آیه مجیء: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه 22 [[سوره فجر]]/89 را «آیه مجىء» گفته‌اند:<ref>سیر اعلام النبلاء، ج18، ص474.</ref> در این آیه، «مجىء» (آمدن) در تعبیر «جاء ربّك» به طور مجازى به ساحت پروردگار نسبت داده شده و مقصود، آمدن فرمان خداوند براى رسیدگى به حساب بندگان است و [[فرشتگان]] صفوفى تشكیل داده‌اند و در انتظار صدور امر الهى هستند: | آیه 22 [[سوره فجر]]/89 را «آیه مجىء» گفته‌اند:<ref>سیر اعلام النبلاء، ج18، ص474.</ref> در این آیه، «مجىء» (آمدن) در تعبیر «جاء ربّك» به طور مجازى به ساحت پروردگار نسبت داده شده و مقصود، آمدن فرمان خداوند براى رسیدگى به حساب بندگان است و [[فرشتگان]] صفوفى تشكیل داده‌اند و در انتظار صدور امر الهى هستند: | ||
| − | {{قرآن در قاب|«وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا»|سوره=89|آیه=22}} | + | {{قرآن در قاب|«وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا»|سوره=89|آیه=22|ترجمه=و امر پروردگار تو فرا رسد و فرشتگان صف در صف}} |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۲۴
آیه 22 سوره فجر/89 را «آیه مجىء» گفته‌اند:[۱] در این آیه، «مجىء» (آمدن) در تعبیر «جاء ربّك» به طور مجازى به ساحت پروردگار نسبت داده شده و مقصود، آمدن فرمان خداوند براى رسیدگى به حساب بندگان است و فرشتگان صفوفى تشكیل داده‌اند و در انتظار صدور امر الهى هستند:
پانویس
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج18، ص474.
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص399.
