آیه 18 سوره محمد
<<17 | آیه 18 سوره محمد | 19>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
(کافران که ایمان نمیآرند) باز انتظاری دارند جز آنکه ساعت قیامت ناگاه فرا رسد؟ که شروط و علائم قیامت بسیاری پدید آمد، و پس از آنکه قیامت بیاید در آن حال تذکر و یادآوری آنان چه فایده بخشد؟
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- اشراط: شرط (بر وزن شرف) به معنى علامت است، جمع آن اشراط مىباشد چنان كه در مجمع و قاموس و صحاح آمده است امّا شرط(بر وزن عقل) جمع آن شروط و شرايط است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها فَأَنَّى لَهُمْ إِذا جاءَتْهُمْ ذِكْراهُمْ «18»
پس آيا (كفّار براى ايمان آوردن) قيامت را انتظار دارند، كه ناگهان به سراغشان آيد، در حالى كه نشانههاى آن آمده است؟ پس آنگاه كه (رستاخيز) به سراغشان آيد متذكّر شدن آنان چه سودى برايشان خواهد داشت؟!
نکته ها
«أشراط» جمع «شرط» به معناى نشانه و علامت است و مراد از «فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها» در اين آيه، بر اساس روايتى از پيامبر صلى الله عليه و آله، بعثتِ آن بزرگوار است. «1» زيرا آخرين رسول و كتاب الهى بر مردم نازل و حجّت خداوند بر مردم، كامل گشته است. پس هرگونه گناه، فساد، كفر و انكار، ظهور قيامت را نزديك مىسازد.
گرچه معمولًا كلمه «السَّاعَةَ» در مورد قيامت بكار مىرود ولى مانعى ندارد كه مراد، زمانِ نزول قهر الهى و هلاكت مردم در همين دنيا باشد كه مقدّمه عذاب قيامت است.
ابن عباس نقل مىكند كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله در حجّة الوداع در حالى كه نزديكترين افراد به آن حضرت، سلمان فارسى بود فرمود: آيا به شما خبر دهم از نشانههاى قيامت؟ آنگاه فرمود: «اضاعة الصّلوات و اتّباع الشّهوات و الميل الى الاهواء و تعظيم أصحاب المال و
«1». تفسير مجمع البيان.
جلد 9 - صفحه 82
بيع الدين بالدنيا» «1» بى توجّهى به نماز و پيروى از هوسها و احترام به ثروتمندان و فروختن دين به دنيا.
در برخى روايات، بيش از صد علامت براى نشانههاى برپايى قيامت برشمردهاند. «2»
پیام ها
1- كفّارِ سنگدل با مشاهده تمام دلائل، باز ايمان نمىآورند و منتظر سپرى شدن آخرين مهلتاند. «فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ»
2- برپايى قيامت و به هلاكت رسيدن كفّار، ناگهانى و غافلگيرانه است. «بَغْتَةً»
3- قيامت، نشانهها و مقدّماتى دارد. «فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها»
4- فكر نكنيد كه هميشه راه توبه باز است و مجالى براى بازگشت وجود دارد.
«فَأَنَّى لَهُمْ إِذا جاءَتْهُمْ ذِكْراهُمْ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص190
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم