آیه اعتداء: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
بر اساس شأن نزولى كه در ذیل این آیه آمده است، مشركان عرب كه از پیامبر شنیده بودند جنگ در ماه هاى حرام ([[ذی القعده]]، [[ذی الحجه]]، [[محرم]] و [[رجب]]) در اسلام جایز نیست، درصدد بودند خود حرمت این ماه ها را شكسته به مسلمانان هجوم برند كه این آیه فرود آمد و اجازه داد در صورتى كه آن ها حرمت این ماه ها را نگاه نداشتند، مسلمانان نیز بتوانند با مشركان وارد جنگ شوند و همان گونه كه آنان تعدى و ستم مى كنند، بر آنان تعدّى شود.<ref> مجمع البیان، ج 2، ص 514.</ref> | بر اساس شأن نزولى كه در ذیل این آیه آمده است، مشركان عرب كه از پیامبر شنیده بودند جنگ در ماه هاى حرام ([[ذی القعده]]، [[ذی الحجه]]، [[محرم]] و [[رجب]]) در اسلام جایز نیست، درصدد بودند خود حرمت این ماه ها را شكسته به مسلمانان هجوم برند كه این آیه فرود آمد و اجازه داد در صورتى كه آن ها حرمت این ماه ها را نگاه نداشتند، مسلمانان نیز بتوانند با مشركان وارد جنگ شوند و همان گونه كه آنان تعدى و ستم مى كنند، بر آنان تعدّى شود.<ref> مجمع البیان، ج 2، ص 514.</ref> | ||
− | + | {{متن قرآن|«الشَّهرُ الحَرامُ بِالشَّهرِ الحَرامِ و الحُرُمتُ قِصاصٌ فَمنِ اعتَدَى عَليكُم فَاعتَدوا عَليهِ بِمثلِ مَا اعتَدى عَليكُم»}} | |
+ | |||
+ | ==پانویس== | ||
+ | <references/> | ||
− | |||
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
+ | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص370. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
− | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره بقره]] | [[رده:آیات سوره بقره]] |
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۵۶
آیه 194 سوره بقره/ 2 «آیه اعتداء» (تعدّى) نام گرفته است.[۱]
بر اساس شأن نزولى كه در ذیل این آیه آمده است، مشركان عرب كه از پیامبر شنیده بودند جنگ در ماه هاى حرام (ذی القعده، ذی الحجه، محرم و رجب) در اسلام جایز نیست، درصدد بودند خود حرمت این ماه ها را شكسته به مسلمانان هجوم برند كه این آیه فرود آمد و اجازه داد در صورتى كه آن ها حرمت این ماه ها را نگاه نداشتند، مسلمانان نیز بتوانند با مشركان وارد جنگ شوند و همان گونه كه آنان تعدى و ستم مى كنند، بر آنان تعدّى شود.[۲]
«الشَّهرُ الحَرامُ بِالشَّهرِ الحَرامِ و الحُرُمتُ قِصاصٌ فَمنِ اعتَدَى عَليكُم فَاعتَدوا عَليهِ بِمثلِ مَا اعتَدى عَليكُم»
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص370.