مبارک (اسامی و اوصاف قرآن): تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.
(صفحهای جدید حاوی '{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} یکی از نام...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | {{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | ||
− | {{ | + | یکی از نامها و صفات [[قرآن]] «مبارک» است. این صفت در چهار [[آیه]] بر قرآن اطلاق شده است: {{متن قرآن|«وَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ»}} ([[سوره انعام]]/92) و آیه 155 و نیز آیات 50 [[سوره انبیاء]] و 29 [[سوره ص]]. |
− | + | «مبارک» به معنای چیزی است که در آن خیر و برکت زیاد باشد و برکت به معنای ثبوت خیر الهی است. | |
− | + | [[شیخ طبرسی|طبرسی]] برای نامگذاری قرآن به «مبارک» سه علت ذکر کرده است: | |
− | طبرسی | ||
− | برای نامگذاری قرآن به «مبارک» سه علت ذکر کرده است: | ||
− | + | #قرآن ممدوح و باعث خوشبختی است و هر کس به آن تمسک جوید، به فوز عظیم رسیده است. | |
+ | #برکت یعنی ثبوت خیر فراوان و دائم؛ و قرآن را از این رو مبارک خواندهاند که قرائت و عمل به آن، خیر است و علم اولین و آخرین در آن هست و باعث آمرزش گناهان میشود و [[حلال]] و [[حرام]] در آن بیان شده است. | ||
+ | #برکت یعنی کثرت و قرآن چون از کتابهای آسمانی دیگر، مطالب بیشتری دارد، مبارک نامیده شده است. | ||
− | + | [[فخر رازى|فخر رازی]] مینویسد: قرآن ذکر مبارکی است که فرشتهای مبارک در شب مبارک بر نبی مبارک برای امت مبارک نازل کره است. همچنین قرآن منبع و سرچشمه انواع خیرات و نیکیهای ثابت و بیشمار الهی است. | |
− | + | ==منابع== | |
− | |||
− | + | *[http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%DA%A9_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)] | |
− | + | {{قرآن}} | |
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
− | |||
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]] | [[رده:اسامی و اوصاف قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۸
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
یکی از نامها و صفات قرآن «مبارک» است. این صفت در چهار آیه بر قرآن اطلاق شده است: «وَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ» (سوره انعام/92) و آیه 155 و نیز آیات 50 سوره انبیاء و 29 سوره ص.
«مبارک» به معنای چیزی است که در آن خیر و برکت زیاد باشد و برکت به معنای ثبوت خیر الهی است.
طبرسی برای نامگذاری قرآن به «مبارک» سه علت ذکر کرده است:
- قرآن ممدوح و باعث خوشبختی است و هر کس به آن تمسک جوید، به فوز عظیم رسیده است.
- برکت یعنی ثبوت خیر فراوان و دائم؛ و قرآن را از این رو مبارک خواندهاند که قرائت و عمل به آن، خیر است و علم اولین و آخرین در آن هست و باعث آمرزش گناهان میشود و حلال و حرام در آن بیان شده است.
- برکت یعنی کثرت و قرآن چون از کتابهای آسمانی دیگر، مطالب بیشتری دارد، مبارک نامیده شده است.
فخر رازی مینویسد: قرآن ذکر مبارکی است که فرشتهای مبارک در شب مبارک بر نبی مبارک برای امت مبارک نازل کره است. همچنین قرآن منبع و سرچشمه انواع خیرات و نیکیهای ثابت و بیشمار الهی است.