آلبانی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
[[پرونده:Shqipëria.jpg|left|thumb|آلبانی در جهان]] | [[پرونده:Shqipëria.jpg|left|thumb|آلبانی در جهان]] | ||
| − | + | '''«آلبانی»''' کشوری [[اسلام|مسلمان]] در جنوب شرقی قاره اروپا و همسایه کشورهای یونان، صربستان و مقدونیه است و پایتخت آن شهر تیرانا می‌باشد. ۷۰ درصد مردم آلبانی مسلمان هستند. واحد پول این کشور لِک نام دارد و اقتصاد آن بیشتر به کشاورزی و صادرات کروم متکی است. | |
| − | + | == تاریخچه == | |
| + | سرزمین آلبانی در سده‌های پیش از میلاد، بخشی از سرزمین پهناوری به نام ایلیریا بوده است که نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به سامان‌های شرق شبه‌جزیره بالکان کوچ کرده بودند. | ||
| − | + | آلبانی تحت نیروهای یونانی‌ها، امپراتوری روم، امپراتوری بیزانس و امپراتوری عثمانی (۴۳۱ سال) بود. این کشور در ۲۸ نوامبر ۱۹۱۲ م. توسط مبارزات اسکندربیگ و اسماعیل کمالی استقلال خود را امپراتوری عثمانی بدست گرفت. اَنوَر خواجه ۵۰ سال حاکمیت کمونیسم بر کشور آلبانی، جمهوری سوسیالیستی خلق آلبانی تشکیل داد تا اینکه با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۰ این کشور استقلال خود را مجدداً به‌دست‌آورد. | |
| − | کشور آلبانی | + | نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت بین‌المللی، این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است. واژه آلبانی احتمالاً از زمان پیش از دوره کلت‌ها بجا مانده و به معنی سرزمین تپه‌هاست. ریشه آلب در این نام با واژه آلپ (کوهستان آلپ) همریشه است. نظر دیگری نیز وجود دارد که این نام را با واژه هندواروپایی آلب به معنای سپید همریشه می‌داند. نام آلبانی در زبان عربی بگونه ارناووط درآمده و در ترکی این واژه معرّب، شکل آرناؤود بخود گرفته و ترکیه‌ای‌ها آلبانی را با این نام می‌نامند. |
| − | + | کشور آلبانی به ۳۶ استان بخش شده است. برخی از استان‌ها با هم تشکیل یک سامان (ناحیه) می‌دهند؛ در آلبانی ۱۲ سامان وجود دارد. پایتخت آلبانی یعنی شهر تیرانا وضعیتی جدا و ویژه دارد. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | ۱۲ | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | == | + | ==جمعیت و زبان== |
| − | بیشینه مردم آلبانی از | + | آلبانی با ۲٬۸۷۷٬۷۹۷ نفر جمعیت، صد و سی و ششمین کشور پرجمعیت جهان است. بیشینه مردم آلبانی از تیره آلبانیایی هستند و به زبان آلبانیایی سخن می‌گویند که شاخه‌ای مستقل از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این زبان به دو گویش توسک (Tosk) و گگ (Gheg) سخن می‌گویند. |
| − | در آلبانی اقلیتهایی از نژادهای یونانی، صرب، مقدونیایی، بلغار، بوسنیایی، ایتالیایی، ولاش و کولی زندگی می‌کنند. | + | در آلبانی اقلیتهایی از نژادهای یونانی، صرب، مقدونیایی، بلغار، بوسنیایی، ایتالیایی، ولاش و کولی زندگی می‌کنند. |
| − | ==دین== | + | ==دین و مذهب== |
| − | [[اسلام]] | + | هفتاد درصد مردم آلبانی [[اسلام|مسلمان]] و سی درصد [[مسیحیت|مسیحی]] هستند. آلبانی تنها کشور اروپایی با بیشینه مسلمان می‌باشد. ریشه [[اسلام]] در آلبانی به دوره امپراتوری عثمانی باز می‌گردد. |
| − | + | بیشتر مسلمانان آلبانی [[اهل سنت|سنی]] مذهب هستند، اما اقلیت قابل توجهی از آنان پیرو مذهب [[شیعه]] و از فرقه [[بکتاشیه]] می‌باشند. مسیحیان آلبانی نیز بیشتر از پیروان دو مذهب ارتدوکس و کاتولیک هستند. | |
| − | + | مسلمانان [[حنبلی|حنبلی]] که در آلبانی زندگی می کنند، شباهت زیادی به شیعیان [[امامیه]] دارند؛ عشق به [[اهل البیت|اهل بیت]] (علیهم السلام) عقیده ای مشترک میان شیعیان و حنبلی مذهب هاست. حتی مسیحیان این کشور نیز از این عشق بی بهره نیستند. مثلا در [[عاشورا]] مسلمانان از امامیه و حنبلی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می پردازند، ده روز را با هم در این ایام [[روزه]] می گیرند و لباس سیاه بر تن می کنند. | |
| − | |||
| + | عشق به اهل بیت (ع) تنها عامل حفظ اسلام در دوره نظام کمونیستی در آلبانی بوده است. در زمان حکومت کمونیستی، اقدام به ویرانی ۱۷۰۰ [[مسجد]]، ۲۰۰ [[حسینیه]] و مدرسه دینی شد. در تمام کشور جز یک مسجد که مسجد مرکزی شهر بود، مسجد دیگری باقی نماند که البته آن را نیز به موزه تبدیل کردند. علاوه بر این، تمام کتاب های دینی را نابود کردند و در سال ۱۹۶۷ قانونی را صادر کردند که به موجب آن، داشتن اعتقادات دینی ممنوع اعلام شد و هر کس که یکی از شعایر دینی را برپا دارد، مثلا [[نماز]] بخواند یا [[روزه]] بگیرد و یا [[قرآن]] تلاوت کند و ...، به حبس تا ۲۰ سال محکوم می شدند. بسیاری از بزرگان [[دین]] و مردم عادی به حبس تا ۲۰ سال نیز محکوم شدند. جرم آنها این بود که کتاب اسلامی نگهداری می کردند یا در نهان، نماز می خواندند. هزاران تن از مسلمانان به این اقدامات اعتراض کردند و به زندان رفتند و یا کشته شدند. | ||
| + | |||
| + | در آن دوره، عشق به [[اهل البیت|اهل بیت]] (علیهم السلام) و [[اسلام]] در وجود مسلمانان به حسرت تبدیل شد. همین حسرت هم باعث شد که بعد از مرگ انور خواجه، همگی سر به شورش نهادند و نظام کمونیسم را از جا کندند و آزادی دینی و نظام جمهوری را اعلام نمودند. | ||
| + | ==منابع== | ||
| + | *"آلبانی"، سایت رحماء. | ||
| + | *"آشنائی با کشور آلبانی"، سایت رواق الحجاج. | ||
| + | *[https://www.tabnak.ir/fa/tags/31282/1/%D8%A2%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C "آلبانی"، سایت تابناک]. | ||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
|سنجش=شده | |سنجش=شده | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵
«آلبانی» کشوری مسلمان در جنوب شرقی قاره اروپا و همسایه کشورهای یونان، صربستان و مقدونیه است و پایتخت آن شهر تیرانا می‌باشد. ۷۰ درصد مردم آلبانی مسلمان هستند. واحد پول این کشور لِک نام دارد و اقتصاد آن بیشتر به کشاورزی و صادرات کروم متکی است.
محتویات
تاریخچه
سرزمین آلبانی در سده‌های پیش از میلاد، بخشی از سرزمین پهناوری به نام ایلیریا بوده است که نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به سامان‌های شرق شبه‌جزیره بالکان کوچ کرده بودند.
آلبانی تحت نیروهای یونانی‌ها، امپراتوری روم، امپراتوری بیزانس و امپراتوری عثمانی (۴۳۱ سال) بود. این کشور در ۲۸ نوامبر ۱۹۱۲ م. توسط مبارزات اسکندربیگ و اسماعیل کمالی استقلال خود را امپراتوری عثمانی بدست گرفت. اَنوَر خواجه ۵۰ سال حاکمیت کمونیسم بر کشور آلبانی، جمهوری سوسیالیستی خلق آلبانی تشکیل داد تا اینکه با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۰ این کشور استقلال خود را مجدداً به‌دست‌آورد.
نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت بین‌المللی، این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است. واژه آلبانی احتمالاً از زمان پیش از دوره کلت‌ها بجا مانده و به معنی سرزمین تپه‌هاست. ریشه آلب در این نام با واژه آلپ (کوهستان آلپ) همریشه است. نظر دیگری نیز وجود دارد که این نام را با واژه هندواروپایی آلب به معنای سپید همریشه می‌داند. نام آلبانی در زبان عربی بگونه ارناووط درآمده و در ترکی این واژه معرّب، شکل آرناؤود بخود گرفته و ترکیه‌ای‌ها آلبانی را با این نام می‌نامند.
کشور آلبانی به ۳۶ استان بخش شده است. برخی از استان‌ها با هم تشکیل یک سامان (ناحیه) می‌دهند؛ در آلبانی ۱۲ سامان وجود دارد. پایتخت آلبانی یعنی شهر تیرانا وضعیتی جدا و ویژه دارد.
جمعیت و زبان
آلبانی با ۲٬۸۷۷٬۷۹۷ نفر جمعیت، صد و سی و ششمین کشور پرجمعیت جهان است. بیشینه مردم آلبانی از تیره آلبانیایی هستند و به زبان آلبانیایی سخن می‌گویند که شاخه‌ای مستقل از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این زبان به دو گویش توسک (Tosk) و گگ (Gheg) سخن می‌گویند. در آلبانی اقلیتهایی از نژادهای یونانی، صرب، مقدونیایی، بلغار، بوسنیایی، ایتالیایی، ولاش و کولی زندگی می‌کنند.
دین و مذهب
هفتاد درصد مردم آلبانی مسلمان و سی درصد مسیحی هستند. آلبانی تنها کشور اروپایی با بیشینه مسلمان می‌باشد. ریشه اسلام در آلبانی به دوره امپراتوری عثمانی باز می‌گردد.
بیشتر مسلمانان آلبانی سنی مذهب هستند، اما اقلیت قابل توجهی از آنان پیرو مذهب شیعه و از فرقه بکتاشیه می‌باشند. مسیحیان آلبانی نیز بیشتر از پیروان دو مذهب ارتدوکس و کاتولیک هستند.
مسلمانان حنبلی که در آلبانی زندگی می کنند، شباهت زیادی به شیعیان امامیه دارند؛ عشق به اهل بیت (علیهم السلام) عقیده ای مشترک میان شیعیان و حنبلی مذهب هاست. حتی مسیحیان این کشور نیز از این عشق بی بهره نیستند. مثلا در عاشورا مسلمانان از امامیه و حنبلی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می پردازند، ده روز را با هم در این ایام روزه می گیرند و لباس سیاه بر تن می کنند.
عشق به اهل بیت (ع) تنها عامل حفظ اسلام در دوره نظام کمونیستی در آلبانی بوده است. در زمان حکومت کمونیستی، اقدام به ویرانی ۱۷۰۰ مسجد، ۲۰۰ حسینیه و مدرسه دینی شد. در تمام کشور جز یک مسجد که مسجد مرکزی شهر بود، مسجد دیگری باقی نماند که البته آن را نیز به موزه تبدیل کردند. علاوه بر این، تمام کتاب های دینی را نابود کردند و در سال ۱۹۶۷ قانونی را صادر کردند که به موجب آن، داشتن اعتقادات دینی ممنوع اعلام شد و هر کس که یکی از شعایر دینی را برپا دارد، مثلا نماز بخواند یا روزه بگیرد و یا قرآن تلاوت کند و ...، به حبس تا ۲۰ سال محکوم می شدند. بسیاری از بزرگان دین و مردم عادی به حبس تا ۲۰ سال نیز محکوم شدند. جرم آنها این بود که کتاب اسلامی نگهداری می کردند یا در نهان، نماز می خواندند. هزاران تن از مسلمانان به این اقدامات اعتراض کردند و به زندان رفتند و یا کشته شدند.
در آن دوره، عشق به اهل بیت (علیهم السلام) و اسلام در وجود مسلمانان به حسرت تبدیل شد. همین حسرت هم باعث شد که بعد از مرگ انور خواجه، همگی سر به شورش نهادند و نظام کمونیسم را از جا کندند و آزادی دینی و نظام جمهوری را اعلام نمودند.
منابع
- "آلبانی"، سایت رحماء.
- "آشنائی با کشور آلبانی"، سایت رواق الحجاج.
- "آلبانی"، سایت تابناک.
| آسیا | * ایران * ترکیه * سوریه * عراق * عربستان * فلسطین * یمن * آذربایجان * اردن * ازبکستان * افغانستان * امارات متحده عربی * بحرین * برونئی * بنگلادش * تاجیکستان * عمان * قرقیزستان * قطر * لبنان * مالزی * پاکستان * کویت * مالدیو * قزاقستان * ترکمنستان |
| آفریقا | * تونس * اتیوپی * الجزایر * تانزانیا * ساحل عاج * سنگال * سودان * سومالی * لیبی * مالی * مصر * موریتانی * موزامبیک * نیجر * نیجریه * چاد * کامرون * گابن * گامبیا * گینه * سیرالئون * کومور * جیبوتی * بورکینافاسو * گینه بیسائو * کنگو * جمهوری غنا * جمهوری عربی صحرا * توگو |
| سایر قاره ها | * آلبانی (اروپا) * بوسنی هرزه گوین (اروپا) *سورینام (آمریکا) |
