زیتون: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | درختی است | + | '''«زیتون»''' درختی است جلیل القدر و بسیار پر سود و پر بقاء و هزار سال عمر کند و میوه آن هم زیتون نام دارد.<ref> سعید الشرتونی، اقرب الموارد. </ref> |
| − | == زیتون در قرآن == | + | ==زیتون در قرآن== |
| − | در قرآن بسی از آن | + | در [[قرآن|قرآن کریم]] بسی از آن تجلیل شده و در [[سوره تین|سوره تین]] سوگند به آن یاد شده و در [[آیه|آیه]] دیگر چنین به وصف آمده است: {{متن قرآن|«وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَینَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآکلِینَ»}}؛ و نیز درختی را از [[طور سینا|طور سیناء]] (کوهی در منتهی الیه جنوب غربی [[فلسطین]] که در عصر نزول قرآن منبع زیتون بیشتر در آنجا بوده) به وجود آوردیم تا شمار را روغن (چراغ) و نانخورش باشد.<ref>سوره مؤمنون، ۲۰. </ref> |
| − | == زیتون در احادیث == | + | ==زیتون در احادیث== |
| − | + | زیتون غذای پیامبران و نزد [[پیامبر اسلام]] از بهترین نان خورشها بوده و [[امیرالمومنین|امیرالمؤمنین]] بسیار از آن تناول می نموده اند. از حضرت رسول (ص) نقل شده که فرمود: بخورید زیتون را و بدن خویش را بدان مالش دهید که آن درختی مبارک است. | |
| − | در | + | در [[حدیث|حدیث]] دیگر از آن حضرت است که فرمود: بر شما باد به خوردن روغن زیتون که صفرا را می گشاید و بلغم را برطرف می سازد و پی را محکم و خوی را نیکو و نفس را خوشبو و اندوه را زایل می کند. |
| − | + | از [[امام صادق]] (ع) نقل شده که زیتون باد (گاز معده) را می راند و منی را افزایش می دهد. | |
| − | ==پانویس == | + | نقل است که در حضور امام صادق (ع) گفته شد زیتون تولید باد می کند. حضرت فرمود: خیر، زیتون باد را می پراند.<ref> بحارالانوار، ۶۲/۲۸۲ و ۶۶/۱۷۹. </ref> |
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | *سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | + | *سید مصطفی حسینی دشتی، [[فرهنگ معارف و معاریف (کتاب)|فرهنگ معارف و معاریف]]. |
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۲۵
«زیتون» درختی است جلیل القدر و بسیار پر سود و پر بقاء و هزار سال عمر کند و میوه آن هم زیتون نام دارد.[۱]
زیتون در قرآن
در قرآن کریم بسی از آن تجلیل شده و در سوره تین سوگند به آن یاد شده و در آیه دیگر چنین به وصف آمده است: «وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَینَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآکلِینَ»؛ و نیز درختی را از طور سیناء (کوهی در منتهی الیه جنوب غربی فلسطین که در عصر نزول قرآن منبع زیتون بیشتر در آنجا بوده) به وجود آوردیم تا شمار را روغن (چراغ) و نانخورش باشد.[۲]
زیتون در احادیث
زیتون غذای پیامبران و نزد پیامبر اسلام از بهترین نان خورشها بوده و امیرالمؤمنین بسیار از آن تناول می نموده اند. از حضرت رسول (ص) نقل شده که فرمود: بخورید زیتون را و بدن خویش را بدان مالش دهید که آن درختی مبارک است.
در حدیث دیگر از آن حضرت است که فرمود: بر شما باد به خوردن روغن زیتون که صفرا را می گشاید و بلغم را برطرف می سازد و پی را محکم و خوی را نیکو و نفس را خوشبو و اندوه را زایل می کند.
از امام صادق (ع) نقل شده که زیتون باد (گاز معده) را می راند و منی را افزایش می دهد.
نقل است که در حضور امام صادق (ع) گفته شد زیتون تولید باد می کند. حضرت فرمود: خیر، زیتون باد را می پراند.[۳]
پانویس
منابع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
