قاموس قرآن: أَزّ: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | «أَزّ» به معنای تحریک شدید است و از | + | '''«أَزّ»''' به معنای تحریک و یا تکان دادن شدید است و از واژههای [[قرآن|قرآنی]] میباشد. |
==أَزّ در لغت== | ==أَزّ در لغت== | ||
| − | + | کلمه «أَزّ»، جنباندن و تحریک شدید معنا شده است؛ أزَّ الشَّيءَ: هزّه و حرَّكه شديدًا. از «[[مفردات قرآن راغب (کتاب)|مفردات راغب]]» بدست می آید که قید شدید در تحریک ملحوظ است، گویند: «ازّت القِدر أی اشتدّ غلیانُها». اما صاحب «[[قاموس المحیط (کتاب)|قاموس المحیط]]» آنرا مطلق تحریک و غلیان معنی کرده است. | |
| − | در [[النهایه فی غریب الحدیث و الاثر (کتاب)| | + | [[مجدالدین ابن اثیر]] در «[[النهایه فی غریب الحدیث و الاثر (کتاب)|النهایه]]» می گوید: «کان الذی أزّ عایشة علی الخروج ابن الزبیر، ای حرّکها و حملها علی الخروج» یعنی [[عبدالله بن زبیر]] بود که [[عایشه|عایشه]] را بر خروج به [[جنگ جمل]] تحریک کرد. و در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|«أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا»}}؛<ref>[[سوره مریم]]، ۸۳.</ref> یعنی ما شیاطین را برای کافران فرستادیم، آنها را بشدّت تحریک می کنند و بر اعمال خلاف وا می دارند. |
==أزّ در آیات قرآن== | ==أزّ در آیات قرآن== | ||
'''أَزًّا:''' | '''أَزًّا:''' | ||
| − | *{{متن قرآن|«أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ | + | *{{متن قرآن|«أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ '''أَزًّا'''»}}.<ref>[[سوره مریم]]، ۸۳.</ref> |
'''تَؤُزُّهُمْ:''' | '''تَؤُزُّهُمْ:''' | ||
| − | *{{متن قرآن|«أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا»}}.<ref> | + | *{{متن قرآن|«أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ '''تَؤُزُّهُمْ''' أَزًّا»}}.<ref>[[سوره مریم]]، ۸۳.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۲۰: | سطر ۲۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | *[[قاموس قرآن قرشی (کتاب)|قاموس قرآن]]، | + | *[[قاموس قرآن قرشی (کتاب)|قاموس قرآن]]، سید علیاکبر قرشی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷. |
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۵
«أَزّ» به معنای تحریک و یا تکان دادن شدید است و از واژههای قرآنی میباشد.
أَزّ در لغت
کلمه «أَزّ»، جنباندن و تحریک شدید معنا شده است؛ أزَّ الشَّيءَ: هزّه و حرَّكه شديدًا. از «مفردات راغب» بدست می آید که قید شدید در تحریک ملحوظ است، گویند: «ازّت القِدر أی اشتدّ غلیانُها». اما صاحب «قاموس المحیط» آنرا مطلق تحریک و غلیان معنی کرده است.
مجدالدین ابن اثیر در «النهایه» می گوید: «کان الذی أزّ عایشة علی الخروج ابن الزبیر، ای حرّکها و حملها علی الخروج» یعنی عبدالله بن زبیر بود که عایشه را بر خروج به جنگ جمل تحریک کرد. و در قرآن آمده است: «أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا»؛[۱] یعنی ما شیاطین را برای کافران فرستادیم، آنها را بشدّت تحریک می کنند و بر اعمال خلاف وا می دارند.
أزّ در آیات قرآن
أَزًّا:
- «أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا».[۲]
تَؤُزُّهُمْ:
- «أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا».[۳]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، سید علیاکبر قرشی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
