منابع و پی نوشتهای ضعیف
جامعیت مقاله متوسط
سیر منطقی به صورت کامل رعایت نشده
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

آیه شِفاء: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} به آيه 82 سو...' ایجاد کرد)
 
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
+
{{متوسط}}
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
به آيه 82 [[سوره اسراء]] که [[قرآن کریم]] را «شِفاء» معرفی نموده، "آيه شِفاء" مى‌گويند:  
  
به آيه 82 سوره اسراء "آيه شفاء" مى گويند:
+
{{قرآن در قاب|«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا»|سوره=17|آیه=82|ترجمه=و ما از قرآن آنچه را برای مؤمنان مایه درمان و رحمت است، نازل می کنیم و ستمکاران را جز خسارت نمی افزاید.}}
  
" و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنين ولايزيد الظالمين الاخساراً ؛ و آنچه از قرآن نازل مى کنيم که شفا و رحمت براى مؤمنان است و ستم گران را جز خسران (و زيان) نمى افزايد."
+
«شفاء» معمولاً در مقابل بيمارى ها و عيب ها و نقص ها است؛ بنابراين نخستين کارى که [[قرآن]] در وجود انسانها مى کند، همان پاکسازى از انواع بيمارى هاى فکرى و اخلاقى فرد و جامعه است. قرآن نسخه شفابخشى است براى کسانى که مى خواهند با [[جهل]]، [[غرور]]، [[حسد]]، [[نفاق]]، دلبستگی به [[دنيا]] و [[شهوت رانی|شهوات]] به مبارزه برخيزند و نيز براى برطرف ساختن ضعف ها و زبونى ها و ترس هاى بى دليل و اختلاف ها و پراکندگى ها. [[امام علی علیه السلام|حضرت على]] عليه السلام مى‌فرمايد: «فان القرآن شفاء من اكبر داء و هو الكفر و النفاق و الغىّ و الضلال»؛<ref>نهج‌البلاغه، خطبه 176.</ref> قرآن درمان بزرگ‌ترين دردهاست كه [[كفر]] و [[نفاق]] و گمراهى باشد.
  
شفا معمولا در مقابل بيمارى ها و عيب ها و نقص ها است ؛ بنابراين، نخستين کارى که قرآن در وجود انسان ها مى کند همان پاک سازى از انواع بيمارى هاى فکرى و اخلاقى فرد و جامعه است .
+
چون كافران به اوامر و نواهى قرآن عمل نمى‌كنند، نزول هر دستور، جرمشان را بيشتر و خسارتشان را افزون‌تر مى‌سازد: {{متن قرآن|«لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَساراً»}}.
  
قرآن نسخه شفابخشى است براى کسانى که مى خواهند با جهل ، کبر ، غرور، حسد ، نفاق، عشق به دنيا و شهوت ها به مبارزه برخيزند. و نيز براى برطرف ساختن ضعف ها و زبونى ها و ترس هاى بى دليل، و اختلاف ها و پراکندگى ها.
+
نامگذارى قرآن به شفاء سه وجه دارد: يکى آن که دليل [[نبوت]] و صدق ادعاى [[پیامبر اسلام|پيامبر]] صلی الله علیه وآله مى باشد تا مردم از حيرت ضلالت به وسيله او هدايت يابند، همچون بيمار که از مرض شفا يابد. وجه دوم آنکه قرآن بيان است و ادله روشن که صاحب شک و شبهه چون در آن نظر کند به علم رسد و شک او زايل گردد. وجه سوم آنکه مردم به قرآن [[تبرک]] مى کنند و از آن شفاء مى طلبند.
  
نامگذارى قرآن به شفا سه وجه دارد: يکى آن که دليل نبوت و صدق ادعاى پيامبر( ص) مى باشد تا مردم از حيرت ضلالت به وسيله او هدايت يابند، همچون بيمار که از مرض شفا يابد. وجه دوم آن که قرآن بيان است و ادله روشن که صاحب شک و شبهه چون در آن نظر کند به علم رسد و شک او زايل گردد. وجه سوم آن که مردم به قرآن تبرک مى کنند و از آن شفاء مى طلبند.
+
==منابع==
  
== منابع ==
+
*پایگاه [[مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی]].
 +
*[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج5، ص110.
 +
 
 +
{{قرآن}}
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه=خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= ضعیف
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= متوسط
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= متوسط
 +
}}
  
پایگاه مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.
 
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیات سوره اسراء]]
 
[[رده:آیات سوره اسراء]]
 +
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۵

به آيه 82 سوره اسراء که قرآن کریم را «شِفاء» معرفی نموده، "آيه شِفاء" مى‌گويند:

مشاهده آیه در سوره

«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا»

و ما از قرآن آنچه را برای مؤمنان مایه درمان و رحمت است، نازل می کنیم و ستمکاران را جز خسارت نمی افزاید.

مشاهده آیه در سوره


«شفاء» معمولاً در مقابل بيمارى ها و عيب ها و نقص ها است؛ بنابراين نخستين کارى که قرآن در وجود انسانها مى کند، همان پاکسازى از انواع بيمارى هاى فکرى و اخلاقى فرد و جامعه است. قرآن نسخه شفابخشى است براى کسانى که مى خواهند با جهل، غرور، حسد، نفاق، دلبستگی به دنيا و شهوات به مبارزه برخيزند و نيز براى برطرف ساختن ضعف ها و زبونى ها و ترس هاى بى دليل و اختلاف ها و پراکندگى ها. حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد: «فان القرآن شفاء من اكبر داء و هو الكفر و النفاق و الغىّ و الضلال»؛[۱] قرآن درمان بزرگ‌ترين دردهاست كه كفر و نفاق و گمراهى باشد.

چون كافران به اوامر و نواهى قرآن عمل نمى‌كنند، نزول هر دستور، جرمشان را بيشتر و خسارتشان را افزون‌تر مى‌سازد: «لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَساراً».

نامگذارى قرآن به شفاء سه وجه دارد: يکى آن که دليل نبوت و صدق ادعاى پيامبر صلی الله علیه وآله مى باشد تا مردم از حيرت ضلالت به وسيله او هدايت يابند، همچون بيمار که از مرض شفا يابد. وجه دوم آنکه قرآن بيان است و ادله روشن که صاحب شک و شبهه چون در آن نظر کند به علم رسد و شک او زايل گردد. وجه سوم آنکه مردم به قرآن تبرک مى کنند و از آن شفاء مى طلبند.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن



  1. نهج‌البلاغه، خطبه 176.