آيه شتاء: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه 12 [[سوره نساء]]/4 كه از آیات طولانى [[قرآن]] به شمار مىرود و در موضوع ارث كلاله است، در زمستان نازل شد و «آیه شتاء» (زمستان) نام گرفت:<ref> حجّةالتفاسیر، (مقدمه) ج 1، ص 47.</ref> | آیه 12 [[سوره نساء]]/4 كه از آیات طولانى [[قرآن]] به شمار مىرود و در موضوع ارث كلاله است، در زمستان نازل شد و «آیه شتاء» (زمستان) نام گرفت:<ref> حجّةالتفاسیر، (مقدمه) ج 1، ص 47.</ref> | ||
− | {{قرآن در قاب | + | {{قرآن در قاب|سوره=4|آیه=12|ترجمه=اگر زنانتان فرزندی نداشتند، پس از انجام دادن وصیتی که کرده اند و پس از پرداخت دین آنها نصف میراثشان از آن شماست و اگر فرزندی داشتند یک چهارم آن و اگر شما را فرزندی نبود پس از انجام دادن وصیتی که کرده اید و پس از پرداخت وامهایتان یک چهارم میراثتان از آن زنانتان است و اگر دارای فرزندی بودید یک هشتم آن و اگر مردی یا زنی بمیرد و میراث بر وی نه پدر باشد و نه فرزند او اگر او را برادر یا خواهری باشد. هر یک از آن دو یک ششم برد و اگر بیش از یکی بودند همه در یک سوم مال پس از انجام دادن وصیتی که کرده است بی آن که برای وارثتان زیانمند باشد و نیز پس از ادای دینش شریک هستند این اندرزی است از خدا به شما و خدا دانا و بردبار است}} |
و در مقابل، آیه 176 همین سوره كه آن نیز به موضوع كلاله پرداخته و در تابستان نازل شده [[آيه صيف]]<ref> الاتقان، ج 1، ص 45.</ref> نام گرفته است. | و در مقابل، آیه 176 همین سوره كه آن نیز به موضوع كلاله پرداخته و در تابستان نازل شده [[آيه صيف]]<ref> الاتقان، ج 1، ص 45.</ref> نام گرفته است. | ||
سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص388. | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص388. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات الاحکام]] | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
[[رده:آیات سوره نساء]] | [[رده:آیات سوره نساء]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۳۸
آیه 12 سوره نساء/4 كه از آیات طولانى قرآن به شمار مىرود و در موضوع ارث كلاله است، در زمستان نازل شد و «آیه شتاء» (زمستان) نام گرفت:[۱]
و در مقابل، آیه 176 همین سوره كه آن نیز به موضوع كلاله پرداخته و در تابستان نازل شده آيه صيف[۲] نام گرفته است.
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص388.