آیه شرط: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه 10 [[سوره فتح]]/48 را «آیه شرط» گفتهاند:<ref>[[بحارالانوار]]، ج20، ص354.</ref> | آیه 10 [[سوره فتح]]/48 را «آیه شرط» گفتهاند:<ref>[[بحارالانوار]]، ج20، ص354.</ref> | ||
− | {{قرآن در قاب | + | {{قرآن در قاب|سوره=48|آیه=10|ترجمه=آنان که با تو بیعت می کنند جز این نیست که با خدا بیعت می کنند دست، خدا روی دستهایشان است و هر که بیعت را بشکند، به زیان خود شکسته است و هر که بدان بیعت که با خدا بسته است وفا کند، او را مزدی کرامند دهد}} |
على بن ابراهیم قمى مىگوید: آیه شرط، پس از آیه [[بیعت رضوان]] نازل شده و خداوند با مؤمنان شرط كرده است تا زمانى از آنان راضى است كه از دستور پیامبر صلى الله علیه و آله سرباز نزنند و در هیچ كارى با او مخالفت نورزند و عهد و پیمان با او رانشكنند.<ref>قمى، ج2، ص322؛ الصافى، ج5، ص39.</ref> | على بن ابراهیم قمى مىگوید: آیه شرط، پس از آیه [[بیعت رضوان]] نازل شده و خداوند با مؤمنان شرط كرده است تا زمانى از آنان راضى است كه از دستور پیامبر صلى الله علیه و آله سرباز نزنند و در هیچ كارى با او مخالفت نورزند و عهد و پیمان با او رانشكنند.<ref>قمى، ج2، ص322؛ الصافى، ج5، ص39.</ref> |
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۴۰
آیه 10 سوره فتح/48 را «آیه شرط» گفتهاند:[۱]
على بن ابراهیم قمى مىگوید: آیه شرط، پس از آیه بیعت رضوان نازل شده و خداوند با مؤمنان شرط كرده است تا زمانى از آنان راضى است كه از دستور پیامبر صلى الله علیه و آله سرباز نزنند و در هیچ كارى با او مخالفت نورزند و عهد و پیمان با او رانشكنند.[۲]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج20، ص354.
- ↑ قمى، ج2، ص322؛ الصافى، ج5، ص39.
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص389.