الساعة: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
(افزودن الگوی قرآن) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | کلمه «ساعَة» در لغت به جزئى از زمان<ref>مفردات، ص۴۳۴، «ساعة».</ref> یا بخشی از اجزاى شبانه روز گفته مىشود؛<ref>لسانالعرب، ج۶، ص۴۳۱، «سعى».</ref> و «السّاعَة» در اصطلاح [[قرآن|قرآنی]]، نام زمانى است که انسانها از [[قبر|قبرها]] برمى خیزند و [[قیامت]] برپا مى شود. در [[قرآن کریم]] هر جا که این واژه آمده، مقصود زمان برپایى قیامت است.<ref>لسان العرب، ج۶، ص۴۳۱-۴۳۲، «سوع»؛ التبیان، ج۹، ص۲۹۹؛ مجمعالبیان، ج۹، ص۱۵۴.</ref> چنانکه می فرماید: {{متن قرآن|«اِنَّ زَلزَلَةَ السّاعَةِ شَىءٌ عَظیم * یومَ تَرَونَها تَذهَلُ کلُّ مُرضِعَة عَمّا اَرضَعَت وتَضَعُ کلُّ ذاتِ حَمل حَملَها وتَرَى النّاسَ سُکارى وما هُم بِسُکارى ولکنَّ عَذابَ اللّهِ شَدید»}} ([[سوره حج]]، ۱ـ۲). | |
| − | |||
| − | همچنین در آیه {{متن قرآن|«اِقتَرَبَتِ السّاعَةُ وانشَقَّ القَمَر»}} ([[سوره قمر]] | + | همچنین در آیه {{متن قرآن|«اِقتَرَبَتِ السّاعَةُ وانشَقَّ القَمَر»}} ([[سوره قمر]]، ۱)، بخش نخست [[آیه]] به گفته مفسران، به نزدیک شدن قیامت اشاره دارد. |
| − | تعبیر «[[اَشراط الساعه|اَشْراطُ السّاعة]]» نیز بر اساس آیه{{متن قرآن|«فَقَد جاءَ اَشراطُها»}} ([[سوره محمد]] | + | تعبیر روایی «[[اَشراط الساعه|اَشْراطُ السّاعة]]» نیز بر اساس آیه {{متن قرآن|«فَقَد جاءَ اَشراطُها»}} ([[سوره محمد]]، ۱۸)، نشانههایى است که پیش از قیامت یا در آستانه ظهور قیامت، واقع مىشوند. |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | *فرهنگ | + | *[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱۵، ص۴۸۹. |
| − | *"اشراط | + | *"اشراط الساعة"، [[دائرة المعارف قرآن کریم (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، على نصیرى، ج۳، ص۳۴۵-۳۵۴. |
| − | + | {{قرآن}} | |
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
[[رده:قیامت]] | [[رده:قیامت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۳۷
کلمه «ساعَة» در لغت به جزئى از زمان[۱] یا بخشی از اجزاى شبانه روز گفته مىشود؛[۲] و «السّاعَة» در اصطلاح قرآنی، نام زمانى است که انسانها از قبرها برمى خیزند و قیامت برپا مى شود. در قرآن کریم هر جا که این واژه آمده، مقصود زمان برپایى قیامت است.[۳] چنانکه می فرماید: «اِنَّ زَلزَلَةَ السّاعَةِ شَىءٌ عَظیم * یومَ تَرَونَها تَذهَلُ کلُّ مُرضِعَة عَمّا اَرضَعَت وتَضَعُ کلُّ ذاتِ حَمل حَملَها وتَرَى النّاسَ سُکارى وما هُم بِسُکارى ولکنَّ عَذابَ اللّهِ شَدید» (سوره حج، ۱ـ۲).
همچنین در آیه «اِقتَرَبَتِ السّاعَةُ وانشَقَّ القَمَر» (سوره قمر، ۱)، بخش نخست آیه به گفته مفسران، به نزدیک شدن قیامت اشاره دارد.
تعبیر روایی «اَشْراطُ السّاعة» نیز بر اساس آیه «فَقَد جاءَ اَشراطُها» (سوره محمد، ۱۸)، نشانههایى است که پیش از قیامت یا در آستانه ظهور قیامت، واقع مىشوند.
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، ج۱۵، ص۴۸۹.
- "اشراط الساعة"، دائرة المعارف قرآن کریم، على نصیرى، ج۳، ص۳۴۵-۳۵۴.
