محمد بن علی غضائری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
محمد بن على غضائرى رازى مكنى به ابوزيد يا ابويزيد از شاعران بزرگ [[عراق]] (عجم) و از مداحان امراى آخر [[دیلمیان|ديلمى]] در [[رى]] و سلطان يمين الدولة [[محمود غزنوى]] است.
+
محمد بن على غضائرى رازى مكنى به ابوزيد يا ابويزيد از شاعران بزرگ [[عراق]] (عجم) و از مداحان امراى آخر ديلمى در رى و سلطان يمين الدولة [[محمود غزنوى]] است.
  
تذكره نويسان متأخر در شرح احوال وى نوشته اند كه او از ولايت رى به عزم خدمت سلطان محمود به غزنين رفت و در خدمت او تقرب بسيار يافت و محسود شاعران دربار شد، چنان كه [[عنصرى]] بر او رشك برد و[[ ديوان]] او را در حضورش به آب شست.
+
تذكره نويسان متأخر در شرح احوال وى نوشته اند كه او از ولايت رى به عزم خدمت سلطان محمود به غزنين رفت و در خدمت او تقرب بسيار يافت و محسود شاعران دربار شد، چنان كه [[عنصرى]] بر او رشك برد و [[دیوان (شعر)|دیوان]] او را در حضورش به آب شست.
  
گويند: وى شيعى مذهب بوده و از جمله ادله اى كه بر تشيع وى گرفته اند. اين دو [[بيت]] است:
+
گويند: وى [[شیعه|شيعى]] مذهب بوده و از جمله ادله اى كه بر تشيع وى گرفته اند اين دو [[بيت]] است:
 
{{بیت|مرا شفاعت اين پنج تن بسنده بود|كه روز حشر بدين پنج تن رسانم تن}}
 
{{بیت|مرا شفاعت اين پنج تن بسنده بود|كه روز حشر بدين پنج تن رسانم تن}}
 
{{بیت|بهين خلق و برادرش و دختر و دو پسر|محمد و على و فاطمه حسين و حسن}}
 
{{بیت|بهين خلق و برادرش و دختر و دو پسر|محمد و على و فاطمه حسين و حسن}}
سطر ۱۰: سطر ۱۰:
 
وفات وى را به سال 426 ثبت كرده اند.
 
وفات وى را به سال 426 ثبت كرده اند.
  
==منابع==
+
==منبع==
 
سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
 
سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
  

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۱

محمد بن على غضائرى رازى مكنى به ابوزيد يا ابويزيد از شاعران بزرگ عراق (عجم) و از مداحان امراى آخر ديلمى در رى و سلطان يمين الدولة محمود غزنوى است.

تذكره نويسان متأخر در شرح احوال وى نوشته اند كه او از ولايت رى به عزم خدمت سلطان محمود به غزنين رفت و در خدمت او تقرب بسيار يافت و محسود شاعران دربار شد، چنان كه عنصرى بر او رشك برد و دیوان او را در حضورش به آب شست.

گويند: وى شيعى مذهب بوده و از جمله ادله اى كه بر تشيع وى گرفته اند اين دو بيت است:

مرا شفاعت اين پنج تن بسنده بود كه روز حشر بدين پنج تن رسانم تن

بهين خلق و برادرش و دختر و دو پسر محمد و على و فاطمه حسين و حسن


وفات وى را به سال 426 ثبت كرده اند.

منبع

سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.

شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14