آیه روح: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | برخى آیه 85 [[سوره اسراء]] را كه به پرسش و پاسخ درباره [[روح]] پرداخته، «آیه روح» نام نهادهاند:<ref>الاتقان، سیوطی، ج1، ص77.</ref> | |
− | + | {{قرآن در قاب|«وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِيلاً»|سوره=17|آیه=85|ترجمه=و از تو درباره روح می پرسند، بگو: روح از امر پروردگار من است، و از دانش و علم جز اندکی به شما نداده اند.}} | |
− | + | [[ابن عباس]] در [[شأن نزول]] این [[آیه]] مىگوید: [[یهود|یهودیان]] از [[رسول خدا]] صلى الله علیه وآله پرسیدند: اى محمد! به ما خبر ده كه روح چیست و روح را چگونه در تن عذاب مىكنند؟ رسول خدا صلی الله علیه وآله پاسخ نداد تا این آیه نازل شد.<ref>روض الجنان، ج12، ص283.</ref> | |
− | + | بر اساس قولى دیگر، یهودیان به كافران [[قریش]] گفتند: از [[محمد]] درباره روح بپرسید؛ اگر به شما پاسخ داد، پیامبر نیست و اگر پاسخ نداد، پیامبر است؛ زیرا ما در كتابهاى خود چنین خواندهایم. خداوند به پیامبرش دستور داد كه به آنها پاسخ نگوید و آنان را در این موضوع به خودشان واگذارد تا دلیلى بر [[نبوت]] و صدق گفتارش باشد.<ref>مجمع البیان، ج6، ص674.</ref> | |
− | + | ==پانویس== | |
+ | <references/> | ||
− | == | + | ==منابع== |
− | + | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص385. | |
− | + | *[[نمونه بینات در شأن نزول آیات]]، محمدباقر محقق، ص510. | |
− | + | {{قرآن}} | |
+ | |||
+ | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
+ | [[رده:آیات سوره اسراء]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۶
برخى آیه 85 سوره اسراء را كه به پرسش و پاسخ درباره روح پرداخته، «آیه روح» نام نهادهاند:[۱]
ابن عباس در شأن نزول این آیه مىگوید: یهودیان از رسول خدا صلى الله علیه وآله پرسیدند: اى محمد! به ما خبر ده كه روح چیست و روح را چگونه در تن عذاب مىكنند؟ رسول خدا صلی الله علیه وآله پاسخ نداد تا این آیه نازل شد.[۲]
بر اساس قولى دیگر، یهودیان به كافران قریش گفتند: از محمد درباره روح بپرسید؛ اگر به شما پاسخ داد، پیامبر نیست و اگر پاسخ نداد، پیامبر است؛ زیرا ما در كتابهاى خود چنین خواندهایم. خداوند به پیامبرش دستور داد كه به آنها پاسخ نگوید و آنان را در این موضوع به خودشان واگذارد تا دلیلى بر نبوت و صدق گفتارش باشد.[۳]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص385.
- نمونه بینات در شأن نزول آیات، محمدباقر محقق، ص510.