مسبحات: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(فارسی نویسی)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
مسبحات سوره هایی هستند که با تسبیح خدا آغاز می شوند. نام «مسبحات» بر این سوره ها، توسط خود پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم قرار داده شده است.<ref>رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج19، ص1. </ref> و در روایت معصومین علیهم السلام نیز این کلمه آمده است.
+
«مُسَبَّحات» در اصطلاح، [[سوره|سوره‌هایی]] هستند که با [[تسبیح]] [[خداوند]] آغاز می‌شوند. نام «مسبّحات» بر این سوره‌ها، توسط خود [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه وآله قرار داده شده است.<ref>ابوالفتوح رازی، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱. </ref> در روایات [[معصوم|معصومین]] علیهم‌السلام نیز این کلمه آمده است.
  
 
==واژه مسبحات==
 
==واژه مسبحات==
  
«مسبحات» اسم فاعل از ماده ی «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.  
+
«مسبّحات» از ماده «سبح»، و در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس و پاک و منزه دانستن است.  
  
==تعداد مسبحات==
+
==تعداد سور مسبحات==
  
در این که سور مسبحات کدام سوره ها می باشد، اختلافاتی وجود دارد. اقوال مختلف در این مورد به شرح زیر است:
+
در اینکه سور مسبّحات کدام سوره ها می باشد، اقوال مختلفی به شرح زیر وجود دارد:
  
'''الف- هفت سوره [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]'''
+
'''الف. هفت سوره''': [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]]، [[سوره اعلی|اعلی]]؛
  
افرادی که قائل به این نظر هستند همه سوره هایی که با یکی از مشتقات ریشه (س ب ح) آغاز می شود را جزء سور مسبحات می دانند.<ref>دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج8، ص283، مدخل "اسراء" از محمد علی لسانی فشارکی؛ همان، ج15، مدخل "تسبیح" از مهدی مطیع؛ اعتصامی، زهرا و آل رسول، سوسن، سوره شناسی مسبحات، فصلنامه فدک، سال اول، شماره 1، صص 29-54، ص29؛ سید محمد باقر حجتی، پژوهشی در تاریخ قرآن، تهران، انتشارات اسلامی، 1377 ش، ص 105.؛سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام،1371، ماده سبح. فیض کاشانى، محمد محسن بن شاه مرتضى، الوافی‌، کتابخانه امام أمیر المؤمنین على علیه السلام‌، اصفهان‌، 1406 ق‌ چاپ: اول‌، ج9، ص1756 </ref>
+
افرادی که قائل به این نظر هستند، همه سوره هایی که با یکی از مشتقات ریشه (س ب ح) آغاز می شود را جزء سور مسبحات می دانند.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۸، ص۲۸۳، مدخل "اسراء"؛ سید محمدباقر حجتی، پژوهشی در تاریخ قرآن، ص ۱۰۵؛ احمد سیاح، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، ماده سبح؛ فیض کاشانى، الوافی‌، ج۹، ص۱۷۵۶. </ref>
 
    
 
    
'''ب- شش سوره حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن و اعلی'''
+
'''ب. شش سوره''': حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن، اعلی؛
  
مرحوم آیت الله سید علی قاضی رحمه الله طبق نقل شاگردشان علامه طباطبائى ره به شاگردان توصیه می نمودند مسبحات‌ست‌ را هر شب تلاوت کنند. و علامه طباطبائی می فرمایند ما به ایشان عرضه داشتیم که در خبر مسبحات خمس است که سوره اعلى را ندارد ولی ایشان با وجود این، سخت مصر بودند که مسبحات‌ست‌ قرائت شود زیرا خودش هم چیزهایى میدانست که از اساتید سینه بسینه اخذ کرده‌بود.<ref> حسن زاده، حسن، هزار و یک نکته، رجاء، تهران‌، 1365، چاپ: پنجم‌، ص 605 (نکته 754). </ref>
+
آیت الله [[سید علی آقا قاضی|سید علی قاضی]] طبق نقل [[علامه طباطبایى|علامه طباطبائى]]، به شاگردان توصیه می نمودند مسبحات‌ سِت‌ّ (ششگانه) را هر شب تلاوت کنند. و علامه طباطبائی می گوید ما به ایشان عرضه داشتیم که در خبر مسبحات خمس است که سوره اعلى را ندارد، ولی ایشان با وجود این، سخت مصرّ بودند که مسبحات‌ ست‌ّ قرائت شود زیرا خودش هم چیزهایى می دانست که از اساتید سینه بسینه اخذ کرده‌ بود.<ref> حسن زاده آملی، هزار و یک نکته، ص ۶۰۵ (نکته ۷۵۴). </ref> آیت الله [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] نیز از مسبحات ششگانه نام می برد.<ref> جوادى آملى، تفسیر سوره حشر، نشریه پاسدار اسلام، ۱۳۷۶، شماره ۱۸۳. </ref>
  
آیة الله جوادی آملی نیز از مسبحات ششگانه نام می برد.<ref> مرتضى جوادى آملى،تفسیر سوره حشر،نشریه پاسدار اسلام، 1376،شماره183 و 184،در دسترس در[http://www.ensani.ir/fa/content/137529/default.aspx پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی]، بازیابی:14 دی ماه 1392. </ref>
+
همچنین در [[سنن نسائی (کتاب)|سنن نسائی]] نیز آمده است: أخبرنا أحمد بن عمرو بن السرح قال أخبرنا بن وهب قال سمعت معاویة بن صالح یحدث عن بحیر بن سعد عن خالد بن معدان قال کان [[پیامبر اسلام|رسول الله]] صلى الله علیه وسلم لا ینام حتى یقرأ المسبحات و یقول إن فیهن آیة کألف آیة قال معاویة إن بعض أهل العلم کانوا یجعلون المسبحات ستّا سورة الحدید والحشر والحواریین وسورة الجمعة والتغابن وسبح اسم ربک الاعلى.<ref>سنن نسائی، ج۶، ص۱۷۹</ref>
  
همچنین در سنن نسائی نیز آمده است : أخبرنا أحمد بن عمرو بن السرح قال أخبرنا بن وهب قال سمعت معاوية<ref>منظور معاویة بن صالح است که نام او در زمره راویان از بحیر بن سعد آمده است. در تهذیب التهذیب آمده است: «بحير بن سعد السحولي أبو خالد الحمصي، روى عن: خالد بن معدان ومكحول، وعنه: إسماعيل بن عيّاش، وبقية بن الوليد، وثور بن يزيد ـ وهو من أقرانه ـ و'''معاوية بن صالح'''، وغيرهم» (تهذيب التهذيب، ج۱، ص۳۸۴)</ref> يحدث عن بحير بن سعد عن خالد بن معدان قال كان رسول الله صلى الله عليه وسلم لا ينام حتى يقرأ المسبحات ويقول إن فيهن آية كألف آية قال معاوية إن بعض أهل العلم كانوا يجعلون المسبحات ستا سورة الحديد والحشر والحواريين وسورة الجمعة والتغابن وسبح اسم ربك الاعلى<ref>سنن نسائی، ج6، ص179</ref>
+
سوره ای که در قول ۶ سوره نسبت به ۷ سوره ندارد [[سوره اِسراء|سوره اسراء]] است. این سوره با "سبحان" آغاز می شود بر خلاف سوره های دیگر که با "سبِّح" یا "سَبَّحَ" یا "یسبّح" یعنی یک فعل آغاز می گردد.  
 
 
سوره ای که در قول 6 سوره نسبت به 7 سوره ندارد سوره اسراء است. این سوره با "سبحان" آغاز می شود بر خلاف سوره های دیگر که با "سبِّح" یا"سَبَّحَ" یا "یسبح" یعنی یک فعل آغاز می گردد.  
 
 
   
 
   
'''ج- پنج سوره حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن'''
+
'''ج. پنج سوره''': حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن؛
 
 
عده ای تنها پنج سوره ای که با "سَبَّحَ، یُسَبِّحُ " آغاز می شود، مسبحات دانسته، سوره اسراء که با مصدر "سبحان" و سوره اعلی که با فعل امر "سبِّح" آغاز می شود را جزء مسبحات نمی دانند.
 
 
 
مرآة العقول از شیخ طوسی در تهذیب نقل می کند که مسبحات سوره هائی هستند که با "سبح یا یسبح" آغاز می شوند.
 
  
بسیاری از تفاسير نیز این پنج سوره را مسبحات خوانده اند.<ref>برای نمونه بنگرید: مكارم شيرازي، گزيده تفسير نمونه، تهران، اسلاميه، 1382ش، ج 5، ص 92. حسينى شاه عبدالعظيمى حسين بن احمد، تفسير اثناعشرى‌، انتشارات ميقات‌، تهران‌، 1363 ش‌، ج‌13، ص8.</ref>
+
عده ای تنها پنج سوره ای که با "سَبَّحَ" یا "یُسَبِّحُ" آغاز می شود، مسبحات دانسته، و سوره اسراء که با مصدر "سبحان" و سوره اعلی که با فعل امر "سبِّح" آغاز می شود را جزء مسبحات نمی دانند.
  
'''د_ هفت سوره سوره حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن  و اعلی به علاوه دو سوره فرقان و تبارک:'''
+
[[علامه مجلسى|علامه مجلسی]] در [[مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول (کتاب)|مرآة العقول]] از «[[تهذیب الأحكام (کتاب)|تهذیب]]» [[شیخ طوسی]] نقل می کند که مسبحات سوره هائی هستند که با "سبّح" یا "یسبّح" آغاز می شوند.
  
آیت الله معرفت دو سوره [[سوره فرقان|فرقان]] و [[سوره ملک|ملک]] که با تبارک شروع شده اند را نیز علاوه بر هفت سوره ای که با تسبیح شروع می شوند محتمل شمول مسبحات میداند و می نویسد: "والسور المسبحات سبع او تزید الی تسع لو جعلنا التبارک تسبیحاً کما هو الراجح".<ref>معرفت، محمد هادی، تلخیص التمهید، ج2، ص313.</ref>  
+
بسیاری از تفاسیر نیز این پنج سوره را مسبحات خوانده اند.<ref>برای نمونه بنگرید: مکارم شیرازی، گزیده تفسیر نمونه، ج ۵، ص ۹۲. حسینى شاه‌عبدالعظیمى، تفسیر اثناعشرى‌، ج‌۱۳، ص۸.</ref> این قول روایتی [[حدیث موقوف|موقوفه]] نیز از عرباض بن ساریه دارد که در تفسیر [[ابوالفتوح رازی]] چنین آمده است: "عرباض بن ساریه روایت کرد که: رسول -علیه السّلام- هیچ شب بنخفتى تا مسبّحات بنخواندى و گفتى در این سورتها آیتى است که فاضلتر است از هزار آیت. گفتند: مسبّحات کدام است؟ گفت: سورة الحدید و الحشر و الصّفّ و الجمعة و التّغابن".<ref>ابوالفتح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱.</ref>  
  
از بین این اقوال دو قول از همه مشهورتر است یکی قولی که سوره های قرآن را هفت سوره اغاز شده با یکی از مشتقات سبح می داند  و دیگری قولی که مسبحات را پنج سوره آغاز شده با سبح و یسبح می داند. از بین این دو قول، قول دوم روایت موقوفه ای از عرباض بن ساريه دارد که در تفسیر ابوالفتوح رازی چنین آمده است: "عرباض بن ساريه روايت كرد كه: رسول- عليه السّلام- هيچ شب بنخفتى تا مسبّحات بنخواندى و گفتى در اين سورتها آيتى است كه فاضلتر است از هزار آيت. گفتند: مسبّحات كدام است؟ گفت: سورة الحديد و الحشر و الصّفّ والجمعة والتّغابن".<ref>ابوالفتح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج19، ص1.</ref>  
+
البته برخی نقل های این روایت اسامی مسبحات را ندارد. چنانچه ابن کثیر روایت را چنین آورده است: قال الإمام أحمد: حدثنا یزید بن عبد ربه، حدثنا بقیة بن الولید، حدثنی بجیر بن سعد عن خالد بن معدان عن ابن أبی بلال عن عرباض بن ساریة أنه حدثهم أن رسول اللّه صلّى اللّه علیه و سلّم کان یقرأ المسبحات قبل أن یرقد و قال: «إن فیهن آیة أفضل من ألف آیة»، و هکذا رواه أبو داود و الترمذی و النسائی من طرق عن بقیة به.<ref>ابن کثیر دمشقى، اسماعیل بن عمرو، ج‌۸، ص۳۹.</ref>
  
البته برخی نقل های این روایت اسامی مسبحات را ندارد. چنانچه ابن کثیر روایت را چنین آورده است: قال الإمام أحمد: حدثنا يزيد بن عبد ربه، حدثنا بقية بن الوليد، حدثني بجير بن سعد عن خالد بن معدان عن ابن أبي بلال عن عرباض بن سارية أنه حدثهم أن رسول اللّه صلّى اللّه عليه و سلّم كان يقرأ المسبحات قبل أن يرقد و قال: «إن فيهن آية أفضل من ألف آية»، و هكذا رواه أبو داود و الترمذي و النسائي من طرق عن بقية به.<ref>ابن كثير دمشقى، اسماعيل بن عمرو، دارالكتب العلمية، بيروت، 1419 ق، ج‌8، ص39.</ref> 
+
==فضیلت قرائت مسبحات==
  
==فضایل مسبحات==
+
*طبق برخی روایات، [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه وآله نمی خوابید مگر آنکه مسبحات را می خواند و می فرمود: در این سوره ها آیه ای است که از هزار آیه برتر است... .<ref>سنن نسائی، ج۶، ص۱۷۹؛ ابن کثیر دمشقى، ج‌۸، ص۳۹.</ref>
  
*پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نمی خوابید مگر آنکه مسبحات را می خواند و می فرمود: در این سوره ها آیه ای است که از هزار آیه برتر است. پرسیدند: مسبحات کدام است؟ فرمود: سوره های حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن.
+
*[[امام باقر]] علیه السلام فرموده اند: "من قرأ المسبحات کلّها قبل اَن ینام لم یمت حتی یدرک القائم و اِن مات کان فی جوار محمد النبی صلی الله علیه و آله". یعنی هر کس سور مسبحات را قبل از خواب قرائت کند نمی میرد تا [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حضرت قائم]] علیه السلام را درک کند و اگر بمیرد در کنار رسول اکرم صلی الله علیه وآله خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۱۱۹.</ref>
  
*[[امام باقر]] علیه السلام فرموده اند: "من قراء المسبحات کلها قبل اَن ینام لم یمت حتی یدرک القائم و اِن مات کان فی جوار محمد النبی صلی الله علیه و آله وسلم". یعنی هر کس سور مسبحات را قبل از خواب قرائت کند نمی میرد تا حضرت قائم علیه السلام را درک کند و اگر بمیرد در کنار رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم خواهد بود.<ref>ابن بابويه، محمد بن على‌، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص119.</ref>
+
==متن و ترجمه سور مسبحات==
  
==متن و ترجمه سوره های مسبحات==
 
 
*[[سوره حدید/متن و ترجمه]]
 
*[[سوره حدید/متن و ترجمه]]
 
*[[سوره حشر/متن و ترجمه]]
 
*[[سوره حشر/متن و ترجمه]]
سطر ۵۲: سطر ۴۵:
 
*[[سوره جمعه/متن و ترجمه]]
 
*[[سوره جمعه/متن و ترجمه]]
 
*[[سوره تغابن/متن و ترجمه]]
 
*[[سوره تغابن/متن و ترجمه]]
 
+
 
 
 
*[[سوره اعلی/متن و ترجمه]]
 
*[[سوره اعلی/متن و ترجمه]]
 +
*[[سوره اسراء/متن و ترجمه]]
  
+
 
 
*[[سوره اسراء/متن و ترجمه]]
 
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۷

«مُسَبَّحات» در اصطلاح، سوره‌هایی هستند که با تسبیح خداوند آغاز می‌شوند. نام «مسبّحات» بر این سوره‌ها، توسط خود پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله قرار داده شده است.[۱] در روایات معصومین علیهم‌السلام نیز این کلمه آمده است.

واژه مسبحات

«مسبّحات» از ماده «سبح»، و در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس و پاک و منزه دانستن است.

تعداد سور مسبحات

در اینکه سور مسبّحات کدام سوره ها می باشد، اقوال مختلفی به شرح زیر وجود دارد:

الف. هفت سوره: اسراء، حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن، اعلی؛

افرادی که قائل به این نظر هستند، همه سوره هایی که با یکی از مشتقات ریشه (س ب ح) آغاز می شود را جزء سور مسبحات می دانند.[۲]

ب. شش سوره: حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن، اعلی؛

آیت الله سید علی قاضی طبق نقل علامه طباطبائى، به شاگردان توصیه می نمودند مسبحات‌ سِت‌ّ (ششگانه) را هر شب تلاوت کنند. و علامه طباطبائی می گوید ما به ایشان عرضه داشتیم که در خبر مسبحات خمس است که سوره اعلى را ندارد، ولی ایشان با وجود این، سخت مصرّ بودند که مسبحات‌ ست‌ّ قرائت شود زیرا خودش هم چیزهایى می دانست که از اساتید سینه بسینه اخذ کرده‌ بود.[۳] آیت الله جوادی آملی نیز از مسبحات ششگانه نام می برد.[۴]

همچنین در سنن نسائی نیز آمده است: أخبرنا أحمد بن عمرو بن السرح قال أخبرنا بن وهب قال سمعت معاویة بن صالح یحدث عن بحیر بن سعد عن خالد بن معدان قال کان رسول الله صلى الله علیه وسلم لا ینام حتى یقرأ المسبحات و یقول إن فیهن آیة کألف آیة قال معاویة إن بعض أهل العلم کانوا یجعلون المسبحات ستّا سورة الحدید والحشر والحواریین وسورة الجمعة والتغابن وسبح اسم ربک الاعلى.[۵]

سوره ای که در قول ۶ سوره نسبت به ۷ سوره ندارد سوره اسراء است. این سوره با "سبحان" آغاز می شود بر خلاف سوره های دیگر که با "سبِّح" یا "سَبَّحَ" یا "یسبّح" یعنی یک فعل آغاز می گردد.

ج. پنج سوره: حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن؛

عده ای تنها پنج سوره ای که با "سَبَّحَ" یا "یُسَبِّحُ" آغاز می شود، مسبحات دانسته، و سوره اسراء که با مصدر "سبحان" و سوره اعلی که با فعل امر "سبِّح" آغاز می شود را جزء مسبحات نمی دانند.

علامه مجلسی در مرآة العقول از «تهذیب» شیخ طوسی نقل می کند که مسبحات سوره هائی هستند که با "سبّح" یا "یسبّح" آغاز می شوند.

بسیاری از تفاسیر نیز این پنج سوره را مسبحات خوانده اند.[۶] این قول روایتی موقوفه نیز از عرباض بن ساریه دارد که در تفسیر ابوالفتوح رازی چنین آمده است: "عرباض بن ساریه روایت کرد که: رسول -علیه السّلام- هیچ شب بنخفتى تا مسبّحات بنخواندى و گفتى در این سورتها آیتى است که فاضلتر است از هزار آیت. گفتند: مسبّحات کدام است؟ گفت: سورة الحدید و الحشر و الصّفّ و الجمعة و التّغابن".[۷]

البته برخی نقل های این روایت اسامی مسبحات را ندارد. چنانچه ابن کثیر روایت را چنین آورده است: قال الإمام أحمد: حدثنا یزید بن عبد ربه، حدثنا بقیة بن الولید، حدثنی بجیر بن سعد عن خالد بن معدان عن ابن أبی بلال عن عرباض بن ساریة أنه حدثهم أن رسول اللّه صلّى اللّه علیه و سلّم کان یقرأ المسبحات قبل أن یرقد و قال: «إن فیهن آیة أفضل من ألف آیة»، و هکذا رواه أبو داود و الترمذی و النسائی من طرق عن بقیة به.[۸]

فضیلت قرائت مسبحات

  • طبق برخی روایات، پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله نمی خوابید مگر آنکه مسبحات را می خواند و می فرمود: در این سوره ها آیه ای است که از هزار آیه برتر است... .[۹]
  • امام باقر علیه السلام فرموده اند: "من قرأ المسبحات کلّها قبل اَن ینام لم یمت حتی یدرک القائم و اِن مات کان فی جوار محمد النبی صلی الله علیه و آله". یعنی هر کس سور مسبحات را قبل از خواب قرائت کند نمی میرد تا حضرت قائم علیه السلام را درک کند و اگر بمیرد در کنار رسول اکرم صلی الله علیه وآله خواهد بود.[۱۰]

متن و ترجمه سور مسبحات

پانویس

  1. ابوالفتوح رازی، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.
  2. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۸، ص۲۸۳، مدخل "اسراء"؛ سید محمدباقر حجتی، پژوهشی در تاریخ قرآن، ص ۱۰۵؛ احمد سیاح، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، ماده سبح؛ فیض کاشانى، الوافی‌، ج۹، ص۱۷۵۶.
  3. حسن زاده آملی، هزار و یک نکته، ص ۶۰۵ (نکته ۷۵۴).
  4. جوادى آملى، تفسیر سوره حشر، نشریه پاسدار اسلام، ۱۳۷۶، شماره ۱۸۳.
  5. سنن نسائی، ج۶، ص۱۷۹
  6. برای نمونه بنگرید: مکارم شیرازی، گزیده تفسیر نمونه، ج ۵، ص ۹۲. حسینى شاه‌عبدالعظیمى، تفسیر اثناعشرى‌، ج‌۱۳، ص۸.
  7. ابوالفتح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱.
  8. ابن کثیر دمشقى، اسماعیل بن عمرو، ج‌۸، ص۳۹.
  9. سنن نسائی، ج۶، ص۱۷۹؛ ابن کثیر دمشقى، ج‌۸، ص۳۹.
  10. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۱۱۹.


قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه