نهایة الدرایة (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} «نهایة الدرایة فی شرح الکفایة» کتابی است با موضوع اصول فق...' ایجاد کرد)
 
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش فنی}}
+
{{مشخصات کتاب
  
«نهایة الدرایة فی شرح الکفایة» کتابی است با موضوع اصول فقه از علامه شیخ محمد حسین اصفهانی غروی
+
|عنوان=
  
== معرفی اجمالی کتاب ==
+
|تصویر= [[پرونده:نهایة الدرایه فی شرح الکفایة.jpg|240px|وسط]]
  
نهایة الدرایة  شرحی است بر کفایة الاصول از آیت اله خراسانی. كتاب داراى متنى سنگين و فشرده است و مملو از نظريات بزرگان فلسفۀ اسلامى نظير صدر المتألهين، شيخ الرئيس ابو على سينا و محقق سبزوارى مى‌باشد.
+
|نویسنده= محمدحسین غروی اصفهانی
  
مباحث عقلى كتاب نظير موضوع علم اصول، طلب و اراده، بحث ضد، بحث وضع، معنى حروف، تبديل امتثال، حسن و قبح عقلى و به خصوص مبحث مشتق، آميخته‌اى از اصول و فلسفه است.
+
|موضوع= اصول فقه شیعه
  
از طرفى بحث حجيت ظن داراى مباحث كلامى وسيعى است. مؤلف در ابتداى ورود اين طور مى‌فرمايد:« لا بأس بعطف عنان الكلام إلى بيان حقيقة الأحكام العقلية المتداولة في الكتب الكلامية و الأصولية».
+
|زبان= عربی
در ادامه نيز، نظريات شيخ الرئيس، مرحوم لاهيجى، علامه قطب الدين و ديگر بزرگان را در حدود يازده صفحه از كتاب مطرح مى‌فرمايد و در انتها مى‌فرمايد من به ادنى مناسبت وارد اين بحث شدم.
 
اين نحوه مطرح كردن بحث‌هاى فلسفى نشان از ذوق فلسفى و كلامى مصنف براى بررسى مباحث اصولى دارد.
 
تأليف كتاب نهاية الدراية در دوازدهم شعبان 1332 هجرى قمرى به پايان رسيده است.
 
البته قسمتى از متن نهاية الدراية در زمان حيات مرحوم آخوند خراسانى نوشته شده، زيرا در عبارتهاى مؤلف پس از نام آخوند لفظ« أدام اللّه أيامه» و« مد ظلّه» و نظاير آن آمده است. اين عبارات در تمام جلد اوّل و تا صفحۀ 22 جلد دوم كتاب ديده مى‌شود، امّا از آن صفحه به بعد و در جلد سوّم نيز عبارت« قدس سره» پس از نام آخوند وجود دارد.
 
  
بنا به گفتۀ فرزند آيت الله غروى، هنگام نوشتن جلد اول نهاية الدراية ايشان با خانواده‌شان در يك اتاق زندگى مى‌كرده‌اند و جلد اول كتاب مسوّده( چرك نويس) ايشان بوده است نه پاكنويس. و شايد به همين دليل است كه بعدها حواشى به آن اضافه شده و غلطهاى آن تصحيح شده است.
+
|تعداد جلد= ۳
ضمنا بايد توجه داشت كه بسيارى از حواشى كتاب از متن دقيق‌تر است و شايد به دليل همين دقت متن و حواشى است كه معدود افرادى به تدريس آن اهتمام مى‌ورزند و يا در كتابهاى خود كمتر به نظريات ايشان متعرض شده‌اند.
 
  
== روش مولف ==
+
|عنوان افزوده1= مصحح
  
1- كتاب نهاية الدراية تا قبل از حواشى جزء اوّل- كه در جلد سوم به چاپ رسيده است- شرح كفاية الأصول مرحوم آخوند است، اما از اين قسمت به بعد و همين طور مباحث قاعدۀ فراغ و تجاوز، أصالة الصحة و قاعدۀ يد، نظريات مؤلف است.
+
|افزوده1= مهدی احدی امیركلائی
در اين قسمت‌ها مؤلف علاوه بر مآخذ قبل، از نظريات مرحوم نائينى و مرحوم آقا رضا همدانى صاحب تعليقۀ بر رسائل نيز استفاده كرده كه نشان از تحقيقات جديد مؤلف دارد.
 
2- مؤلف به دليل احاطه‌اى كه بر حواشى و تعليقات استادش آخوند خراسانى- قدس سره- بر رسائل داشته، محققين در بسيارى موارد از تعليقات ايشان براى تبيين مطالب كفايه استفاده مى‌كنند و حتى گاهى ايشان متن تعليقه را با كتاب تصحيح مى‌فرمايد.
 
3- از طرفى با توجه به دقت ايشان، گاهى با خواندن متن نهاية الدراية، مطالب كفايه به گونه‌اى ديگر درك مى‌شود كه يكى از اين نمونه‌ها بحث تمايز بين علوم مى‌باشد.
 
4- احاطۀ مؤلف صرفا بر نظريات استادش نبوده، بلكه بر نظريات شيخ اعظم انصارى نيز احاطۀ كامل داشته و گاهى عبارتهاى فرائد الأصول شيخ را تصحيح كرده و نظر اصلى ايشان را بيان مى‌فرمايد. مانند آنچه در صفحۀ 49 از جلد دوم سطر 11 آمده است.
 
  
== بخش های کتاب ==
+
|عنوان افزوده2=  
  
نهاية الدراية در سه مجلد انتشار يافته است.
+
|افزوده2= 
جلد اول نهاية الدراية( چاپ انتشارات مهدوى) شامل مباحث موضوع علم اصول تا مجمل و مبين است.
 
جلد دوم شامل مباحث حجيت قطع، برائت، اشتغال و قاعدۀ لا ضرر است.
 
جلد سوم مباحث استصحاب، تعادل و تراجيح، اجتهاد و تقليد، قاعدۀ فراغ و تجاوز، أصالة الصحة و قاعدۀ يد را در بر دارد.
 
  
ذكر اين نكته لازم است كه حواشى مرحوم كمپانى بر جلد اول و جلد سوم، صفحات 220 تا 296 به چاپ رسيده و نويسندۀ متن عنوان كرده كه بعد از چاپ قسمت اول، مؤلف اين حاشيه را براى توضيح مطالب نگاشته است.
+
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/78963/ نهایة الدرایة]
  
== یادداشت ==
+
}}
 +
'''«نهایة الدرایة فی شرح الکفایة»''' تألیف [[محمدحسین غروی اصفهانی]] (م، ۱۳۶۱ ق)، کتابی است با موضوع [[اصول فقه]] که در شرح کتاب ارزشمند «[[کفایة الاصول]]» اثر [[آخوند خراسانی]] نوشته شده است.
 +
==مؤلف==
 +
آیت الله [[محمدحسین غروی اصفهانی]] معروف به کمپانی (۱۳۶۱-۱۲۹۶ ق)، فقیه اصولی و عالم بزرگ [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری بود.
 +
او از علمای بزرگی چون [[آخوند خراسانی]]، [[آقا رضا همدانی]]، [[سید محمد طباطبایی فشارکی]] و [[میرزا محمدباقر اصطهباناتی شیرازی|محمدباقر اصطهباناتی شیرازی]] بهره برد و خود استاد بزرگانی از جمله: [[سید محمد حجت کوه کمری]]، [[سید محمدهادی میلانی]]، [[سید ابوالقاسم خویی]]، [[محمدتقی بهجت فومنی]]، [[علامه طباطبایى]] بشمار می رفت.
  
اين كتاب به حاشيۀ كمپانى بر كفايه معروف است.
+
مکتب علمی علامه غروی اصفهانی را چه در [[علم اصول]] و [[فقه]] و چه در [[حکمت]] و [[فلسفه]] باید از مکتب های بسیار پربرکت شیعه به حساب آورد.  
  
== رمزها و كنايات ==
+
برخی از تألیفات او عبارتند از: الاجتهاد والتقلید والعداله، نهایة الدرایة فی شرح الکفایة، حاشیه بر مکاسب، تحفة ‌الحکیم، حاشیه بر اسفار، الاصول علی النهج الحدیث.
 +
==معرفی کتاب==
  
در كتاب نهاية الدراية از بعضى بزرگان و كتابهاى آنان به صورت كنايه نام برده شده كه به اسامى بعضى از آنان اشاره مى‌شود:
+
«نهایة الدرایة» شرحی است بر [[کفایة الاصول]] از [[آخوند خراسانی|آیت الله خراسانی]]. اين كتاب به حاشيه كمپانى بر «كفايه» نیز معروف است. كتاب داراى متنى سنگين و فشرده است و مملو از نظريات بزرگان [[فلسفه]] [[اسلام|اسلامى]] نظير [[صدرالمتألهين]]، شيخ الرئيس [[ابوعلى سينا]] و [[حاج ملاهادی سبزواری]] مى‌باشد.
1- بعض أجلة العصر، ملا على بن فتح اللّه نهاوندى نجفى( متوفاى 1322 هجرى قمرى) صاحب تشريح الأصول است.
 
2- بعض أكابر فن المعقول يا صدر المحققين، صدر الدين محمد بن ابراهيم شيرازى، ملا صدرا است( متوفاى 1050 هجرى قمرى).
 
3- بعض الأعاظم في تقريراته بحث شيخنا العلاّمة الأنصاري، ميرزا محمد حسن آشتيانى( متوفاى 1312 هجرى قمرى) صاحب بحر الفوائد است.
 
4- بعض المحققين، شيخ محمد تقى بن عبد الرحيم اصفهانى( متوفاى 1250 هجرى قمرى) صاحب هداية المسترشدين في شرح معالم الدين است.
 
5- بعض المدققين من عصرنا، شيخ محمد هادى بن محمد امين تهرانى( متوفاى 1321 هجرى قمرى) صاحب محجة العلماء است.
 
6- بعض الأعلام ممن قارب عصرنا، ميرزا حبيب الله رشتى( متوفاى 1312 هجرى قمرى) صاحب بدايع الأفكار است.
 
7- بعض أعلام العصر، ميرزاى شيرازى، ميرزا محمد حسن بن اسماعيل حسينى شيرازى( متوفاى 1313 هجرى قمرى) صاحب تلخيص تقريرات شيخ انصارى است.
 
  
== تفاوت مجلدات ==
+
مباحث عقلى كتاب نظير موضوع [[علم اصول]]، طلب و اراده، بحث ضد، بحث وضع، معنى حروف، تبديل امتثال، حسن و قبح عقلى و به خصوص مبحث مشتق، آميخته‌اى از [[اصول]] و [[فلسفه]] است. از طرفى، بحث حجيّت ظن داراى مباحث [[کلام|كلامى]] وسيعى است. مؤلف در ابتداى ورود اين طور مى‌فرمايد: «لابأس بعطف عنان الكلام إلى بيان حقيقة الأحكام العقلية المتداولة في الكتب الكلامية والأصولية».
  
1- در جلد اول، مؤلف مكررا نظريات ميرزا حبيب الله رشتى، صاحب بدايع الأفكار را مطرح كرده و بررسى مى‌نمايد و با توجه به دشوارى متن بدايع الأفكار و نظريات مطرح شده در آن، اين جلد از كتاب نيز داراى متن علمى‌تر و پيچيده‌ترى است.
+
در ادامه نيز نظريات [[ابن سینا|شيخ الرئيس]]، مرحوم لاهيجى، علامه قطب الدين و ديگر بزرگان را در حدود يازده صفحه از كتاب مطرح نموده است. اين نحوه مطرح كردن بحث‌هاى فلسفى نشان از ذوق فلسفى و كلامى مصنف براى بررسى مباحث اصولى دارد.
2- در اين جلد، علاوه بر نظريات ميرزاى رشتى، از نظريات صاحب فصول، شيخ محمد تقى اصفهانى، صاحب هداية المسترشدين( به تعبير مؤلف، صاحب حاشيه بر معالم)، شيخ على نهاوندى صاحب تشريح الأصول، سيد يزدى صاحب حاشيۀ مكاسب، شيخ هادى تهرانى صاحب محجة العلماء و ديگر بزرگان مطرح و بررسى مى‌شود، اما در جلد دوم و سوم، بجز در بحث اقل و اكثر ارتباطى، متأسفانه نظريات اين بزرگان به ندرت مطرح شده و فقط به نظريات شيخ اعظم و مرحوم آخوند خراسانى بسنده شده است.
 
3- از ديگر نكاتى كه در جلد اول رعايت شده آن است كه عموم منابعى كه اسامى آنها به كنايه در متن ذكر شده به وسيلۀ حواشى مشخص شده‌اند، اما در جلد دوم و به خصوص قسمت برائت، نام صاحبان مآخذ مشخص نشده و به صورت كنايه ذكر شده‌اند.
 
  
== وضعیت نشر ==
+
به دليل احاطه‌اى كه مؤلف بر حواشى و تعليقات استادش آخوند خراسانى بر «[[فرائد الاصول|رسائل]]» داشته، محققين در بسيارى موارد از تعليقات ايشان براى تبيين مطالب «كفايه» استفاده مى‌كنند.
  
1- اين كتاب ابتدا توسط انتشارات مهدوى در اصفهان و در سه مجلد منتشر شده كه چاپ سنگى بوده است.
+
تأليف كتاب «نهاية الدراية» در دوازدهم [[شعبان]] 1332 قمرى به پايان رسيده است. البته قسمتى از متن «نهاية الدراية» در زمان حيات مرحوم [[آخوند خراسانى]] نوشته شده، زيرا در عبارت هاى مؤلف پس از نام آخوند لفظ «أدام اللّه أيامّه» و «مُدّ ظلّه» و نظاير آن آمده است. اين عبارات در تمام جلد اول و تا صفحه 22 جلد دوم كتاب ديده مى‌شود، اما از آن صفحه به بعد و در جلد سوم نيز عبارت «قدّس سرّه» پس از نام آخوند وجود دارد.
در آن چاپ جلد اوّل به وسيلۀ ابن شمس در ربيع الأول سال 1344 هجرى قمرى در 359 صفحه نوشته شده است.
 
جلد دوم به وسيلۀ محمد على مدرس‌زاده در سال 1365 هجرى قمرى در 427 صفحه نوشته شده است.
 
جلد سوّم به وسيلۀ يوسف صديقى خوانسارى در سال 1371 هجرى قمرى در 354 صفحه نگاشته شده است.
 
  
2- در چاپ ديگرى كه به وسيلۀ انتشارات علميّۀ قم انجام شده، جلد اول در دو مجلد آمده و ناشر آن سيد اسد الله طباطبايى بوده و در تاريخ 1379 هجرى قمرى منتشر شده است.
+
بنا به گفته فرزند آيت الله غروى، جلد اول كتاب مسوّده (چرك نويس) ايشان بوده است نه پاكنويس، و شايد به همين دليل است كه بعدها حواشى به آن اضافه شده و غلط هاى آن تصحيح شده است. ضمنا بايد توجه داشت كه بسيارى از حواشى كتاب از متن دقيق‌تر است و شايد به دليل همين دقت متن و حواشى است كه معدود افرادى به تدريس آن اهتمام مى‌ورزند و يا در كتاب هاى خود كمتر به نظريات ايشان متعرض شده‌اند.
  
3- جلد سوم كتاب هم در يك مجلد و به وسيلۀ مؤسّسۀ آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث منتشر شده است.
+
==محتوای کتاب==
يكى از نكات مفيد چاپهاى انتشارات علميّۀ قم و مؤسّسۀ آل البيت عليهم السلام پاورقى‌هاى اين دو كتاب است كه صاحبان نظريه‌هاى عنوان شده را معرفى كرده و در مواردى نيز آدرس دقيق روايات و مطالب عنوان شده را ذكر كرده است.
+
كتاب «نهاية الدراية» تا قبل از حواشى جزء اوّل - كه در جلد سوم به چاپ رسيده است -، شرح «[[كفاية الأصول]]» [[آخوند خراسانى]] است، اما از اين قسمت به بعد و همين طور مباحث قاعده فراغ و تجاوز، اصالة الصحة و قاعده يَد، نظريات مؤلف است. در اين قسمت‌ها، مؤلف علاوه بر مآخذ قبل، از نظريات [[میرزا محمدحسین نائینی|میرزای نائينى]] و [[آقا رضا همدانی]] -صاحب تعليقه بر [[فرائد الاصول|رسائل]]- نيز استفاده كرده كه نشان از تحقيقات جديد مؤلف دارد.
  
4- چاپ موجود در برنامه توسط انتشارات سيد الشهداء قم در سه جلد منتشر شده و تاريخ انتشار آن سال 1374 هجرى شمسى است.
+
«نهاية الدراية» در سه مجلد انتشار يافته است:
اين چاپ كه با حروفچينى جديد عرضه شده، بهترين و كاملترين چاپ موجود از كتاب است و تحقيق و مقابلۀ خوبى نيز در آن ديده مى‌شود.
 
  
== منابع ==
+
*جلد اول، شامل مباحث موضوع [[علم اصول]] تا مجمل و مبين است.
 +
*جلد دوم، شامل مباحث حجيت قطع، برائت، اشتغال و [[قاعده لاضرر]] است.
 +
*جلد سوم، مباحث [[استصحاب]]، [[تعادل و تراجیح]]، [[اجتهاد]] و [[تقلید|تقليد]]، قاعده فراغ و تجاوز، اصالة الصحة و قاعده يد را دربردارد.
  
*[http://www.hawzah.net/FA/magart.html?MagazineID=0&MagazineNumberID=4563&MagazineArticleID=32994 کتابخانه حوزه. نهایه الدرایه فی شرح الکفایه . حوزه، مرداد و شهریور 1367 ، شماره 27 .](20 خرداد 1391)
+
در جلد اول، مؤلف مكررا نظريات [[میرزا حبیب الله رشتی]]، صاحب «بدايع الأفكار» را مطرح كرده و بررسى مى‌نمايد و با توجه به دشوارى متن «بدايع الأفكار» و نظريات مطرح شده در آن، اين جلد از كتاب نيز داراى متن علمى‌تر و پيچيده‌ترى است.
*مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، جامع الاحادیث 3 [لوح فشرده]: بخش کتابشناسی، معرفی " نهایة الداریه " .
+
 
[[رده:منابع علم اصول]]
+
همچنین در اين جلد، علاوه بر نظريات ميرزاى رشتى، از نظريات [[صاحب فصول]]، [[شیخ محمدتقی اصفهانی]]، صاحب [[هداية المسترشدين]] (به تعبير مؤلف، صاحب حاشيه بر معالم)، شيخ على نهاوندى صاحب «تشريح الأصول» و ديگر بزرگان مطرح و بررسى مى‌شود، اما در جلد دوم و سوم، به جز در بحث اقل و اكثر ارتباطى، نظريات اين بزرگان به ندرت مطرح شده و فقط به نظريات [[شيخ انصاری]] و [[آخوند خراسانى]] بسنده شده است.
 +
 
 +
از ديگر نكاتى كه در جلد اول رعايت شده آن است كه عموم منابعى كه اسامى آنها به كنايه در متن ذكر شده به وسيله حواشى مشخص شده‌اند، اما در جلد دوم و به خصوص قسمت برائت، نام صاحبان مآخذ مشخص نشده و به صورت كنايه ذكر شده‌اند.
 +
 
 +
==رمزها و كنايات==
 +
 
 +
در كتاب نهاية الدراية از بعضى بزرگان و كتاب هاى آنان به صورت كنايه نام برده شده كه به اسامى بعضى از آنان اشاره مى‌شود:
 +
 
 +
*بعض أجلة العصر، ملا على نهاوندى نجفى (متوفى 1322 قمرى) صاحب تشريح الأصول است.
 +
*بعض أكابر فن المعقول يا صدرالمحققين، [[ملاصدرا]] است (متوفى 1050 قمرى).
 +
*بعض الأعاظم فی تقريراته بحث شيخنا العلاّمة الأنصاری، [[میرزا محمدحسن آشتیانی]] (متوفى 1312 قمرى) صاحب بحرالفوائد است.
 +
*بعض المحققين، [[شیخ محمدتقی اصفهانی]] (متوفى 1250 قمرى) صاحب [[هداية المسترشدين]] است.
 +
*بعض المدققين من عصرنا، شيخ محمدهادى تهرانى (متوفى 1321 قمرى) صاحب محجة العلماء است.
 +
*بعض الأعلام ممن قارب عصرنا، [[میرزا حبیب الله رشتی|ميرزا حبيب الله رشتى]] (متوفى 1312 قمرى) صاحب بدايع الأفكار است.
 +
*بعض أعلام العصر، [[میرزا محمدحسن شیرازی]] (متوفى 1313 قمرى) صاحب تلخيص تقريرات [[شيخ انصارى]] است.
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
*"نهایة الدرایة فی شرح الکفایة"، مجله حوزه، مرداد 1367، شماره 27.
 +
*[[نرم افزار جامع الاحادیث ۵ / ۳|نرم افزار جامع الاحادیث]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 +
 
 +
[[رده:منابع اصول فقه]]
 +
{{منابع اصول فقه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۰

نهایة الدرایه فی شرح الکفایة.jpg
نویسنده محمدحسین غروی اصفهانی
موضوع اصول فقه شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۳
مصحح مهدی احدی امیركلائی

نهایة الدرایة

«نهایة الدرایة فی شرح الکفایة» تألیف محمدحسین غروی اصفهانی (م، ۱۳۶۱ ق)، کتابی است با موضوع اصول فقه که در شرح کتاب ارزشمند «کفایة الاصول» اثر آخوند خراسانی نوشته شده است.

مؤلف

آیت الله محمدحسین غروی اصفهانی معروف به کمپانی (۱۳۶۱-۱۲۹۶ ق)، فقیه اصولی و عالم بزرگ شیعه در قرن ۱۴ هجری بود. او از علمای بزرگی چون آخوند خراسانی، آقا رضا همدانی، سید محمد طباطبایی فشارکی و محمدباقر اصطهباناتی شیرازی بهره برد و خود استاد بزرگانی از جمله: سید محمد حجت کوه کمری، سید محمدهادی میلانی، سید ابوالقاسم خویی، محمدتقی بهجت فومنی، علامه طباطبایى بشمار می رفت.

مکتب علمی علامه غروی اصفهانی را چه در علم اصول و فقه و چه در حکمت و فلسفه باید از مکتب های بسیار پربرکت شیعه به حساب آورد.

برخی از تألیفات او عبارتند از: الاجتهاد والتقلید والعداله، نهایة الدرایة فی شرح الکفایة، حاشیه بر مکاسب، تحفة ‌الحکیم، حاشیه بر اسفار، الاصول علی النهج الحدیث.

معرفی کتاب

«نهایة الدرایة» شرحی است بر کفایة الاصول از آیت الله خراسانی. اين كتاب به حاشيه كمپانى بر «كفايه» نیز معروف است. كتاب داراى متنى سنگين و فشرده است و مملو از نظريات بزرگان فلسفه اسلامى نظير صدرالمتألهين، شيخ الرئيس ابوعلى سينا و حاج ملاهادی سبزواری مى‌باشد.

مباحث عقلى كتاب نظير موضوع علم اصول، طلب و اراده، بحث ضد، بحث وضع، معنى حروف، تبديل امتثال، حسن و قبح عقلى و به خصوص مبحث مشتق، آميخته‌اى از اصول و فلسفه است. از طرفى، بحث حجيّت ظن داراى مباحث كلامى وسيعى است. مؤلف در ابتداى ورود اين طور مى‌فرمايد: «لابأس بعطف عنان الكلام إلى بيان حقيقة الأحكام العقلية المتداولة في الكتب الكلامية والأصولية».

در ادامه نيز نظريات شيخ الرئيس، مرحوم لاهيجى، علامه قطب الدين و ديگر بزرگان را در حدود يازده صفحه از كتاب مطرح نموده است. اين نحوه مطرح كردن بحث‌هاى فلسفى نشان از ذوق فلسفى و كلامى مصنف براى بررسى مباحث اصولى دارد.

به دليل احاطه‌اى كه مؤلف بر حواشى و تعليقات استادش آخوند خراسانى بر «رسائل» داشته، محققين در بسيارى موارد از تعليقات ايشان براى تبيين مطالب «كفايه» استفاده مى‌كنند.

تأليف كتاب «نهاية الدراية» در دوازدهم شعبان 1332 قمرى به پايان رسيده است. البته قسمتى از متن «نهاية الدراية» در زمان حيات مرحوم آخوند خراسانى نوشته شده، زيرا در عبارت هاى مؤلف پس از نام آخوند لفظ «أدام اللّه أيامّه» و «مُدّ ظلّه» و نظاير آن آمده است. اين عبارات در تمام جلد اول و تا صفحه 22 جلد دوم كتاب ديده مى‌شود، اما از آن صفحه به بعد و در جلد سوم نيز عبارت «قدّس سرّه» پس از نام آخوند وجود دارد.

بنا به گفته فرزند آيت الله غروى، جلد اول كتاب مسوّده (چرك نويس) ايشان بوده است نه پاكنويس، و شايد به همين دليل است كه بعدها حواشى به آن اضافه شده و غلط هاى آن تصحيح شده است. ضمنا بايد توجه داشت كه بسيارى از حواشى كتاب از متن دقيق‌تر است و شايد به دليل همين دقت متن و حواشى است كه معدود افرادى به تدريس آن اهتمام مى‌ورزند و يا در كتاب هاى خود كمتر به نظريات ايشان متعرض شده‌اند.

محتوای کتاب

كتاب «نهاية الدراية» تا قبل از حواشى جزء اوّل - كه در جلد سوم به چاپ رسيده است -، شرح «كفاية الأصول» آخوند خراسانى است، اما از اين قسمت به بعد و همين طور مباحث قاعده فراغ و تجاوز، اصالة الصحة و قاعده يَد، نظريات مؤلف است. در اين قسمت‌ها، مؤلف علاوه بر مآخذ قبل، از نظريات میرزای نائينى و آقا رضا همدانی -صاحب تعليقه بر رسائل- نيز استفاده كرده كه نشان از تحقيقات جديد مؤلف دارد.

«نهاية الدراية» در سه مجلد انتشار يافته است:

در جلد اول، مؤلف مكررا نظريات میرزا حبیب الله رشتی، صاحب «بدايع الأفكار» را مطرح كرده و بررسى مى‌نمايد و با توجه به دشوارى متن «بدايع الأفكار» و نظريات مطرح شده در آن، اين جلد از كتاب نيز داراى متن علمى‌تر و پيچيده‌ترى است.

همچنین در اين جلد، علاوه بر نظريات ميرزاى رشتى، از نظريات صاحب فصول، شیخ محمدتقی اصفهانی، صاحب هداية المسترشدين (به تعبير مؤلف، صاحب حاشيه بر معالم)، شيخ على نهاوندى صاحب «تشريح الأصول» و ديگر بزرگان مطرح و بررسى مى‌شود، اما در جلد دوم و سوم، به جز در بحث اقل و اكثر ارتباطى، نظريات اين بزرگان به ندرت مطرح شده و فقط به نظريات شيخ انصاری و آخوند خراسانى بسنده شده است.

از ديگر نكاتى كه در جلد اول رعايت شده آن است كه عموم منابعى كه اسامى آنها به كنايه در متن ذكر شده به وسيله حواشى مشخص شده‌اند، اما در جلد دوم و به خصوص قسمت برائت، نام صاحبان مآخذ مشخص نشده و به صورت كنايه ذكر شده‌اند.

رمزها و كنايات

در كتاب نهاية الدراية از بعضى بزرگان و كتاب هاى آنان به صورت كنايه نام برده شده كه به اسامى بعضى از آنان اشاره مى‌شود:

منابع

  • "نهایة الدرایة فی شرح الکفایة"، مجله حوزه، مرداد 1367، شماره 27.
  • نرم افزار جامع الاحادیث، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
منابع اصول فقه
متون به ترتیب تاریخ وفات مولفین
التذکرة بأصول الفقه

شیخ مفید

(م413ق)

الذریعه

سید مرتضی

(436-335)

عدة الاصول

شیخ طوسی

(460-385)

غنیة النزوع

ابن زهره

(585-510)

تهذیب الوصول

علامه حلی

(726-648)

مبادی الوصول

علامه حلی

(726-648)

القواعد و الفوائد

شهید اول

(786-734)

تمهید القواعد

شهید ثانی

(965-911)

معالم الدین

صاحب معالم

(م1011)

زبدة الاصول

شیخ بهائی

(1030-953)

الوافیه فی الاصول

فاضل تونی

(م 1071)

الفوائد الحائریه

وحید بهبهانی

(م1206)

قوانین الاصول

میرزای قمی

(م1231)

فرائد الاصول

شیخ انصاری

(م1281)

کفایة الاصول

آخوند خراسانی

(م1329)

مفاتیح الاصول

سید محمد مجاهد

(م1342)

فوائد الاصول (نائینی)

میرزا محمدحسین نائینی

(1355-1276)

وقایة الأذهان

محمد رضا نجفی اصفهانی

(م 1362)

اصول الفقه

شيخ محمدرضا مظفر

(م 1383)

منتهی الاصول

سید محمد حسن بجنوردی

(1395-1316)

المعالم الجدیده

سید محمد باقر صدر

(1399-1355)

اصول الاستنباط

سید علی نقی حیدری

(1403-1325)

مناهج الوصول

امام خمینی

(1409-1320)

الاصول العامه

سید محمد تقی حکیم

(1346-)

شروح
شروح معالم الدین ← حاشیه معالم، سلطان العلماء (م 1064) - حاشیه معالم، ملا محمد صالح مازندرانی (م 1081) - هدایة المسترشدین، شیخ محمدتقی اصفهانی (م 1248)
شروح فرائد الاصول ← أوثق الوسائل، میرزا موسی بن جعفر بن احمد تبریزی - بحر الفوائد، میرزا محمد حسن آشتیانی - درر الفوائد فی الحاشیه علی الفرائد، آخوند خراسانی - فوائد الرضویه، آقا رضا همدانی
شروح کفایه ← انوار الهدایه، امام خمینی - حاشیة الکفایه، علامه طباطبائی - الحاشیة علی الکفایه، سید حسین بروجردی - حقائق الاصول، سید محسن حکیم - عنایة الاصول، سید مرتضی حسینی یزدی

منتهی الدرایه، سید محمد جعفر جزائری شوشتری - نهایة الدرایة، آیت الله کمپانی - نهایة النهایة، میرزا علی ایروانی