آیه خلق: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن)
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه خَلق را به آیه خلق منتقل کرد)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
===آیه خَلق===
+
آیه 164 [[سوره بقره]] كه آفرینش آسمان‌ها و زمین و آمد و شد شب و روز و نزول باران و... را از نشانه‌هاى [[خداوند]] یکتا دانسته، «آیه خَلق» نام گرفته است:<ref>الذریعه، سید مرتضی، ج‌4، ص‌327.</ref>
  
آیه 164 [[سوره بقره]]/ 2 كه آفرینش آسمان‌ها و زمین و آمد و شد شب و روز را... نشانه‌هاى الهى دانسته، «آیه خلق» نام گرفته است:<ref> الذریعه، ج‌ 4، ص‌ 327.</ref>
+
{{قرآن در قاب|سوره=2|آیه=164|ترجمه=بی تردید در آفرینش آسمانها و زمین و رفت و آمد شب و روز و کشتی هایی که در دریاها [با جابجا کردن مسافر و کالا] به سود مردم روانند و بارانی که خدا از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را پس از مردگی اش زنده ساخته و در آن از هر نوع جنبنده ای پراکنده کرده و گرداندن بادها و ابرِ مسخّر میان آسمان و زمین، نشانه هایی است [از توحید، ربوبیّت و قدرت خدا] برای گروهی که می اندیشند.}}
  
'''''«إِنَّ فِى خَلقِ السَّموتِ وَالأَرضِ و... لاََیَت لِقَوم یَعقِلون».'''''
+
در [[شأن نزول]] این [[آیه]] آمده است كه چون خداوند در آیه پیشین (163 سوره بقره) فرمود: خداى شما یكى است: {{متن قرآن|«وَ إِلهُكُم إِلهٌ وحِدٌ...»}}، مشركان با تعجب گفتند: چگونه براى این همه مردم یک خدا بس است؟ پس خداوند این آیه را فرو فرستاد.<ref>تفسیر روض الجنان، ج‌2، ص‌267.</ref>
  
در شأن نزول این آیه آمده كه چون خداوند در آیه پیشین فرمود: خداى شما یكى است: «وَ إِلهُكُم إِلهٌ وحِدٌ»، مشركان گفتند: چگونه براى این همه مردم یك خدا بس است و خداوند این آیه را فرو فرستاد.<ref> روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 267.</ref>
+
==پانویس==
 +
<references/>
  
==پانویس ==
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
* [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص381.
 +
 +
{{قرآن}}
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 381
 
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره بقره]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۸

آیه 164 سوره بقره كه آفرینش آسمان‌ها و زمین و آمد و شد شب و روز و نزول باران و... را از نشانه‌هاى خداوند یکتا دانسته، «آیه خَلق» نام گرفته است:[۱]

مشاهده آیه در سوره

إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ

بی تردید در آفرینش آسمانها و زمین و رفت و آمد شب و روز و کشتی هایی که در دریاها [با جابجا کردن مسافر و کالا] به سود مردم روانند و بارانی که خدا از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را پس از مردگی اش زنده ساخته و در آن از هر نوع جنبنده ای پراکنده کرده و گرداندن بادها و ابرِ مسخّر میان آسمان و زمین، نشانه هایی است [از توحید، ربوبیّت و قدرت خدا] برای گروهی که می اندیشند.

مشاهده آیه در سوره


در شأن نزول این آیه آمده است كه چون خداوند در آیه پیشین (163 سوره بقره) فرمود: خداى شما یكى است: «وَ إِلهُكُم إِلهٌ وحِدٌ...»، مشركان با تعجب گفتند: چگونه براى این همه مردم یک خدا بس است؟ پس خداوند این آیه را فرو فرستاد.[۲]

پانویس

  1. الذریعه، سید مرتضی، ج‌4، ص‌327.
  2. تفسیر روض الجنان، ج‌2، ص‌267.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن