آیه بشارت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه بشارت را به آیه بشارت منتقل کرد)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
===آیه بشارت===
+
برخى آیه 34 [[سوره حج]] را كه در انتهای آن، به فروتنان پاک‌دل بشارت مى‌دهد ({{متن قرآن|وَ بَشّرِ المُخبِتِين...}})، «آیه بشارت» نامیده‌اند.<ref> نهج الحق، علامه حلی، ص 200.</ref>
  
برخى بخش  پایانى آیه 34 [[سوره حج]]/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آیه بشارت» نامیده اند.<ref> نهج الحق، ص 200.</ref> «وَ بَشّرِ المُخبِتِین».
+
آیه 35 همین [[سوره]] به وصف این انسان هاى فروتن  مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آنها مى رسد، شكیبایند و [[نماز]] به پاى مى دارند و [[انفاق]] مى كنند:
  
آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند:
+
{{قرآن در قاب|«وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ * الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ»|سوره=22|آیه=34-35|ترجمه=و برای هر امتی عبادتی ویژه قرار داده ایم [که مشتمل بر قربانی است] تا نام خدا را بر آنچه که از دام های زبان بسته روزی آنان نموده ایم [به هنگام قربانی] ذکر کنند. پس [بدانید که] معبود شما خدای یکتاست؛ بنابراین فقط تسلیم او شوید. و فرمانبرداران فروتن را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده. * همانان که وقتی خدا یاد شود، دل هایشان می هراسد، و بر آنچه [از بلا و حادثه] به آنان می رسد، شکیبایند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزی آنان نمودیم، انفاق می کنند.}}
  
'''''«وَ بَشّرِ المُخبِتینَ × الّذینَ إِذَا ذُكِرَاللّهُ وجِلَت قُلوبُهُم والصبِرینَ عَلى مَا أَصابَهُم والمُقِیمِى الصَّلوةِ و مِمّا رَزَقنهُم یُنفِقونَ».'''''
+
در نقل، دومین آیه [[سوره یونس]] را «آیه بشارت» نامیده‌ شده است:<ref> نهج الحق، ص 203.</ref>
  
بعضى دومین آیه [[سوره یونس]]/ 10 را آیه بشارت نامیده اند.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref>
+
{{قرآن در قاب|«أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۗ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ مُبِينٌ»|سوره=10|آیه=2|ترجمه=آیا برای مردم شگفت آور است که بر مردی از خودشان وحی فرستادیم که مردم را [از عاقبت کفر، ناسپاسی، گناه و تجاوز] بیم ده، و به کسانی که ایمان آورده اند مژده ده که آنان را نزد پروردگارشان سابقه ای نیک [و مقام، مرتبه ای بلند و پاداشی شایسته] است. کافران [لجوج و بی منطق] گفتند: همانا این مرد، جادوگری آشکار است!}}
  
'''''«و بَشّرِ الَّذینَ ءَامَنوا أنَّ لَهُم قَدَم صِدقٍ عِندَ رَبّهِم».'''''
+
بر اساس روایاتى، [[امام على]] علیه‌السلام در [[آیه]] نخست از «مُخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده است.<ref> شواهد التنزیل، ج 1، ص 519.</ref> محمد بن العباس با دو واسطه از عیسى بن داود و او از [[امام کاظم]] علیه‌السلام نقل نماید و گوید: از امام درباره این قسمت از آیه 34 {{متن قرآن|«وَ بَشّرِ المُخبِتِين...»}} و آیه 35 سؤال کردم، فرمود: درباره ما [[اهل البیت]] علیهم‌السلام بخصوص نازل شده است.<ref>البرهان فی تفسیرالقرآن.</ref>
  
بر اساس روایاتى، [[امام على]] علیه‌السلام در آیه نخست از «مخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده<ref> شواهد التنزیل، ج 1، ص 519.</ref> و آیه دوم نیز بر ولایت على علیه‌السلام تطبیق شده است.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref>
+
و آیه دوم نیز بر [[ولایت]] امام على علیه‌السلام تطبیق داده شده است.<ref> نهج الحق، ص 203.</ref> در روايات [[شيعه]] و [[سنی]]، تعبیر {{متن قرآن|«قَدَمَ صِدْقٍ»}} در این آیه را [[رسول الله]] صلى الله عليه وآله و حضرت على عليه‌السلام دانسته‌اند.<ref>تفسير قرطبى؛ تفسیر برهان.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references/>
  
==پانویس ==
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
* [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص376-375.
 +
*[[نمونه بینات در شأن نزول آیات]]، محمدباقر محقق.
 +
{{قرآن}}
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 376-375
 
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره حج]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۳

برخى آیه 34 سوره حج را كه در انتهای آن، به فروتنان پاک‌دل بشارت مى‌دهد (وَ بَشّرِ المُخبِتِين...)، «آیه بشارت» نامیده‌اند.[۱]

آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آنها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند:

مشاهده آیه در سوره

«وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ * الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ»

و برای هر امتی عبادتی ویژه قرار داده ایم [که مشتمل بر قربانی است] تا نام خدا را بر آنچه که از دام های زبان بسته روزی آنان نموده ایم [به هنگام قربانی] ذکر کنند. پس [بدانید که] معبود شما خدای یکتاست؛ بنابراین فقط تسلیم او شوید. و فرمانبرداران فروتن را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده. * همانان که وقتی خدا یاد شود، دل هایشان می هراسد، و بر آنچه [از بلا و حادثه] به آنان می رسد، شکیبایند و برپا دارندگان نمازند و از آنچه روزی آنان نمودیم، انفاق می کنند.

مشاهده آیه در سوره


در نقل، دومین آیه سوره یونس را «آیه بشارت» نامیده‌ شده است:[۲]

مشاهده آیه در سوره

«أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۗ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ مُبِينٌ»

آیا برای مردم شگفت آور است که بر مردی از خودشان وحی فرستادیم که مردم را [از عاقبت کفر، ناسپاسی، گناه و تجاوز] بیم ده، و به کسانی که ایمان آورده اند مژده ده که آنان را نزد پروردگارشان سابقه ای نیک [و مقام، مرتبه ای بلند و پاداشی شایسته] است. کافران [لجوج و بی منطق] گفتند: همانا این مرد، جادوگری آشکار است!

مشاهده آیه در سوره


بر اساس روایاتى، امام على علیه‌السلام در آیه نخست از «مُخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده است.[۳] محمد بن العباس با دو واسطه از عیسى بن داود و او از امام کاظم علیه‌السلام نقل نماید و گوید: از امام درباره این قسمت از آیه 34 «وَ بَشّرِ المُخبِتِين...» و آیه 35 سؤال کردم، فرمود: درباره ما اهل البیت علیهم‌السلام بخصوص نازل شده است.[۴]

و آیه دوم نیز بر ولایت امام على علیه‌السلام تطبیق داده شده است.[۵] در روايات شيعه و سنی، تعبیر «قَدَمَ صِدْقٍ» در این آیه را رسول الله صلى الله عليه وآله و حضرت على عليه‌السلام دانسته‌اند.[۶]

پانویس

  1. نهج الحق، علامه حلی، ص 200.
  2. نهج الحق، ص 203.
  3. شواهد التنزیل، ج 1، ص 519.
  4. البرهان فی تفسیرالقرآن.
  5. نهج الحق، ص 203.
  6. تفسير قرطبى؛ تفسیر برهان.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن