مقاله بدون شناسه یا دارای شناسه ضعیف است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

سبع مثانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
(ویرایش)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
{{خوب}}
  
«سبع» (هفت) از اعداد <ref> مفردات، ص 394، «سبع». </ref> و «مثانى» جمع «مثنى» به معناى دو بار، مكرّر و اعاده است. <ref> لغت نامه، ج 12، ص 17882، «مثانى»؛ ص 17898، «مثنى»؛ الميزان، ج 12، ص 191. </ref>  
+
«سبع» (هفت) از اعداد<ref>مفردات، ص ۳۹۴، «سبع».</ref> و «مثانى» جمع «مَثنى» به معناى دو بار، مکرر و اعاده است.<ref>لغت نامه، ج۱۲، ص۱۷۸۸۲، «مثانى»؛ ص۱۷۸۹۸، «مثنى»؛ المیزان، ج۱۲، ص۱۹۱.</ref> این تعبیر [[قرآن|قرآنی]] در آیه ۸۷ [[سوره حجر]] آمده است: {{متن قرآن|«ولَقَد ءاتَینک سَبعـًا مِنَ المَثانى والقُرءانَ العَظیم»}}.
  
این ترکیب در آیه 87 سوره حجر آمده است :  
+
در مورد این که مقصود از سبع مثانى چیست، نظرات متعدّدى بیان شده که برخى از آنها چنین است:  
  
«ولَقَد ءاتَينـكَ سَبعـًا مِنَ المَثانى والقُرءانَ العَظيم»
+
۱. منظور، [[سوره حمد|فاتحة الکتاب]] است<ref>مجمع البیان، ج۵-۶، ص۵۳۰.</ref> که در روایات متعددى که از طریق [[اهل بیت|اهل بیت پیامبر]] صلى الله علیه و آله وارد شده، همین معنا بیان شده است.<ref>المیزان، ج۱۲، ص۱۹۱.</ref> دلایل گوناگونى نیز براى این نامگذارى گفته شده است؛ از جمله [[امام صادق]] علیه السلام علت آن را دو بار خواندن این [[سوره]] در [[نماز]] دانسته اند.<ref>تفسیر عیاشى، ج۱، ص۱۹؛ تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۲۷، ح ۹۸؛ مجمع البیان، ج۵-۶، ص۵۳۰.</ref>
  
در مورد اينكه مقصود از سبع مثانى چيست، نظرات متعدّدى بيان شده كه برخى از آنها چنين است:
+
۲. مقصود، هفت سوره طولانى اوّل قرآن، از [[سوره بقره]] تا [[سوره توبه]] است و آن را «مثانى» نامیده اند، به دلیل این که داستان هاى عبرت آموز در آن، دو به دو آمده است.<ref>مجمع البیان، ج۵-۶، ص۵۳۰.</ref>
  
1. منظور، فاتحة الكتاب است <ref> مجمع البيان، ج 5 - 6 ، ص 530. </ref> كه در روايات متعدّدى که از طريق اهل بيت پيامبر(صلى الله عليه وآله)وارد شده همين معنا وارد شده است. <ref> الميزان، ج 12، ص 191. </ref> دلايل گوناگونى نيز براى اين نام گذارى بيان شده است؛ از جمله امام صادق(عليه السلام)علّت آن را دو بار خواندن در نماز دانسته اند. <ref> تفسير عيّاشى، ج 1، ص 19؛ تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 27، ح 98؛ مجمع البيان، ج 5 - 6 ، ص 530.</ref>
+
۳. منظور کل [[قرآن]] است؛ و این در صورتی است که «مِن» در این آیه برای تبعیض باشد. اگر سبع‌المثانی کل قرآن باشد، می‌تواند یکی از [[اسامی و صفات قرآن|اسامی و اوصاف قرآن]] به شمار آید.
  
2.مقصود، هفت سوره طولانى اوّل قرآن از بقره تا توبه است و آن را «مثانى» ناميده اند؛ به دليل اينكه داستانهاى عبرت آموز در آن، دو به دو آمده است. <ref> مجمع البيان، ج 5 - 6 ، ص 530. </ref>
+
۴. برخی نیز گفته‌اند: مراد هفت صحیفه‌ای است که از آسمان بر [[پیامبران|انبیاء]] نازل شده است.
 
3. منظور کل قرآن است؛ و این در صورتی است که «مِن» در این آیه برای تبعیض باشد.
 
در صورتی که سبع‌المثانی کل قرآن باشد می‌تواند یکی از اسامی و اوصاف قرآن به شمار آید.
 
  
4. برخی نیز گفته‌اند: مراد هفت صحیفه‌ای است که از آسمان بر انبیا نازل شده است.
+
در صورت مد نظر قرار دادن احتمال اول ([[سوره حمد|فاتحة الکتاب]]) و با در نظر گرفتن آیه مورد بحث و دو آیه بعد از آن: {{متن قرآن|«ولَقَد ءاتَینک سَبعـًا مِنَ المَثانى والقُرءانَ العَظیم * لاتَمُدَّنَّ عَینَیک اِلى ما مَتَّعنا بِهِ اَزوجـًا مِنهُم ولاتَحزَن عَلَیهِم واخفِض جَناحَک لِلمُؤمِنین * و قُل اِنّى اَنَا النَّذیرُ المُبین»<ref>معناى «لاتمدّن...» این است که چشم طمع به زخارفى که به گروههایى از کافران داده ایم نداشته باش. حاصل معناى این آیه با توجه به آیه قبلى این است که تو از نعمت بس بزرگى (سوره حمد) بهره مند شده اى که هر نعمتى نسبت به آن ناچیز است. (روح المعانى، ج۸، جزء۱۴، ص۱۱۸)</ref>}}، می توان به این نکات پی برد:
  
در صورت مد نظر قرار دادن احتمال اول، و با در نظر گرفتن آیه ی مذکور و 2 آیه ی بعد از آن :  «ولَقَد ءاتَينـكَ سَبعـًا مِنَ المَثانى والقُرءانَ العَظيم * لا تَمُدَّنَّ عَينَيكَ اِلى ما مَتَّعنا بِهِ اَزوجـًا مِنهُم ولا تَحزَن عَلَيهِم واخفِض جَناحَكَ لِلمُؤمِنين <ref> معناى «لاتمدّن ...» اين است كه چشم طمع به زخارفى كه به گروههايى از كافران داده ايم نداشته باش. حاصل معناى اين آيه با توجّه به آيه قبلى اين است كه تو از نعمت بس بزرگى (سوره حمد) بهره مند شده اى كه هر نعمتى نسبت به آن ناچيز است. (روح المعانى، ج 8 ، جزء 14، ص 118) </ref> * وقُل اِنّى اَنَا النَّذيرُ المُبين» می توان به این نکات پی برد :
+
#بهره مندى از سبع مثانی ([[سوره حمد]]) مقتضى پرهیز از چشم دوختن به دارایی دیگران است.
*بهره مندى از سبع مثانی (سوره حمد)
+
#«سبع مثانی» (سوره حمد)، از عطایاى خداوند بر پیامبر صلى الله علیه و آله است.
1-مقتضى پرهيز از چشم دوختن به دارایی دیگران
+
#سبع مثانی (سوره حمد) داراى جایگاهى ویژه در میان سوره هاى قرآن می باشد.
2-دليل محزون شدن پيامبر(صلى الله عليه وآله) از كفر كافران و اجابت نكردن دعوت آن حضرت
 
3-لازمه تواضع و نرمخویی پيامبر(صلى الله عليه وآله) نسبت به مؤمنان و 
 
4-مقتضى اظهار رسالت پیامبر (ص) و معرّفى خود در جايگاه هشداردهنده آشكار ، است .
 
*«سبع مثانی» (سوره حمد)، از عطاياى خداوند بر پيامبر(صلى الله عليه وآله) است .
 
*سبع مثانی (سوره حمد) داراى جايگاهى ويژه در ميان سوره هاى قرآن می باشد .
 
 
 
== پانویس ==
 
  
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 +
==منابع==
 +
*[http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D8%B3%D8%A8%D8%B9_%D9%85%D8%AB%D8%A7%D9%86%DB%8C_(_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86_) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)].
 +
*[[فرهنگ قرآن]]، جلد ۱۵، صفحه ۵۲۶.
  
== منابع ==
+
{{قرآن}}
*[http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D8%B3%D8%A8%D8%B9_%D9%85%D8%AB%D8%A7%D9%86%DB%8C_(_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86_) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)]
+
{{سنجش کیفی
*فرهنگ قرآن، جلد 15، صفحه 526 .
+
|سنجش=شده
 +
|شناسه= ضعیف
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
}}
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]]
 
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]]
 +
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۰


«سبع» (هفت) از اعداد[۱] و «مثانى» جمع «مَثنى» به معناى دو بار، مکرر و اعاده است.[۲] این تعبیر قرآنی در آیه ۸۷ سوره حجر آمده است: «ولَقَد ءاتَینک سَبعـًا مِنَ المَثانى والقُرءانَ العَظیم».

در مورد این که مقصود از سبع مثانى چیست، نظرات متعدّدى بیان شده که برخى از آنها چنین است:

۱. منظور، فاتحة الکتاب است[۳] که در روایات متعددى که از طریق اهل بیت پیامبر صلى الله علیه و آله وارد شده، همین معنا بیان شده است.[۴] دلایل گوناگونى نیز براى این نامگذارى گفته شده است؛ از جمله امام صادق علیه السلام علت آن را دو بار خواندن این سوره در نماز دانسته اند.[۵]

۲. مقصود، هفت سوره طولانى اوّل قرآن، از سوره بقره تا سوره توبه است و آن را «مثانى» نامیده اند، به دلیل این که داستان هاى عبرت آموز در آن، دو به دو آمده است.[۶]

۳. منظور کل قرآن است؛ و این در صورتی است که «مِن» در این آیه برای تبعیض باشد. اگر سبع‌المثانی کل قرآن باشد، می‌تواند یکی از اسامی و اوصاف قرآن به شمار آید.

۴. برخی نیز گفته‌اند: مراد هفت صحیفه‌ای است که از آسمان بر انبیاء نازل شده است.

در صورت مد نظر قرار دادن احتمال اول (فاتحة الکتاب) و با در نظر گرفتن آیه مورد بحث و دو آیه بعد از آن: «ولَقَد ءاتَینک سَبعـًا مِنَ المَثانى والقُرءانَ العَظیم * لاتَمُدَّنَّ عَینَیک اِلى ما مَتَّعنا بِهِ اَزوجـًا مِنهُم ولاتَحزَن عَلَیهِم واخفِض جَناحَک لِلمُؤمِنین * و قُل اِنّى اَنَا النَّذیرُ المُبین»[۷]، می توان به این نکات پی برد:

  1. بهره مندى از سبع مثانی (سوره حمد) مقتضى پرهیز از چشم دوختن به دارایی دیگران است.
  2. «سبع مثانی» (سوره حمد)، از عطایاى خداوند بر پیامبر صلى الله علیه و آله است.
  3. سبع مثانی (سوره حمد) داراى جایگاهى ویژه در میان سوره هاى قرآن می باشد.

پانویس

  1. مفردات، ص ۳۹۴، «سبع».
  2. لغت نامه، ج۱۲، ص۱۷۸۸۲، «مثانى»؛ ص۱۷۸۹۸، «مثنى»؛ المیزان، ج۱۲، ص۱۹۱.
  3. مجمع البیان، ج۵-۶، ص۵۳۰.
  4. المیزان، ج۱۲، ص۱۹۱.
  5. تفسیر عیاشى، ج۱، ص۱۹؛ تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص۲۷، ح ۹۸؛ مجمع البیان، ج۵-۶، ص۵۳۰.
  6. مجمع البیان، ج۵-۶، ص۵۳۰.
  7. معناى «لاتمدّن...» این است که چشم طمع به زخارفى که به گروههایى از کافران داده ایم نداشته باش. حاصل معناى این آیه با توجه به آیه قبلى این است که تو از نعمت بس بزرگى (سوره حمد) بهره مند شده اى که هر نعمتى نسبت به آن ناچیز است. (روح المعانى، ج۸، جزء۱۴، ص۱۱۸)

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن