قارعه: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} قارعه به معناى شد...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | '''«قارِعَة»''' از ریشه «قرع» به معناى كوبيدن و زدن با شدّت و سختى است<ref>کتاب العين، فراهیدی، ج۳، ص ۱۴۶۴، «قرع».</ref> و [[راغب اصفهانی]] آن را كوفتن چيزى بر چيزى گفته است.<ref>تفسير احسن الحديث، سید علیاکبر قرشی، ج۱۲، ص۳۳۲.</ref> | |
| − | + | «قارعه» به معنای کوبنده، از نامهاى [[قیامت]] مى باشد و چون (خداوند در آستانه قیامت) آسمان ها و زمین را با تبدیل کردن، کوهها را با به حرکت درآوردن، آفتاب را با در هم پیچیدن، ماه را با بی فروغ کردن، ستارگان و کواکب را با پراکنده ساختن، و همه چیز را با قهر خود مى کوبد و خرد مى نماید، «قارعه» نامیده شده است.<ref>الميزان، طباطبایی، ج۱۹، ص۳۹۲؛ الكشّاف، زمخشری، ج۴، ص۵۹۸.</ref> يعنى جهان در آستانه برپائى قيامت با حادثهاى كوبنده روبرو است. | |
| − | + | این صفت برای قیامت در دو [[سوره]] از [[قرآن|قرآن کریم]] آمده است: | |
| + | *{{متن قرآن|«كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عَادٌ بِالْقَارِعَةِ»}}؛ ([[سوره الحاقه]]، آیه ۴) [قوم] [[ثمود]] و [[عاد]] آن روز کوبنده را انکار کردند. | ||
| − | + | *{{متن قرآن|«الْقارِعَةُ * مَا الْقارِعَةُ * وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ»}}؛ ([[سوره قارعه]]، آیات ۱-۳) حادثه كوبنده * آن حادثه كوبنده چيست؟ * و تو چه دانى آن حادثه كوبنده چيست؟ | |
| + | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | + | {{قرآن}} | |
| − | + | [[رده:واژگان قرآنی]][[رده:قیامت]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[رده: | ||
| − | [[رده: | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۵۳
«قارِعَة» از ریشه «قرع» به معناى كوبيدن و زدن با شدّت و سختى است[۱] و راغب اصفهانی آن را كوفتن چيزى بر چيزى گفته است.[۲]
«قارعه» به معنای کوبنده، از نامهاى قیامت مى باشد و چون (خداوند در آستانه قیامت) آسمان ها و زمین را با تبدیل کردن، کوهها را با به حرکت درآوردن، آفتاب را با در هم پیچیدن، ماه را با بی فروغ کردن، ستارگان و کواکب را با پراکنده ساختن، و همه چیز را با قهر خود مى کوبد و خرد مى نماید، «قارعه» نامیده شده است.[۳] يعنى جهان در آستانه برپائى قيامت با حادثهاى كوبنده روبرو است.
این صفت برای قیامت در دو سوره از قرآن کریم آمده است:
- «كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عَادٌ بِالْقَارِعَةِ»؛ (سوره الحاقه، آیه ۴) [قوم] ثمود و عاد آن روز کوبنده را انکار کردند.
- «الْقارِعَةُ * مَا الْقارِعَةُ * وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ»؛ (سوره قارعه، آیات ۱-۳) حادثه كوبنده * آن حادثه كوبنده چيست؟ * و تو چه دانى آن حادثه كوبنده چيست؟
پانویس
