اعراب القرآن الکریم و بیانه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
}} | }} | ||
| − | '''«إعرابُ القرآن الکریم و بیانُه»'''، کتابی است در [[صرف]] و [[نحو]] و | + | '''«إعرابُ القرآن الکریم و بیانُه»'''، کتابی است در [[صرف]] و [[نحو]] و [[اعراب قرآن|اِعراب قرآن]]، تألیف [[محی الدین درویش|مُحی‌الدین درویش]] (م، ۱۴۰۳ ق)، نحوی و ادیب [[سوریه|سوری]] معاصر. این کتاب شامل یک دوره ترکیب و اعراب تمامی عبارات [[قرآن کریم]]، همراه با بیان نکات [[بلاغت|بلاغی]]، [[تفسیر قرآن|تفسیری]] و [[شأن نزول]] آیات است. |
==محتوای کتاب== | ==محتوای کتاب== | ||
| − | در مقدمه مختصر کتاب، خلاصه‌ای از اهمیت | + | در مقدمه مختصر کتاب، خلاصه‌ای از اهمیت ترکیب و [[اعراب قرآن]] و کوشش علما در این زمینه آمده و تعدادی از مهمترین تألیفات مربوط به آن معرفی شده است و سپس مطالب در ده جلد، سامان یافته است. |
محی الدین درویش در این کتاب، فقط به حل مشکلات [[علم نحو|نحوی]] اکتفا نکرده، بلکه بحثهای ادبی و [[بلاغت|بلاغی]] و [[تفسیر قرآن|تفسیری]] را نیز در میان آورده است. | محی الدین درویش در این کتاب، فقط به حل مشکلات [[علم نحو|نحوی]] اکتفا نکرده، بلکه بحثهای ادبی و [[بلاغت|بلاغی]] و [[تفسیر قرآن|تفسیری]] را نیز در میان آورده است. | ||
| − | نویسنده به شیوه ترتیبی و تطبیقی و با استناد به منابع اصیل و کهن تفسیری، ادبی، نحوی و تاریخی، ابتدا تعدادی از [[ | + | نویسنده به شیوه ترتیبی و تطبیقی و با استناد به منابع اصیل و کهن تفسیری، ادبی، نحوی و تاریخی، ابتدا تعدادی از آیات [[قرآن]] را آورده و سپس در درجه اول، بحث لغوی مربوط به آن بخش از آیات را مطرح ساخته و بعد از آن، بخشی تحت عنوان «اعراب» دارد که فقط مسائل نحوی مربوط به همان آیات را حل و فصل می‌کند. سپس بخش دیگری به نام «بلاغت» آورده و در این بخش، وارد بحثهای زبانی، ادبی و بلاغی می‌شود. |
در مواردی که آیه‌ای دارای چندین ترکیب بوده، بخش چهارمی نیز تحت عنوان «فوائد» ترتیب داده است که در آن، وجوه این ترکیبات و بحثهای تفسیری و اختلاف مفسران و نحویان را مطرح کرده و به شواهد شعری استشهاد می‌کند. در بعضی موارد نیز با عنوان «لمحة تاریخیة»، [[اسباب نزول]] و وقایع تاریخی مربوط به نزول آیات را آورده است. | در مواردی که آیه‌ای دارای چندین ترکیب بوده، بخش چهارمی نیز تحت عنوان «فوائد» ترتیب داده است که در آن، وجوه این ترکیبات و بحثهای تفسیری و اختلاف مفسران و نحویان را مطرح کرده و به شواهد شعری استشهاد می‌کند. در بعضی موارد نیز با عنوان «لمحة تاریخیة»، [[اسباب نزول]] و وقایع تاریخی مربوط به نزول آیات را آورده است. | ||
| سطر ۴۳: | سطر ۴۳: | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
| − | [[رده:منابع قرآنی]][[رده:کتاب‌های علوم قرآنی]] | + | [[رده:منابع قرآنی]] |
| + | [[رده:کتاب‌های علوم قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۵
 | |
| نویسنده | محی الدین درویش |
| موضوع | اعراب قرآن |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | ۱۰ |
|
| |
«إعرابُ القرآن الکریم و بیانُه»، کتابی است در صرف و نحو و اِعراب قرآن، تألیف مُحی‌الدین درویش (م، ۱۴۰۳ ق)، نحوی و ادیب سوری معاصر. این کتاب شامل یک دوره ترکیب و اعراب تمامی عبارات قرآن کریم، همراه با بیان نکات بلاغی، تفسیری و شأن نزول آیات است.
محتوای کتاب
در مقدمه مختصر کتاب، خلاصه‌ای از اهمیت ترکیب و اعراب قرآن و کوشش علما در این زمینه آمده و تعدادی از مهمترین تألیفات مربوط به آن معرفی شده است و سپس مطالب در ده جلد، سامان یافته است.
محی الدین درویش در این کتاب، فقط به حل مشکلات نحوی اکتفا نکرده، بلکه بحثهای ادبی و بلاغی و تفسیری را نیز در میان آورده است.
نویسنده به شیوه ترتیبی و تطبیقی و با استناد به منابع اصیل و کهن تفسیری، ادبی، نحوی و تاریخی، ابتدا تعدادی از آیات قرآن را آورده و سپس در درجه اول، بحث لغوی مربوط به آن بخش از آیات را مطرح ساخته و بعد از آن، بخشی تحت عنوان «اعراب» دارد که فقط مسائل نحوی مربوط به همان آیات را حل و فصل می‌کند. سپس بخش دیگری به نام «بلاغت» آورده و در این بخش، وارد بحثهای زبانی، ادبی و بلاغی می‌شود.
در مواردی که آیه‌ای دارای چندین ترکیب بوده، بخش چهارمی نیز تحت عنوان «فوائد» ترتیب داده است که در آن، وجوه این ترکیبات و بحثهای تفسیری و اختلاف مفسران و نحویان را مطرح کرده و به شواهد شعری استشهاد می‌کند. در بعضی موارد نیز با عنوان «لمحة تاریخیة»، اسباب نزول و وقایع تاریخی مربوط به نزول آیات را آورده است.
منابع
- وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کتابشناسی جهان قرآن کریم، ج۱، ۱۳۸۶.
- بهاءالدین خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷.
