فضة: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | «فضّة» از کلمات [[قرآن|قرآنی]] و به معنای سيم و نقره است و جمع آن فِضَض است. | |
| − | == فضة در قرآن == | + | ==فضة در قرآن== |
| − | {{ متن قرآن | | + | {{متن قرآن|«وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ»}}: نيكان در [[بهشت]] به دستبندهاى سيمين زينت شده اند.<ref> [[سوره دهر]]/ 21 </ref> |
| − | {{ متن قرآن | | + | {{متن قرآن|«وَلَوْلَا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمَٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِنْ فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ»}}؛ اگر نبود كه مردمان همگى به كفر گرايند، همانا آن قدر مال در اختيار منكران خدا قرار مى داديم كه سقف خانه هايشان نقره باشد.<ref> [[سوره زخرف]]/ 33 </ref> |
| − | == فضة در روایات == | + | ==فضة در روایات== |
| − | عن الباقر (ع):''' «انّ خاتم رسول الله (ص) كان من فضّة»''' <ref> | + | عن [[امام باقر علیه السلام|الباقر]] (ع):''' «انّ خاتم رسول الله (ص) كان من فضّة»'''<ref> [[حر عاملی|شیخ حر عاملی]]، [[وسائل الشیعه]]: ج5، ص78 </ref>. همانا انگشتر [[پیامبر اسلام]] از نقره بود. |
| − | عنه (ع): '''«لا تاكل فى آنية ذهب ولا فضّة»''' .<ref> | + | عنه (ع): '''«لا تاكل فى آنية ذهب ولا فضّة»'''.<ref> همان: ج5، ص 508 </ref> |
| − | در ظرف طلا و نقره غذا نخور . | + | در ظرف طلا و نقره غذا نخور. |
| − | عن ابى عبدالله (ع): '''«قال لقمان لابنه: يا بُنَىّ! ان كنت زعمت انّ الكلام من فضّة، فانّ السكوت من ذهب».''' <ref> | + | عن [[امام صادق علیه السلام|ابى عبدالله]] (ع): '''«قال لقمان لابنه: يا بُنَىّ! ان كنت زعمت انّ الكلام من فضّة، فانّ السكوت من ذهب».'''<ref>همان: ج12، ص 183 </ref> [[لقمان]] خطاب به فرزندش گفت: ای فرزندم! اگر گمان کردی سخن گفتن از نقره است، پس همانا سکوت از طلاست. |
| − | + | ==پانویس== | |
| + | <references /> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | |||
| − | |||
*سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | *سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۸
«فضّة» از کلمات قرآنی و به معنای سيم و نقره است و جمع آن فِضَض است.
محتویات
فضة در قرآن
«وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ»: نيكان در بهشت به دستبندهاى سيمين زينت شده اند.[۱]
«وَلَوْلَا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمَٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِنْ فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ»؛ اگر نبود كه مردمان همگى به كفر گرايند، همانا آن قدر مال در اختيار منكران خدا قرار مى داديم كه سقف خانه هايشان نقره باشد.[۲]
فضة در روایات
عن الباقر (ع): «انّ خاتم رسول الله (ص) كان من فضّة»[۳]. همانا انگشتر پیامبر اسلام از نقره بود.
عنه (ع): «لا تاكل فى آنية ذهب ولا فضّة».[۴] در ظرف طلا و نقره غذا نخور.
عن ابى عبدالله (ع): «قال لقمان لابنه: يا بُنَىّ! ان كنت زعمت انّ الكلام من فضّة، فانّ السكوت من ذهب».[۵] لقمان خطاب به فرزندش گفت: ای فرزندم! اگر گمان کردی سخن گفتن از نقره است، پس همانا سکوت از طلاست.
پانویس
- ↑ سوره دهر/ 21
- ↑ سوره زخرف/ 33
- ↑ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه: ج5، ص78
- ↑ همان: ج5، ص 508
- ↑ همان: ج12، ص 183
منابع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
