مهیمن (اسامی و اوصاف قرآن): تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | {{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | ||
| − | + | '''«مُهَیمِن»''' به معنای حافظ، شاهد، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی بخش، یکی از اسامی و صفات [[قرآن کریم]] است: | |
| − | {{متن قرآن|«وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ | + | {{متن قرآن|«وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَ مُهَيْمِنًا عَلَيْهِ»}}؛ و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق میکند و حاکم بر آنها است. ([[سوره مائده]]/۴۸) |
| − | + | «قرآن کریم»، حافظ کتابهای گذشته است و اصل وجود آنها را تثبیت و تصدیق میکند و مراقب است و بر آنها اشراف دارد و در نتیجه میتواند بعضی از [[احکام]] آنها را [[نسخ]] و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آنها را بیان میکند. | |
| − | واژه | + | واژه «مُهیمن» دو بار در [[قرآن]] بکار رفته است؛ یکی [[آیه]] فوق که به عنوان وصف قرآن است و دیگری در [[آیه 23 سوره حشر|آیه ۲۳ سوره حشر]] که وصف [[خداوند|خداوند متعال]] قرار گرفته است ([[مهیمن (اسم الله)|مُهَیمِن]]). |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | *فرهنگنامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، جلد ۱ ص ۴۶۴۳، به نقل از [http://lib.eshia.ir/26683/1/4643 کتابخانه مدرسه فقاهت]. |
| − | + | {{قرآن}} | |
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]] | [[رده:اسامی و اوصاف قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۵۳
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«مُهَیمِن» به معنای حافظ، شاهد، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی بخش، یکی از اسامی و صفات قرآن کریم است:
«وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَ مُهَيْمِنًا عَلَيْهِ»؛ و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق میکند و حاکم بر آنها است. (سوره مائده/۴۸)
«قرآن کریم»، حافظ کتابهای گذشته است و اصل وجود آنها را تثبیت و تصدیق میکند و مراقب است و بر آنها اشراف دارد و در نتیجه میتواند بعضی از احکام آنها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آنها را بیان میکند.
واژه «مُهیمن» دو بار در قرآن بکار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است و دیگری در آیه ۲۳ سوره حشر که وصف خداوند متعال قرار گرفته است (مُهَیمِن).
منابع
- فرهنگنامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، جلد ۱ ص ۴۶۴۳، به نقل از کتابخانه مدرسه فقاهت.
