ابراهیم بن الحسین: تفاوت بین نسخهها
(درج الگوی رتبه بندی) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
+ | برخى از مورخان «ابراهیم بن الحسین» را در زمره فرزندان [[امام حسین]] علیه السلام قرار داده اند، اما از حضور وى در [[کربلا]] سخنى به میان نیاورده اند. ولى برخى دیگر از مورخان مى گویند که ابراهیم [[روز عاشورا]] به میدان نبرد رفت و این چنین [[رجزهای یاران ابا عبدالله علیه السلام|رجز]] خواند: | ||
+ | {{بیت|اقْدِمْ حُسَین الْیوْمَ تَلْقى احْمَدا|ثُمَّ اباک الطّاهِرِ الْمُؤَیدا}} | ||
+ | {{بیت|وَالْحَسَنَ الْمَسْمُومَ ذاک الاسْعَدا|وَذاالْجَناحَینِ حَلیفَ الشُّهَدا}} | ||
+ | {{بیت|وَحَمْزَة اللَّیث الْکمَّى السَّیدا|فى جَنَّة الْفِرْدَوْسِ فازُوا سُعَدا}} | ||
− | + | اى حسین، پیش بیا که امروز جدت احمد و پدر پاک و تأیید شدهات و برادرت [[امام حسن|حسن]] مسموم و صاحب دو بال ([[جعفر طیار]]) که همسوگند شهدا بود و همچنین [[حضرت حمزه علیه السلام|حمزه]] شیر شجاع را که رستگار شدند، در [[فردوس]] ملاقات خواهى کرد. | |
− | + | ابراهیم آنگاه چون شیر حمله نمود و ۵۰ یا ۸۴ تن از نیروهاى دشمن را به هلاکت رساند و پس از آن خود به فیض عظیم [[شهادت در راه خدا|شهادت]] نایل آمد. | |
− | |||
− | |||
− | + | ==منابع== | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | ==منابع== | + | *[[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، پژوهشکده تحقیقات اسلامی. |
− | + | {{سنجش کیفی | |
+ | |سنجش=شده | ||
+ | |شناسه= خوب | ||
+ | |عنوان بندی مناسب= خوب | ||
+ | |کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط | ||
+ | |رعایت سطح مخاطب عام= خوب | ||
+ | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب | ||
+ | |جامعیت= خوب | ||
+ | |رعایت اختصار= خوب | ||
+ | |سیر منطقی= خوب | ||
+ | |کیفیت پژوهش= خوب | ||
+ | |رده=دارد | ||
+ | }} | ||
[[رده:شهدای کربلا]] | [[رده:شهدای کربلا]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} |
نسخهٔ کنونی تا ۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۲
برخى از مورخان «ابراهیم بن الحسین» را در زمره فرزندان امام حسین علیه السلام قرار داده اند، اما از حضور وى در کربلا سخنى به میان نیاورده اند. ولى برخى دیگر از مورخان مى گویند که ابراهیم روز عاشورا به میدان نبرد رفت و این چنین رجز خواند:
اقْدِمْ حُسَین الْیوْمَ تَلْقى احْمَدا ثُمَّ اباک الطّاهِرِ الْمُؤَیدا
وَالْحَسَنَ الْمَسْمُومَ ذاک الاسْعَدا وَذاالْجَناحَینِ حَلیفَ الشُّهَدا
وَحَمْزَة اللَّیث الْکمَّى السَّیدا فى جَنَّة الْفِرْدَوْسِ فازُوا سُعَدا
اى حسین، پیش بیا که امروز جدت احمد و پدر پاک و تأیید شدهات و برادرت حسن مسموم و صاحب دو بال (جعفر طیار) که همسوگند شهدا بود و همچنین حمزه شیر شجاع را که رستگار شدند، در فردوس ملاقات خواهى کرد.
ابراهیم آنگاه چون شیر حمله نمود و ۵۰ یا ۸۴ تن از نیروهاى دشمن را به هلاکت رساند و پس از آن خود به فیض عظیم شهادت نایل آمد.
منابع
- پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |