آيه هادى: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن) |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | هفتمین آیه [[سوره رعد]]/13 را «آیه هادى» گفتهاند.<ref> نهج الحق، ص 180.</ref> بر اساس این آیه، كافرانِ لجوج و بهانهجو براى توجیه ایمان نیاوردن خود مىگفتند: چرا براى محمد صلى الله علیه و آله معجزههایى مانند شتر صالح و عصاى موسى نازل نمىشود؟<ref>مجمع البیان، ج6، ص427.</ref> | |
− | + | خداوند خطاب به پیامبر صلى الله علیه و آله مىفرماید: تو فقط بیمدهندهاى و براى هر گروهى هدایت كنندهاى است: | |
− | + | {{قرآن در قاب|«وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلآ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ»|سوره=13|آیه=7|ترجمه=کافران می گویند: چرا از جانب پروردگارش آیتی بر او نازل نمی شود ? جز این نیست که تو بیم دهنده ای هستی و هر قومی را رهبری است}} | |
− | بر پایه روایتى از ابن عباس، [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله فرمود: من منذرم و على هادى است و اى على! هدایت یافتگان به تو هدایت مىشوند.<ref> المستدرك على الصحیحین، | + | بر پایه روایتى از ابن عباس، [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله فرمود: من منذرم و على هادى است و اى على! هدایت یافتگان به تو هدایت مىشوند.<ref>المستدرك على الصحیحین، ج3، ص140؛ جامعالبیان، مج8، ج13، ص142؛ ابن كثیر، ج2، ص520؛ مجمعالبیان، ج6، ص427.</ref> |
+ | |||
+ | ==پانویس== | ||
+ | <references/> | ||
− | |||
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
+ | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص407. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
− | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
+ | [[رده:آیات سوره رعد]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۳۴
هفتمین آیه سوره رعد/13 را «آیه هادى» گفتهاند.[۱] بر اساس این آیه، كافرانِ لجوج و بهانهجو براى توجیه ایمان نیاوردن خود مىگفتند: چرا براى محمد صلى الله علیه و آله معجزههایى مانند شتر صالح و عصاى موسى نازل نمىشود؟[۲]
خداوند خطاب به پیامبر صلى الله علیه و آله مىفرماید: تو فقط بیمدهندهاى و براى هر گروهى هدایت كنندهاى است:
بر پایه روایتى از ابن عباس، رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: من منذرم و على هادى است و اى على! هدایت یافتگان به تو هدایت مىشوند.[۳]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص407.