آیه کتمان: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | آیه 159 [[سوره بقره]] | + | آیه 159 [[سوره بقره]] را «آیه كتمان» نامیده‌اند؛<ref> كفایة الاصول، ص 299.</ref> زیرا خداوند در این [[آیه]]، كتمان‌كنندگان آیات الهى و وسایل هدایت را [[لعن|لعنت]] مى‌كند: |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَـئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ»|سوره=2|آیه=159|ترجمه=یقیناً کسانی که آنچه را ما از دلایل آشکار و [وسیله] هدایت نازل کردیم، پس از آنکه همه آن را در کتاب [تورات و انجیل] برای مردم روشن ساختیم، پنهان می کنند [تا مردم به قرآن و پیامبر ایمان نیاورند] خدا لعنتشان می کند، و لعنت کنندگان هم لعنتشان می کنند.}} |
| − | به گفته | + | به گفته بیشتر مفسران [[صحابه]] و [[تابعان]]، [[شأن نزول]] آیه، گروهى از دانشمندان [[یهود]] و [[مسیحیت|نصارا]] مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن صوریا و زید بن تابوه است كه موضوع [[نبوت]] [[پیامبر اسلام]] صلى الله علیه وآله را با این كه در [[تورات]] و [[انجیل]] وارد شده، كتمان مى‌كردند.<ref> مجمع البیان، ج 1، ص 441.</ref> بلخى گويد: آیه شامل تمام كسانى است كه آنچه در تورات و انجيل راجع به نبوت [[پیامبر اسلام|محمد]] صلى الله علیه وآله نازل شده بود مكتوم نموده بودند. از [[ابن عباس]] روايت شده كه جماعتى از انصار از عده اى يهوديان از آنچه كه در تورات درباره محمد آمده بود سؤال كرده بودند و آن‌ها از افشاء حقيقت آن كتمان ورزيدن |
| − | ==پانویس == | + | گروهى از اصولیان، به این آیه بر حجیت [[خبر واحد]] استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذیرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.<ref> كفایة الاصول، ص 299 و 300.</ref> |
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| + | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | علی خراسانی، | + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص396. |
| + | *[[نمونه بينات در شأن نزول آيات]]، محمدباقر محقق، ص47. | ||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
| + | |||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره بقره]] | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۸
آیه 159 سوره بقره را «آیه كتمان» نامیده‌اند؛[۱] زیرا خداوند در این آیه، كتمان‌كنندگان آیات الهى و وسایل هدایت را لعنت مى‌كند:
به گفته بیشتر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آیه، گروهى از دانشمندان یهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن صوریا و زید بن تابوه است كه موضوع نبوت پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله را با این كه در تورات و انجیل وارد شده، كتمان مى‌كردند.[۲] بلخى گويد: آیه شامل تمام كسانى است كه آنچه در تورات و انجيل راجع به نبوت محمد صلى الله علیه وآله نازل شده بود مكتوم نموده بودند. از ابن عباس روايت شده كه جماعتى از انصار از عده اى يهوديان از آنچه كه در تورات درباره محمد آمده بود سؤال كرده بودند و آن‌ها از افشاء حقيقت آن كتمان ورزيدن
گروهى از اصولیان، به این آیه بر حجیت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذیرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.[۳]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص396.
- نمونه بينات در شأن نزول آيات، محمدباقر محقق، ص47.
