معالم العلماء (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
 
(۹ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
{{مشخصات کتاب
{{الگو:مقاله از یک نشریه}}
 
نام کامل آن '''معالم العلماء فى فهرست كتب الشيعة و أسماء المصنفين منهم قديماً و حديثاً''' است، كه مؤلفْ آن را در مقدمه خود چنين نام گذارى نموده است.
 
  
موضوع اين كتاب چنان كه از از عنوانش (دانشنامه علما) هويداست، فهرستى از كتاب هاى شيعه و نام مؤلّفان آنها در گذشته و حال است.
+
|عنوان=
  
[[ابن شهر آشوب]] (ره) يادآور مى شود كه اين كتاب، تتمّه كتاب الفهرست شيخ طوسى است و او اضافات و فوايدى بر آن افزوده، به نحوى كه آن اضافات به حدود ششصد مورد رسيده است. همچنان كه وى به آنچه در الفهرست حذف شده، اشاره كرده است.
+
|تصویر= [[پرونده:معالم العلماء.jpg|240px|وسط]]
  
== وضعیت چاپ کتاب ==
+
|نویسنده= ابن شهر آشوب
  
سيد محمدصادق آل بحرالعلوم در مقدمه اى كه بر همين كتاب نگاشته و مطبعه حيدريه نجف آن را در سال ۱۳۸۰ق / ۱۹۶۱م، به چاپ رسانده است، مى نويسد:
+
|موضوع= علما و مؤلفان شیعه
اين كتاب اولين بار در سال ۱۳۵۳ق، در تهران در ۱۴۱ صفحه به چاپ رسيده كه شامل ۹۹۰ مورد ترجمه علما و تأليفات آنهاست. و عباس اقبال آن را تحقيق كرده و تعليقه هايى بدان افزوده است.
 
او همچنين مى افزايد:
 
كتابى كه خود آن را تحقيق كرده با نسخه اى صحيح تر از نسخه اقبال مقابله شده كه حاوى ۳۱ مورد ترجمه بيشتر از نسخه اقبال است.
 
از آنچه آل بحرالعلوم ذكر كرد به دست مى آيد كه تنها دو چاپ از اين كتاب وجود دارد، در حالى كه تعداد آنها بيشتر
 
است؛ همان گونه كه آيت اللّه مرعشى(ره) در مطلبى كه در آغاز آورديم، گفته است كه اين كتاب اولين بار در لكنهوى هند و بار دوم در نجف اشرف و بار سوم در تهران به چاپ رسيده است. در نتيجه، چاپى كه سيد آل بحرالعلوم از آن به اولين چاپ نام برده، در حقيقت، چاپ سوم بوده و چاپى كه خود او تحقيق كرده، چاپ چهارم است. همچنان كه چاپ پنجمى وجود دارد كه در حاشيه كتاب مرآة الكتب ثقه الاسلام تبريزى از آن ياد شده و آورده است: «معالم العلماء، ص ۱۰، طُبِع فى بغداد سنة ۱۳۸۴». ۱<ref> مرآة الكتب، ص ۳۵۶، چاپ كتاب خانه آيت اللّه مرعشى، چاپ اول، ۱۴۱۴ق. </ref>
 
يعنى پس از چهار سال از چاپ مطبعه حيدريه نجف.
 
همچنين آقابزرگ تهرانى(ره) در الذريعة از كتابى به نام رجال ابن شهرآشوب نام مى برد و معتقد است كه غير از كتاب معالم العلماء است. <ref> الذريعة، ج ۱۰، ص ۸۶. </ref>
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
== منابع ==
 
  
گذری بر کتاب معالم العلما، جهاد فرحات، ترجمه مرتضی وفایی،علوم حدیث بهار 1383 شماره 31.(با تلخیص)
+
|زبان= عربی
[[رده:منابع رجالی]]
+
 
 +
|تعداد جلد= ۱
 +
 
 +
|عنوان افزوده1=
 +
 
 +
|افزوده1=
 +
 
 +
|عنوان افزوده2=
 +
 
 +
|افزوده2=
 +
 
 +
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37563/ معالم العلماء]
 +
 
 +
}}
 +
 
 +
کتاب '''«معالم العلماء فى فهرست کتب الشیعة و أسماء المصنّفین منهم قدیماً و حدیثاً»''' تألیف [[ابن شهر آشوب|ابن شهرآشوب مازندرانی]] (م، ۵۸۸ ق)، مشتمل بر فهرستى از علما و مؤلّفان [[شیعه|شیعه]] و تألیفات آنها تا زمان مؤلف می‌باشد. این کتاب، تلخیص و تتمّه‌ای بر کتاب «[[فهرست شیخ طوسی (کتاب)|الفهرست]]» [[شیخ طوسى]] همراه اضافات و فوایدى است.
 +
 
 +
==مؤلف==
 +
[[ابن شهر آشوب|محمد بن علی بن شهرآشوب]] (۵۸۸-۴۸۹ ق)، فقیه، [[محدث]] رجالی، مفسّر و ادیب بزرگ [[شیعه]] است. ابن شهرآشوب از عالمان بزرگی چون [[فتال نیشابوری|فتّال نیشابورى]]، [[شیخ طبرسی]]، [[ابوالفتوح رازی]]، [[قطب راوندى|قطب الدین راوندی]] بهره برد، و خود از اساتید [[ابن ادریس حلی]] و [[یحیی بن بطریق]] بود.
 +
 
 +
تبحر ابن‌ شهر‌آشوب در [[علوم قرآنی]] و [[حدیث]] و [[رجال]] از آثار بازماندۀ وی به خوبی آشکار است. برخی آثار او عبارتند از: '''معالم العلماء'''، [[متشابه القرآن و مختلفه (کتاب)|متشابه القرآن و مختلفه]]، مثالب النواصب، مائدة الفائده، امثال فی الامثال، انساب آل ابی‌طالب.
 +
 
 +
==معرفی کتاب==
 +
ابن شهرآشوب یادآور مى شود که این کتاب، تتمّه کتاب «[[فهرست شیخ طوسی (کتاب)|الفهرست]]» [[شیخ طوسى]] است و او اضافات و فوایدى بر آن افزوده، به نحوى که آن اضافات به حدود ششصد مورد رسیده است.  مؤلف در اين باره مى‌نويسد: «معالم العلماء در فهرست كتب شيعه و نامهاى نويسندگان آنها چه كتب قديمى و چه كتب جديد است. اگرچه شيخ بزرگوار ما ابوجعفر محمد طوسى -رضوان الله عليه- در آن زمان كتاب بى‌نظيرى در اين باب نوشت، ولى بايد گفت در كتاب مختصر ما مطالب اضافى و فوايدى هست كه مى‌تواند تتمه‌اى بر كتاب شیخ طوسی باشد. در اين كتاب من در حدود ششصد نويسنده افزودم و به مواردى كه در كتاب شيخ محذوف است اشاره كردم، گرچه كتابهاى در اين زمينه بسيار است.»
 +
 
 +
معروف است كه كتاب «معالم العلماء» و كتاب «[[فهرست شیخ منتجب الدین (کتاب)|فهرست]]» [[شیخ منتجب الدین رازی]] از حيث زمان تأليف به يكديگر نزديك‌اند و هر دو كتاب ذيل و متمّم فهرست شيخ طوسى مى‌باشند.
 +
 
 +
كتاب «معالم العلماء» جزء منابع و مآخذ مهم براى علمای [[رجال]] بوده است و علمايى همچون [[علامه حلی]] در «[[خلاصة الاقوال]]»، [[شیخ حر عاملی]] در «[[أمل الآمل]]»، مير مصطفى تفرشى در «[[نقد الرجال]]»، [[میرزا محمد استرآبادی]] در «منهج المقال» و [[علامه مجلسی]] و [[شیخ ابوعلی حائری]] در «[[منتهى المقال (کتاب)|منتهی المقال]]» و [[سید محمدباقر موسوی خوانساری|سید خوانساری]] در «[[روضات الجنات]]» و ديگران از اين كتاب استفاده كرده‌اند.
 +
 
 +
==محتوای کتاب==
 +
[[ابن شهر آشوب]] ابتدا در مقدمه، تاریخچه فهرست‌نویسی و کتاب‌نویسی را آورده و سخن [[ابوحامد محمد غزالی]] را -که گفته اولین کسی که در [[اسلام]] کتاب نوشته، ابن جریج بوده- نقد کرده و معتقد است اولین مؤلف در جهان اسلام، [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]](ع)، سپس [[سلمان فارسی|سلمان]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]]، [[اصبغ بن نباته]]، عبیدالله بن ابی رافع و [[امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین]](ع) می‌باشند و آنگاه به نویسندگان [[اصول اربعمائه‌‌‌|اصول اربعمائه]] اشاره می‌کند.
 +
 
 +
بعد از مقدمه، فصلهای کتاب چنین است:
 +
 
 +
*ابتدا نام مصنّفان (نویسندگان) بر اساس حروف الفبا تنظیم شده است.
 +
*فصلی در معرفی آنانی که به [[کنیه]] شناخته می‌شوند.
 +
*فصلی در شناسایی آنانی که به لقب یا قبیله یا شهری معروف‌اند.
 +
*فصلی در ذکر کتاب‌هایی که نویسنده آنها مجهول است. این فصل بخش پایانی فهرست است و ۲۳۰۱ عنوان کتاب از ۱۰۳۱ نویسنده را معرفی کرده است.
 +
*فصلی در معرفی شعرای [[اهل البیت|اهل بیت]](ع)؛ كه چهار طبقه را تشكيل مى‌دهند: آشكارگويان، ميانه‌روها، پارساها و متكلفان.
 +
*فصلی در معرفی اصحاب [[ائمه اطهار]](ع).
 +
 
 +
كتاب طبق «[[فهرست شیخ طوسی (کتاب)|الفهرست]]» [[شیخ طوسى]] به ترتيب الفبا تأليف شده، نه بر طبق طبقات يا سال.
 +
 
 +
از آنجا كه «معالم العلماء» تكمله‌اى است بر «الفهرست» شيخ طوسى، خط مشى مؤلف آن كتاب را دنبال كرده فقط از مؤلفان [[شيعه]] نام مى‌برد. البته از ۴۳ شخص شيعه غير دوازده امامى از قبيل [[فطحیه]]، [[واقفیه]]، [[اسماعیلیه]]، [[زیدیه]]، [[غلو|غُلات]] نام مى‌برد. مثلا نوشته شده است: ابراهیم بن عبدالحمید، ‌[[واقفیه|واقفی]] مذهب است. همچنین تعدادی از علمای [[اهل سنت]] را که کتاب‌هایی درباره [[اهل بیت]] یا شیعه داشته‌اند نیز ذکر کرده است، مثلا می گوید: «[[ابونعیم اصفهانی|الحافظ ابونعیم الاصفهانی]]» [[عامه|عامی]] مذهب است، الّا این که کتابی به نام «منقبة المطهرین و مرتبة الطیبین و ما نزل فی القرآن فی امیرالمؤمنین(ع)».
 +
 
 +
در این کتاب ۴۳ نفر توثیق شده‌اند؛ و مؤلف تعداد ۶۷ نفر که اصل دارند ذکر کرده است؛ از جمله: ابراهیم بن مهزم الاسدی، ابراهیم بن عثمان ابوالخزاز الکوفی، ابراهیم بن أبی البلاد، ابراهیم بن یحیی، ابراهیم بن عمیر الیمانی.
 +
 
 +
==منابع==
 +
*"گذری بر کتاب معالم العلما"، جهاد فرحات، ترجمه مرتضی وفایی، علوم حدیث ، بهار ۱۳۸۳، شماره ۳۱.
 +
*[[نرم افزار تراجم و کتابشناسی ۲|نرم افزار تراجم و کتابشناسی]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 +
 
 +
[[رده:منابع رجالی]][[رده:کتابهای درباره شیعه]][[رده:منابع کتاب شناسی]][[رده:منابع کتابشناسی شیعی]][[رده:آثار ابن شهر آشوب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۰

معالم العلماء.jpg
نویسنده ابن شهر آشوب
موضوع علما و مؤلفان شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۱

معالم العلماء

کتاب «معالم العلماء فى فهرست کتب الشیعة و أسماء المصنّفین منهم قدیماً و حدیثاً» تألیف ابن شهرآشوب مازندرانی (م، ۵۸۸ ق)، مشتمل بر فهرستى از علما و مؤلّفان شیعه و تألیفات آنها تا زمان مؤلف می‌باشد. این کتاب، تلخیص و تتمّه‌ای بر کتاب «الفهرست» شیخ طوسى همراه اضافات و فوایدى است.

مؤلف

محمد بن علی بن شهرآشوب (۵۸۸-۴۸۹ ق)، فقیه، محدث رجالی، مفسّر و ادیب بزرگ شیعه است. ابن شهرآشوب از عالمان بزرگی چون فتّال نیشابورى، شیخ طبرسی، ابوالفتوح رازی، قطب الدین راوندی بهره برد، و خود از اساتید ابن ادریس حلی و یحیی بن بطریق بود.

تبحر ابن‌ شهر‌آشوب در علوم قرآنی و حدیث و رجال از آثار بازماندۀ وی به خوبی آشکار است. برخی آثار او عبارتند از: معالم العلماء، متشابه القرآن و مختلفه، مثالب النواصب، مائدة الفائده، امثال فی الامثال، انساب آل ابی‌طالب.

معرفی کتاب

ابن شهرآشوب یادآور مى شود که این کتاب، تتمّه کتاب «الفهرست» شیخ طوسى است و او اضافات و فوایدى بر آن افزوده، به نحوى که آن اضافات به حدود ششصد مورد رسیده است. مؤلف در اين باره مى‌نويسد: «معالم العلماء در فهرست كتب شيعه و نامهاى نويسندگان آنها چه كتب قديمى و چه كتب جديد است. اگرچه شيخ بزرگوار ما ابوجعفر محمد طوسى -رضوان الله عليه- در آن زمان كتاب بى‌نظيرى در اين باب نوشت، ولى بايد گفت در كتاب مختصر ما مطالب اضافى و فوايدى هست كه مى‌تواند تتمه‌اى بر كتاب شیخ طوسی باشد. در اين كتاب من در حدود ششصد نويسنده افزودم و به مواردى كه در كتاب شيخ محذوف است اشاره كردم، گرچه كتابهاى در اين زمينه بسيار است.»

معروف است كه كتاب «معالم العلماء» و كتاب «فهرست» شیخ منتجب الدین رازی از حيث زمان تأليف به يكديگر نزديك‌اند و هر دو كتاب ذيل و متمّم فهرست شيخ طوسى مى‌باشند.

كتاب «معالم العلماء» جزء منابع و مآخذ مهم براى علمای رجال بوده است و علمايى همچون علامه حلی در «خلاصة الاقوال»، شیخ حر عاملی در «أمل الآمل»، مير مصطفى تفرشى در «نقد الرجال»، میرزا محمد استرآبادی در «منهج المقال» و علامه مجلسی و شیخ ابوعلی حائری در «منتهی المقال» و سید خوانساری در «روضات الجنات» و ديگران از اين كتاب استفاده كرده‌اند.

محتوای کتاب

ابن شهر آشوب ابتدا در مقدمه، تاریخچه فهرست‌نویسی و کتاب‌نویسی را آورده و سخن ابوحامد محمد غزالی را -که گفته اولین کسی که در اسلام کتاب نوشته، ابن جریج بوده- نقد کرده و معتقد است اولین مؤلف در جهان اسلام، امیرالمؤمنین(ع)، سپس سلمان، ابوذر، اصبغ بن نباته، عبیدالله بن ابی رافع و امام زین العابدین(ع) می‌باشند و آنگاه به نویسندگان اصول اربعمائه اشاره می‌کند.

بعد از مقدمه، فصلهای کتاب چنین است:

  • ابتدا نام مصنّفان (نویسندگان) بر اساس حروف الفبا تنظیم شده است.
  • فصلی در معرفی آنانی که به کنیه شناخته می‌شوند.
  • فصلی در شناسایی آنانی که به لقب یا قبیله یا شهری معروف‌اند.
  • فصلی در ذکر کتاب‌هایی که نویسنده آنها مجهول است. این فصل بخش پایانی فهرست است و ۲۳۰۱ عنوان کتاب از ۱۰۳۱ نویسنده را معرفی کرده است.
  • فصلی در معرفی شعرای اهل بیت(ع)؛ كه چهار طبقه را تشكيل مى‌دهند: آشكارگويان، ميانه‌روها، پارساها و متكلفان.
  • فصلی در معرفی اصحاب ائمه اطهار(ع).

كتاب طبق «الفهرست» شیخ طوسى به ترتيب الفبا تأليف شده، نه بر طبق طبقات يا سال.

از آنجا كه «معالم العلماء» تكمله‌اى است بر «الفهرست» شيخ طوسى، خط مشى مؤلف آن كتاب را دنبال كرده فقط از مؤلفان شيعه نام مى‌برد. البته از ۴۳ شخص شيعه غير دوازده امامى از قبيل فطحیه، واقفیه، اسماعیلیه، زیدیه، غُلات نام مى‌برد. مثلا نوشته شده است: ابراهیم بن عبدالحمید، ‌واقفی مذهب است. همچنین تعدادی از علمای اهل سنت را که کتاب‌هایی درباره اهل بیت یا شیعه داشته‌اند نیز ذکر کرده است، مثلا می گوید: «الحافظ ابونعیم الاصفهانی» عامی مذهب است، الّا این که کتابی به نام «منقبة المطهرین و مرتبة الطیبین و ما نزل فی القرآن فی امیرالمؤمنین(ع)».

در این کتاب ۴۳ نفر توثیق شده‌اند؛ و مؤلف تعداد ۶۷ نفر که اصل دارند ذکر کرده است؛ از جمله: ابراهیم بن مهزم الاسدی، ابراهیم بن عثمان ابوالخزاز الکوفی، ابراهیم بن أبی البلاد، ابراهیم بن یحیی، ابراهیم بن عمیر الیمانی.

منابع

  • "گذری بر کتاب معالم العلما"، جهاد فرحات، ترجمه مرتضی وفایی، علوم حدیث ، بهار ۱۳۸۳، شماره ۳۱.
  • نرم افزار تراجم و کتابشناسی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه