آیه ۱۷ زمر: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←متن آیه) |
(←پیوندها) |
||
سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
* [[سوره زمر]] | * [[سوره زمر]] | ||
* [[سوره زمر/متن و ترجمه سوره]] | * [[سوره زمر/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیات سوره زمر]] | [[رده:آیات سوره زمر]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۰۲
متن آیه
ترجمه
و کسانی را که از پرستش بتان پرهیز کرده اند و به خدا روی آورده اند، بشارت است پس بندگان مرا بشارت ده.
نزول
شأن نزول آیات 17 و 18:
جویبر از جابر بن عبدالله نقل نماید که وقتى که آیه 44 سوره حجر «لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ» درباره دوزخ نازل گردید. مردى از انصار نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم آمد و گفت: یا رسول الله من هفت مملوک و برده دارم و براى هر بابى از جهنم و رهائى از آن یکى از آنها را آزاد میسازم سپس آیه «فَبَشِّرْ عِبادِ، الَّذِینَ یسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ» نازل شد.[۱]
زید بن اسلم گوید: آیه 17 درباره سه نفر نازل شده که در جاهلیت لا اله الّا اللّه مى گفتند: اینان عبارت بودند از زید بن عمرو بن نفیل و ابوذر غفارى و سلمان فارسى.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 675.