماه رمضان]]، مخصوص [[پيامبران|انبيا]] بوده است و در امّت [[اسلام|اسلامى]]، روزه رمضان بر همه واجب شده است.<ref>تفسير نورالثقلين.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * علی خراسانی، | + | |
| + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص391. | ||
| + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج1، ص282. | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
[[رده:آیات الاحکام]] | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
| − | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۹
حكم وجوب روزه بر مسلمانان -چنانكه بر امت‌هاى پیشین واجب شده-، در آیه 183 سوره بقره آمده است؛ از همین رو آن را «آیه صُوم»[۱] یا «آیه صیام»[۲] مى‌گویند:
هرچند كه روزه بر امّت‌هاى پيشين نيز واجب بوده، ولى روزه‌ى ماه رمضان، مخصوص انبيا بوده است و در امّت اسلامى، روزه رمضان بر همه واجب شده است.[۳]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص391.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج1، ص282.
