معالم العلماء (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۵: سطر ۵:
 
|تصویر= [[پرونده:معالم العلماء.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:معالم العلماء.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده= ابن شهر آشوب|محمد بن علی بن شهر آشوب
+
|نویسنده= ابن شهر آشوب
  
|موضوع= محدثان شبعه
+
|موضوع= علما و مؤلفان شیعه
  
 
|زبان= عربی  
 
|زبان= عربی  
  
|تعداد جلد= 1
+
|تعداد جلد= ۱
  
 
|عنوان افزوده1=
 
|عنوان افزوده1=
سطر ۲۴: سطر ۲۴:
  
 
}}
 
}}
{{الگو:مقاله از یک نشریه}}
 
  
نام کامل کتاب «'''معالم العلماء فى فهرست کتب الشیعة و أسماء المصنفین منهم قدیماً و حدیثاً»''' است، که تألیف [[ابن شهر آشوب|محمد بن علی بن شهر آشوب]] (م، ۵۸۸ ق) می باشد. موضوع این کتاب چنان که از از عنوانش (دانشنامه علما) هویداست، فهرستى از کتاب هاى [[شیعه|شیعه]] و نام مؤلّفان آنها در گذشته و حال (زمان مؤلف) است. ابن شهر آشوب یادآور مى شود که این کتاب، تتمّه کتاب «[[فهرست شیخ طوسی (کتاب)|الفهرست]]» [[شیخ طوسى]] است و او اضافات و فوایدى بر آن افزوده، به نحوى که آن اضافات به حدود ششصد مورد رسیده است.
+
کتاب '''«معالم العلماء فى فهرست کتب الشیعة و أسماء المصنّفین منهم قدیماً و حدیثاً»''' تألیف [[ابن شهر آشوب|ابن شهرآشوب مازندرانی]] (م، ۵۸۸ ق)، مشتمل بر فهرستى از علما و مؤلّفان [[شیعه|شیعه]] و تألیفات آنها تا زمان مؤلف می‌باشد. این کتاب، تلخیص و تتمّه‌ای بر کتاب «[[فهرست شیخ طوسی (کتاب)|الفهرست]]» [[شیخ طوسى]] همراه اضافات و فوایدى است.
  
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
محمد بن علی ابن شهرآشوب، ملقّب به رشيد‌ الدين و عز‌ الدين و شيخ الطائفه (588- 489ه‍ ق / 1192- 1096م) فقيه شیعه، محدث، مفسّر، اديب، شاعر و مطّلع نسبت به رجال و احاديث است. اساتید وی، فتّال نيشابورى، طبرسى، ابومنصور طبرسی، ابوالفتوح رازی، قطب الدین راوندی و آثار او "معالم العلماء"، "متشابه القرآن و مختلفه" و "‏المناقب" می باشد. ابن شهر آشوب در سال 588ق در شهر حلب از دنيا رفت.
+
[[ابن شهر آشوب|محمد بن علی بن شهرآشوب]] (۵۸۸-۴۸۹ ق)، فقیه، [[محدث]] رجالی، مفسّر و ادیب بزرگ [[شیعه]] است. ابن شهرآشوب از عالمان بزرگی چون [[فتال نیشابوری|فتّال نیشابورى]]، [[شیخ طبرسی]]، [[ابوالفتوح رازی]]، [[قطب راوندى|قطب الدین راوندی]] بهره برد، و خود از اساتید [[ابن ادریس حلی]] و [[یحیی بن بطریق]] بود.
  
==ساختار کتاب==
+
تبحر ابن‌ شهر‌آشوب در [[علوم قرآنی]] و [[حدیث]] و [[رجال]] از آثار بازماندۀ وی به خوبی آشکار است. برخی آثار او عبارتند از: '''معالم العلماء'''، [[متشابه القرآن و مختلفه (کتاب)|متشابه القرآن و مختلفه]]، مثالب النواصب، مائدة الفائده، امثال فی الامثال، انساب آل ابی‌طالب.
ابن شهرآشوب ابتدا در مقدمه، تاریخچه فهرست‌نویسی و کتاب‌نویسی را آورده و سخن ابوحامد محمد غزالی را که گفته اولین کسی که در اسلام کتاب نوشته ابن جریج بوده نقد کرده و معتقد است اولین مؤلف در اسلام را [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]](ع)، سپس [[سلمان فارسی|سلمان]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]]، [[اصبغ بن نباته]]، عبیدالله بن ابی رافع و [[امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین]](ع) می‌باشند و آنگاه به نویسندگان [[اصول اربعمائه‌‌‌|اصول اربعمائه]] اشاره می‌کند.
 
  
ساختار کتاب بعد از مقدمه چنین است:
+
==معرفی کتاب==
 +
ابن شهرآشوب یادآور مى شود که این کتاب، تتمّه کتاب «[[فهرست شیخ طوسی (کتاب)|الفهرست]]» [[شیخ طوسى]] است و او اضافات و فوایدى بر آن افزوده، به نحوى که آن اضافات به حدود ششصد مورد رسیده است.  مؤلف در اين باره مى‌نويسد: «معالم العلماء در فهرست كتب شيعه و نامهاى نويسندگان آنها چه كتب قديمى و چه كتب جديد است. اگرچه شيخ بزرگوار ما ابوجعفر محمد طوسى -رضوان الله عليه- در آن زمان كتاب بى‌نظيرى در اين باب نوشت، ولى بايد گفت در كتاب مختصر ما مطالب اضافى و فوايدى هست كه مى‌تواند تتمه‌اى بر كتاب شیخ طوسی باشد. در اين كتاب من در حدود ششصد نويسنده افزودم و به مواردى كه در كتاب شيخ محذوف است اشاره كردم، گرچه كتابهاى در اين زمينه بسيار است.»
  
*ابتدا نام مُصَنّفان (نویسندگان) بر اساس حروف الفبا تنظیم شده است.
+
معروف است كه كتاب «معالم العلماء» و كتاب «[[فهرست شیخ منتجب الدین (کتاب)|فهرست]]» [[شیخ منتجب الدین رازی]] از حيث زمان تأليف به يكديگر نزديك‌اند و هر دو كتاب ذيل و متمّم فهرست شيخ طوسى مى‌باشند.
*فصلی در معرفی آنانی که به کنیه شان شناخته می‌شوند.
 
*فصلی در شناسایی آنانی که به لقب یا قبیله یا شهری معروف‌اند.
 
*فصلی در ذکر کتاب‌هایی که نویسنده آنها مجهول است. این فصل بخش پایانی فهرست است و ۲۳۰۱ عنوان کتاب از ۱۰۳۱ نویسنده را معرفی کرده است.
 
*دو فصل در: معرفی شعرای [[اهل البیت|اهل بیت]](ع)؛ معرفی اصحاب [[ائمه اطهار|ائمه]](ع).
 
  
==ویژگی‌های کتاب==
+
كتاب «معالم العلماء» جزء منابع و مآخذ مهم براى علمای [[رجال]] بوده است و علمايى همچون [[علامه حلی]] در «[[خلاصة الاقوال]]»، [[شیخ حر عاملی]] در «[[أمل الآمل]]»، مير مصطفى تفرشى در «[[نقد الرجال]]»، [[میرزا محمد استرآبادی]] در «منهج المقال» و [[علامه مجلسی]] و [[شیخ ابوعلی حائری]] در «[[منتهى المقال (کتاب)|منتهی المقال]]» و [[سید محمدباقر موسوی خوانساری|سید خوانساری]] در «[[روضات الجنات]]» و ديگران از اين كتاب استفاده كرده‌اند.
برخی از ویژگی‌های کتاب چنین است:
 
  
#در این کتاب ۴۳ نفر توثیق شده‌اند؛
+
==محتوای کتاب==
#مؤلف تعداد ۶۷ نفر که اصل دارند ذکر کرده است؛ از جمله: ابراهیم بن مهزم الاسدی، ابراهیم بن عثمان ابو الخزاز الکوفی، ابراهیم بن أبی البلاد، ابراهیم بن یحیی، ابراهیم بن عمیر الیمانی.
+
[[ابن شهر آشوب]] ابتدا در مقدمه، تاریخچه فهرست‌نویسی و کتاب‌نویسی را آورده و سخن [[ابوحامد محمد غزالی]] را -که گفته اولین کسی که در [[اسلام]] کتاب نوشته، ابن جریج بوده- نقد کرده و معتقد است اولین مؤلف در جهان اسلام، [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]](ع)، سپس [[سلمان فارسی|سلمان]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]]، [[اصبغ بن نباته]]، عبیدالله بن ابی رافع و [[امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین]](ع) می‌باشند و آنگاه به نویسندگان [[اصول اربعمائه‌‌‌|اصول اربعمائه]] اشاره می‌کند.
#گاهی احوال و مذهب راوی ذکر شده، مثلا نوشته شده است: ابراهیم بن اسحاق النهاوندی، ‌متهم است؛ ابراهیم بن عبدالحمید، ‌[[واقفیه|واقفی]] مذهب است؛ اسماعیل بن عمار، [[فطحیه|فطحی]] مذهب بود؛ احمد بن علی ابوالعباس، متهم به [[غلو]] است.
 
#علی‌رغم این که کتاب درباره فهرست آثار و مؤلفان [[شیعه]] است، تعدادی از علمای [[اهل سنت]] را - که کتاب‌هایی درباره اهل بیت یا شیعه داشته‌اند- نیز ذکر کرده است، مثل: «الحافظ [[ابونعیم اصفهانی|أبونعیم أحمد بن عبدالله الاصفهانی]]» عامی مذهب است، الا این که کتابی به نام «منقبة المطهرین و مرتبة الطیبین و ما نزل فی القرآن فی امیرالمؤمنین(ع)» دارد.
 
  
==وضعیت چاپ کتاب==
+
بعد از مقدمه، فصلهای کتاب چنین است:
  
سید محمدصادق آل بحرالعلوم در مقدمه اى که بر همین کتاب نگاشته و مطبعه حیدریه [[نجف]] آن را در سال ۱۳۸۰ق به چاپ رسانده است، مى نویسد: این کتاب اولین بار در سال ۱۳۵۳ق، در تهران در ۱۴۱ صفحه به چاپ رسیده که شامل ۹۹۰ مورد ترجمه علما و تألیفات آنهاست. و عباس اقبال آن را تحقیق کرده و تعلیقه هایى بدان افزوده است. او همچنین مى افزاید: کتابى که خود آن را تحقیق کرده با نسخه اى صحیح تر از نسخه اقبال مقابله شده که حاوى ۳۱ مورد ترجمه بیشتر از نسخه اقبال است.
+
*ابتدا نام مصنّفان (نویسندگان) بر اساس حروف الفبا تنظیم شده است.
 +
*فصلی در معرفی آنانی که به [[کنیه]] شناخته می‌شوند.
 +
*فصلی در شناسایی آنانی که به لقب یا قبیله یا شهری معروف‌اند.
 +
*فصلی در ذکر کتاب‌هایی که نویسنده آنها مجهول است. این فصل بخش پایانی فهرست است و ۲۳۰۱ عنوان کتاب از ۱۰۳۱ نویسنده را معرفی کرده است.
 +
*فصلی در معرفی شعرای [[اهل البیت|اهل بیت]](ع)؛ كه چهار طبقه را تشكيل مى‌دهند: آشكارگويان، ميانه‌روها، پارساها و متكلفان.
 +
*فصلی در معرفی اصحاب [[ائمه اطهار]](ع).
  
از آنچه آل بحرالعلوم ذکر کرده بدست مى آید که تنها دو چاپ از این کتاب وجود دارد، در حالى که تعداد آنها بیشتر است؛ همان گونه که [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت اللّه مرعشى]] گفته است که این کتاب اولین بار در لکنهوى هند و بار دوم در نجف اشرف و بار سوم در [[تهران]] به چاپ رسیده است.
+
كتاب طبق «[[فهرست شیخ طوسی (کتاب)|الفهرست]]» [[شیخ طوسى]] به ترتيب الفبا تأليف شده، نه بر طبق طبقات يا سال.  
  
در نتیجه، چاپى که سید آل بحرالعلوم از آن به اولین چاپ نام برده در حقیقت، چاپ سوم بوده و چاپى که خود او تحقیق کرده، چاپ چهارم است.
+
از آنجا كه «معالم العلماء» تكمله‌اى است بر «الفهرست» شيخ طوسى، خط مشى مؤلف آن كتاب را دنبال كرده فقط از مؤلفان [[شيعه]] نام مى‌برد. البته از ۴۳ شخص شيعه غير دوازده امامى از قبيل [[فطحیه]]، [[واقفیه]]، [[اسماعیلیه]]، [[زیدیه]]، [[غلو|غُلات]] نام مى‌برد. مثلا نوشته شده است: ابراهیم بن عبدالحمید، ‌[[واقفیه|واقفی]] مذهب است. همچنین تعدادی از علمای [[اهل سنت]] را که کتاب‌هایی درباره [[اهل بیت]] یا شیعه داشته‌اند نیز ذکر کرده است، مثلا می گوید: «[[ابونعیم اصفهانی|الحافظ ابونعیم الاصفهانی]]» [[عامه|عامی]] مذهب است، الّا این که کتابی به نام «منقبة المطهرین و مرتبة الطیبین و ما نزل فی القرآن فی امیرالمؤمنین(ع)».
  
همچنین [[شیخ آقا بزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذریعة]] از کتابى به نام [[رجال]] ابن شهر آشوب نام مى برد و معتقد است که غیر از کتاب معالم العلماء است.<ref>الذریعة، ج۱۰، ص۸۶.</ref>
+
در این کتاب ۴۳ نفر توثیق شده‌اند؛ و مؤلف تعداد ۶۷ نفر که اصل دارند ذکر کرده است؛ از جمله: ابراهیم بن مهزم الاسدی، ابراهیم بن عثمان ابوالخزاز الکوفی، ابراهیم بن أبی البلاد، ابراهیم بن یحیی، ابراهیم بن عمیر الیمانی.
  
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
 
==منابع==
 
==منابع==
# گذری بر کتاب معالم العلما، جهاد فرحات، ترجمه مرتضی وفایی، علوم حدیث بهار، 1383 شماره 31.  
+
*"گذری بر کتاب معالم العلما"، جهاد فرحات، ترجمه مرتضی وفایی، علوم حدیث ، بهار ۱۳۸۳، شماره ۳۱.  
# ویکی شیعه.
+
*[[نرم افزار تراجم و کتابشناسی ۲|نرم افزار تراجم و کتابشناسی]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
  
==متن کتاب==
+
[[رده:منابع رجالی]][[رده:کتابهای درباره شیعه]][[رده:منابع کتاب شناسی]][[رده:منابع کتابشناسی شیعی]][[رده:آثار ابن شهر آشوب]]
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37563/معالم-العلماء-في-فهرست-كتب-الشيعه-واسماءالمصنفين-منهم-قديما-و-حديثا '''معالم العلماء''']
 
[[رده:منابع رجالی]]
 
[[رده:آثار ابن شهر آشوب]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۰

معالم العلماء.jpg
نویسنده ابن شهر آشوب
موضوع علما و مؤلفان شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۱

معالم العلماء

کتاب «معالم العلماء فى فهرست کتب الشیعة و أسماء المصنّفین منهم قدیماً و حدیثاً» تألیف ابن شهرآشوب مازندرانی (م، ۵۸۸ ق)، مشتمل بر فهرستى از علما و مؤلّفان شیعه و تألیفات آنها تا زمان مؤلف می‌باشد. این کتاب، تلخیص و تتمّه‌ای بر کتاب «الفهرست» شیخ طوسى همراه اضافات و فوایدى است.

مؤلف

محمد بن علی بن شهرآشوب (۵۸۸-۴۸۹ ق)، فقیه، محدث رجالی، مفسّر و ادیب بزرگ شیعه است. ابن شهرآشوب از عالمان بزرگی چون فتّال نیشابورى، شیخ طبرسی، ابوالفتوح رازی، قطب الدین راوندی بهره برد، و خود از اساتید ابن ادریس حلی و یحیی بن بطریق بود.

تبحر ابن‌ شهر‌آشوب در علوم قرآنی و حدیث و رجال از آثار بازماندۀ وی به خوبی آشکار است. برخی آثار او عبارتند از: معالم العلماء، متشابه القرآن و مختلفه، مثالب النواصب، مائدة الفائده، امثال فی الامثال، انساب آل ابی‌طالب.

معرفی کتاب

ابن شهرآشوب یادآور مى شود که این کتاب، تتمّه کتاب «الفهرست» شیخ طوسى است و او اضافات و فوایدى بر آن افزوده، به نحوى که آن اضافات به حدود ششصد مورد رسیده است. مؤلف در اين باره مى‌نويسد: «معالم العلماء در فهرست كتب شيعه و نامهاى نويسندگان آنها چه كتب قديمى و چه كتب جديد است. اگرچه شيخ بزرگوار ما ابوجعفر محمد طوسى -رضوان الله عليه- در آن زمان كتاب بى‌نظيرى در اين باب نوشت، ولى بايد گفت در كتاب مختصر ما مطالب اضافى و فوايدى هست كه مى‌تواند تتمه‌اى بر كتاب شیخ طوسی باشد. در اين كتاب من در حدود ششصد نويسنده افزودم و به مواردى كه در كتاب شيخ محذوف است اشاره كردم، گرچه كتابهاى در اين زمينه بسيار است.»

معروف است كه كتاب «معالم العلماء» و كتاب «فهرست» شیخ منتجب الدین رازی از حيث زمان تأليف به يكديگر نزديك‌اند و هر دو كتاب ذيل و متمّم فهرست شيخ طوسى مى‌باشند.

كتاب «معالم العلماء» جزء منابع و مآخذ مهم براى علمای رجال بوده است و علمايى همچون علامه حلی در «خلاصة الاقوال»، شیخ حر عاملی در «أمل الآمل»، مير مصطفى تفرشى در «نقد الرجال»، میرزا محمد استرآبادی در «منهج المقال» و علامه مجلسی و شیخ ابوعلی حائری در «منتهی المقال» و سید خوانساری در «روضات الجنات» و ديگران از اين كتاب استفاده كرده‌اند.

محتوای کتاب

ابن شهر آشوب ابتدا در مقدمه، تاریخچه فهرست‌نویسی و کتاب‌نویسی را آورده و سخن ابوحامد محمد غزالی را -که گفته اولین کسی که در اسلام کتاب نوشته، ابن جریج بوده- نقد کرده و معتقد است اولین مؤلف در جهان اسلام، امیرالمؤمنین(ع)، سپس سلمان، ابوذر، اصبغ بن نباته، عبیدالله بن ابی رافع و امام زین العابدین(ع) می‌باشند و آنگاه به نویسندگان اصول اربعمائه اشاره می‌کند.

بعد از مقدمه، فصلهای کتاب چنین است:

  • ابتدا نام مصنّفان (نویسندگان) بر اساس حروف الفبا تنظیم شده است.
  • فصلی در معرفی آنانی که به کنیه شناخته می‌شوند.
  • فصلی در شناسایی آنانی که به لقب یا قبیله یا شهری معروف‌اند.
  • فصلی در ذکر کتاب‌هایی که نویسنده آنها مجهول است. این فصل بخش پایانی فهرست است و ۲۳۰۱ عنوان کتاب از ۱۰۳۱ نویسنده را معرفی کرده است.
  • فصلی در معرفی شعرای اهل بیت(ع)؛ كه چهار طبقه را تشكيل مى‌دهند: آشكارگويان، ميانه‌روها، پارساها و متكلفان.
  • فصلی در معرفی اصحاب ائمه اطهار(ع).

كتاب طبق «الفهرست» شیخ طوسى به ترتيب الفبا تأليف شده، نه بر طبق طبقات يا سال.

از آنجا كه «معالم العلماء» تكمله‌اى است بر «الفهرست» شيخ طوسى، خط مشى مؤلف آن كتاب را دنبال كرده فقط از مؤلفان شيعه نام مى‌برد. البته از ۴۳ شخص شيعه غير دوازده امامى از قبيل فطحیه، واقفیه، اسماعیلیه، زیدیه، غُلات نام مى‌برد. مثلا نوشته شده است: ابراهیم بن عبدالحمید، ‌واقفی مذهب است. همچنین تعدادی از علمای اهل سنت را که کتاب‌هایی درباره اهل بیت یا شیعه داشته‌اند نیز ذکر کرده است، مثلا می گوید: «الحافظ ابونعیم الاصفهانی» عامی مذهب است، الّا این که کتابی به نام «منقبة المطهرین و مرتبة الطیبین و ما نزل فی القرآن فی امیرالمؤمنین(ع)».

در این کتاب ۴۳ نفر توثیق شده‌اند؛ و مؤلف تعداد ۶۷ نفر که اصل دارند ذکر کرده است؛ از جمله: ابراهیم بن مهزم الاسدی، ابراهیم بن عثمان ابوالخزاز الکوفی، ابراهیم بن أبی البلاد، ابراهیم بن یحیی، ابراهیم بن عمیر الیمانی.

منابع

  • "گذری بر کتاب معالم العلما"، جهاد فرحات، ترجمه مرتضی وفایی، علوم حدیث ، بهار ۱۳۸۳، شماره ۳۱.
  • نرم افزار تراجم و کتابشناسی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه