آیه صادقین: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | آیه 119 [[سوره توبه]] | + | {{متوسط}} |
+ | آیه 119 [[سوره توبه]] را كه به همراهى با «صادقین» فرمان داده، «آیه صادقین» نامیدهاند:<ref> نهج الحق، علامه حلی، ص 190؛ تتمة المراجعات، ص 49.</ref> | ||
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ»|سوره=9|آیه=119|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده اید! از خدا پروا کنید و با صادقان باشید [صادقانی که کامل ترینشان پیامبران و اهل بیت رسول بزرگوار اسلام هستند.]}} |
− | بر اساس روایت جابر بن عبدالله | + | بر اساس روایت [[جابر بن عبدالله انصارى]]، [[امام باقر]] علیهالسلام آن را بر «[[اهل البیت|آل محمد]]» تطبیق كرده است.<ref> روض الجنان، ج 10، ص 76.</ref> بر پایه روایت دیگرى، آن حضرت فرمود: مقصود از صادقین، ما هستیم.<ref> نورالثقلین، ج 2، ص 280.</ref> و به نقلى، [[امام رضا]] علیهالسلام فرمود: «الصّادقین» [[ائمه اطهار|امامان]] علیهمالسلام هستند.<ref> همان.</ref> |
− | برخى گفتهاند: مقصود از صادقین در این | + | برخى گفتهاند: مقصود از صادقین در این [[آیه]]، آنهایى هستند كه در جاى دیگر [[قرآن]] دربارهشان فرمود: «رِجالٌ صَدقوا ما عاهَدوا اللّهَ عَلَیه» ([[سوره احزاب]]/ 33،23) كه منظور، [[حضرت حمزه علیه السلام|حمزه]] و [[جعفر طیار|جعفر]] و [[امام علی علیه السلام|على]] علیهمالسلام هستند.<ref> التبیان، ج 5، ص 318؛ مجمع البیان، ج 3، ص 80.</ref> [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] هم گفته است: «"مع الصادقین" یعنى مع على بن ابىطالب علیهالسلام و اصحابه».<ref> روض الجنان، ج 10، ص 76.</ref> |
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
<references /> | <references /> | ||
+ | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | علی خراسانی، | + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص389. |
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
+ | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره توبه]] | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
+ | [[رده:جایگاه اهل البیت]] | ||
+ | [[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۴
آیه 119 سوره توبه را كه به همراهى با «صادقین» فرمان داده، «آیه صادقین» نامیدهاند:[۱]
بر اساس روایت جابر بن عبدالله انصارى، امام باقر علیهالسلام آن را بر «آل محمد» تطبیق كرده است.[۲] بر پایه روایت دیگرى، آن حضرت فرمود: مقصود از صادقین، ما هستیم.[۳] و به نقلى، امام رضا علیهالسلام فرمود: «الصّادقین» امامان علیهمالسلام هستند.[۴]
برخى گفتهاند: مقصود از صادقین در این آیه، آنهایى هستند كه در جاى دیگر قرآن دربارهشان فرمود: «رِجالٌ صَدقوا ما عاهَدوا اللّهَ عَلَیه» (سوره احزاب/ 33،23) كه منظور، حمزه و جعفر و على علیهمالسلام هستند.[۵] ابن عباس هم گفته است: «"مع الصادقین" یعنى مع على بن ابىطالب علیهالسلام و اصحابه».[۶]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص389.