السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ''''منبع:''' کتابشناسي تفصيلي مذاهب اسلامي '''نویسنده:''' محمدرضا ضميري '''مؤلف:''' اب...' ایجاد کرد)
 
 
(۹ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''منبع:''' کتابشناسي تفصيلي مذاهب اسلامي
+
{{مشخصات کتاب
  
'''نویسنده:''' محمدرضا ضميري
+
|عنوان=
  
'''مؤلف:'''
+
|تصویر=[[پرونده:السرائر.jpg|240px|وسط]]
  
ابوعبدالله  محمد بن احمد بن ادريس حلى عجلى (م 598 ق).
+
|نویسنده=محمد بن ادريس حلّى
  
'''زندگي‌نامه و اظهارنظرها:'''
+
|موضوع=فقه شيعه
  
وى يكى از بزرگ ترين فقهاى شيعه در اواخر قرن ششم است. او عالمى محقق، دانشمندى مدقق و در مسائل فقهى خود اهل نظر بود. پس از [[شيخ طوسى]] فقهاى شيعه تا عصر ابن ادريس، فتاوى شيخ را با توجه به مقام علمى او دستورالعمل زندگى خويش قرار مى دادند.
+
|زبان=عربی
  
ابن ادريس اولين فقيهى است كه فقه را از ركود چندين ساله نجات داد و در سايه تحقيق و رياضت و كوشش‌هاى شخصى، گاهى بر مسائل فقهى و نظريات ديگران خرده مى گرفت و خود با توجه با ادله فقهى به اظهارنظر در مسائل فقهى مى پرداخت. ابن ادريس گاهى با شهامت، نظريات فقهى شيخ الطائفه را مورد اشكال قرار مى داد و از قبول خبر واحد سرباز مى زد. وى گفته است: «لا اُقلّد الاّ دليل الواضح والبرهان اللائح».
+
|تعداد جلد=۳
  
'''استادان:'''
+
|عنوان افزوده1=
  
راشد بن ابراهيم بن اسحاق بحرانى، سيد شرف شاه بن محمد حسينى اقطسى و...
+
|افزوده1=
  
'''شاگردان:'''
+
|عنوان افزوده2=
  
سيد فخربن معد الموسى، محمد بن جعفر بن محمد بن حلى، على بن يحيى خياط، سيد محمد بن عبدالله  بن على بن زهرة حسينى حلبى، جعفر بن احمد بن حسين بن قمرويه.
+
|افزوده2=
  
'''تأليفات:'''
+
|لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39044/السرائر-الحاوي-لتحرير-‌الفتاوي  السرائر]
  
سرائر، خلاصة الاستدلال، مناسك حج، مختصر التبيان، [[شيخ طوسى]].<ref> علماى بزرگ شيعه، ص 46؛ سرائر، ص 51؛ موسوعة طبقات الفقها، ج 6، ص 247.</ref>
+
}}
  
'''معرفى اجمالى كتاب:'''
+
'''«السَرائر الحاوی لتحریر الفتاوی»''' تألیف [[ابن ادریس حلی|محمد بن ادریس حلّى]] (م، ۵۹۸ ق)، یک دوره کامل [[فقه]] استدلالى است. کتاب «السرائر» از زمان نگارش مورد توجه فقهاى بزرگ [[شیعه]] همچون [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] (م، ۷۲۶ ق) و [[شهید اول|شهید اول]] (م، ۷۸۶ ق)، واقع شده و در کتب فقهى خود به آن استناد کرده‌اند.
 +
==مؤلف==
  
اين كتاب مشهورترين كتاب فقهى او است و يك دوره كامل فقه استدلالى با روش ابتكارى وى و سرشار از انديشه هاى نو و مطالب تازه است؛ به خصوص او در پايان كتاب فصلى به نام «مستطرفات» دارد كه معروف به «مستطرفات سرائر» مى باشد و در آن نظريات و آراى ابتكارى جديد و مطالب منحصر به فردى را آورده است.
+
«[[ابن ادریس حلی|محمد بن ادریس حلى]]» (۵۹۸-۵۴۳ ق)، از فقها و مجتهدین بزرگ [[شیعه]] در قرن ۶ هجری است. او از شاگردان [[ابن زهره|سید ابوالمکارم بن زهره]]، [[عمادالدین طبری]] و [[ابن شهر آشوب|ابن شهرآشوب مازندرانى]] بوده و خود از اساتید [[محمد بن جعفر بن نما حلی]] و [[فخار بن معد موسوی]] می باشد.
  
سرائر ابن ادريس هنوز يكى از مدارك مهم فقه استدلالى شيعه بشمار مى آيد و جمعى از فقها بر آن شرح و يا حاشيه نوشته اند.<ref> مفاخر اسلام، على دوانى، ج 4، ص 20.</ref>
+
ابن ادریس به استفاده فراوان از دلایل عقلی در استنباط [[احکام]] و شکستن سنت تقلید از آرای [[شیخ طوسی]] و احیای باب [[اجتهاد]] در [[فقه]] مشهور است.  
  
'''وضعيت نشر:'''
+
کتاب «[[السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی (کتاب)|السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی]]» او از مهم‌ترین منابع فقهی شیعه است. برخی دیگر از آثار او عبارتند از: [[المنتخب من تفسیر القرآن (کتاب)|المنتخب من تفسیر القرآن]]، [[مستطرفات السرائر (کتاب)|مستطرفات السرائر]]، رسالة فی معنی الناصب، خلاصة الاستدلال فی المواسعة و المضایقة، حاشیة الصحیفة السجادیة.
  
اين كتاب، به همت مؤسسه نشر اسلامى به سال 1411 ق، در [[قم]] چاپ و منتشر شده است.
+
==معرفی کتاب==
 +
کتاب «السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی» [[ابن ادریس حلی]] یک دوره کامل از کتاب‌های فقهی و [[احکام شرعی|احکام]] مربوط به مسائل هر باب را از طهارت تا حدود، با روش ابتکارى و سرشار از اندیشه هاى نو و مطالب تازه است. مؤلف در لابلای [[فتوا|فتواهای]] خود، به مطالب غیر فقهی مثل [[حدیث]]، [[تاریخ]]، [[رجال]]، عقاید [[شیعه]] و [[اصول فقه]] نیز پرداخته است. از این رو السرائر، افزون بر ارزش فقهى، ارزش [[حدیث|حدیثى]] قابل توجهى نیز دارد.
  
==پانویس ==
+
ابن ادریس این کتاب را در زمان حیات خود بارها تدریس کرد و شاگرد مبرّز وی [[فخار بن معد موسوی|سید فخار بن معدّ موسوی]] آن را استنساخ و روایت کرده است.
<references />
+
 
 +
در کتاب السرائر، غالبا نظریات [[شیخ صدوق]] (م ۳۸۱ ق)، [[سید مرتضی|سید مرتضى]] (م ۴۳۶ ق)، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] (م ۴۶۰ ق) و در مواردى [[سلار دیلمی|سلّار دیلمی]] (م ۴۶۳ ق)، مطرح و مورد بررسى و تحلیل واقع شده‌اند.
 +
 
 +
کتاب «السرائر» به عنوان کتابی در تقابل با کتاب «[[المبسوط فی فقه الامامیه (کتاب)|المبسوط]]» [[شیخ طوسی]] تلقی شده و گاهى تعبیر به تجاوز از حد و سنت شکنى شده است. ابن ادریس حلی، بدان جهت که با نگارش کتاب «السرائر»، سد حدود یک قرن رکود اجتهاد را، با جسارت علمی خویش شکست و بار دیگر باب [[اجتهاد]] را گشود، جایگاهی والا در فقه [[شیعه]] دارد. مؤلف در مقدمه کتاب، از نبودن اجتهاد زنده در عصرش و کوتاهى بعضى از علماء در این زمینه انتقاد نموده و آنان را ترغیب به تألیف کتابهاى محققانه نموده است.
 +
 
 +
کتاب او دارای ویژگی هایی است، از جمله: عمل نکردن به [[خبر واحد|اخبار آحاد]]، بسیار به آیات [[قرآن]] نظر داشتن، بر [[اجماع]] تکیه کردن، بسیار به آرای [[شیخ طوسی]] پرداختن، نظرات دیگر فقها را به همراه نقد و بررسی بیان کردن، اجتناب تام از تقلید، پرداختن به نظرات [[اهل سنت]] و بررسی برخی از مسائل فقهی بگونه تطبیقی.
 +
 
 +
این کتاب به علت تحقیقات گرانقدر و اجتهاد زنده و سبک نو در استنباط مسائل فقهى از ادله شرعى، که در آن نکات لغوى و [[رجال|رجالى]] در کنار [[فقه الحدیث|فقه الحدیث]] و نظریات فقهى مطرح شده است، همواره مورد توجه و بررسى فقهاى بزرگ بوده است و تقریبا در تمام موسوعه‌هاى فقهى همچون آثار [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م ۶۷۶ ق)، کتابهاى [[قواعد الأحکام (کتاب)|قواعد الاحکام]] و [[مختلف الشیعه (کتاب)|مختلف الشیعه]] [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م ۷۲۶ ق)، آثار [[شهید اول|شهید اوّل]] (م ۷۸۶ ق)، [[جامع المقاصد فى شرح القواعد (کتاب)|جامع المقاصد]] [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق کرکى]] (م ۹۴۰ ق)، حدائق الناظره [[شیخ یوسف بحرانی|شیخ یوسف بحرانى]] (م ۱۱۸۶ ق)، [[مفتاح الکرامه (کتاب)|مفتاح الکرامة]] [[سید محمدجواد عاملی|سید جواد عاملى]] (م ۱۲۲۶ ق)، [[ریاض المسائل (کتاب)|ریاض المسائل]] [[سید علی طباطبایی|سید على طباطبائى]] (م ۱۲۳۱ ق)، مستند الشیعه [[ملا احمد نراقی]] (م ۱۲۴۵ ق)، [[جواهر الکلام (کتاب)|جواهر الکلام]] [[شیخ محمدحسن نجفی|شیخ محمدحسن نجفى]] (م ۱۲۶۶ ق) و کتابهاى [[شیخ انصارى]]، به آن استناد شده است.
 +
 
 +
ابن ادریس حلی در پایان کتابش یک دوره کامل از کتابشناسی و شخصیت‌شناسی مطالب خودش را به عنوان «مُستطرفات» آورده است. او در این باب از کتاب، به سلسله [[سند حدیث|سند]] روایت‌ها، بررسی اعتبار کتاب‌های دست اول حدیثی، تاریخی و فقهی مثل [[المحاسن (کتاب)|المحاسن]] برقی، [[النوادر (اشعری) (کتاب)|النوادر]] اشعری، جامع [[احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی|بزنطی]] و غیر آن پرداخته و احادیث مهم از آنها را نقل نموده است. این باب از کتاب نیز به عنوان یک کتاب رجالی با نام «[[مستطرفات السرائر (کتاب)|مستطرفات السرائر]]» به طور مستقل چاپ شده و مورد توجه دانشمندان این دانش قرار گرفته است.
 +
==منابع==
 +
 
 +
*[[نرم افزار جامع فقه اهلبیت (علیهم السلام) ۲|نرم افزار جامع فقه اهل البیت]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 +
*[https://makarem.ir/maaref/fa/article/index/408722/%c2%ab%d8%a7%d9%84%d8%b3%d8%b1%d8%a7%d8%a6%d8%b1%c2%bb "معرفی کتاب السرائر"، آیین رحمت - دفتر آیت‌لله مکارم شیرازی].
 +
*کتابشناسی تفصيلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضميری.
 +
*"ابن ادریس حلی و کتاب السرائر"، علیرضا هدایی، مقالات و بررسی‌ها، ۱۳۷۵.
 +
{{فقه}}
 +
[[رده:منابع فقهی]]
 +
[[رده:منابع فقه شیعه]]
 +
[[رده:منابع فقه استدلالی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۲

السرائر.jpg
نویسنده محمد بن ادريس حلّى
موضوع فقه شيعه
زبان عربی
تعداد جلد ۳

السرائر

«السَرائر الحاوی لتحریر الفتاوی» تألیف محمد بن ادریس حلّى (م، ۵۹۸ ق)، یک دوره کامل فقه استدلالى است. کتاب «السرائر» از زمان نگارش مورد توجه فقهاى بزرگ شیعه همچون علامه حلى (م، ۷۲۶ ق) و شهید اول (م، ۷۸۶ ق)، واقع شده و در کتب فقهى خود به آن استناد کرده‌اند.

مؤلف

«محمد بن ادریس حلى» (۵۹۸-۵۴۳ ق)، از فقها و مجتهدین بزرگ شیعه در قرن ۶ هجری است. او از شاگردان سید ابوالمکارم بن زهره، عمادالدین طبری و ابن شهرآشوب مازندرانى بوده و خود از اساتید محمد بن جعفر بن نما حلی و فخار بن معد موسوی می باشد.

ابن ادریس به استفاده فراوان از دلایل عقلی در استنباط احکام و شکستن سنت تقلید از آرای شیخ طوسی و احیای باب اجتهاد در فقه مشهور است.

کتاب «السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی» او از مهم‌ترین منابع فقهی شیعه است. برخی دیگر از آثار او عبارتند از: المنتخب من تفسیر القرآن، مستطرفات السرائر، رسالة فی معنی الناصب، خلاصة الاستدلال فی المواسعة و المضایقة، حاشیة الصحیفة السجادیة.

معرفی کتاب

کتاب «السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی» ابن ادریس حلی یک دوره کامل از کتاب‌های فقهی و احکام مربوط به مسائل هر باب را از طهارت تا حدود، با روش ابتکارى و سرشار از اندیشه هاى نو و مطالب تازه است. مؤلف در لابلای فتواهای خود، به مطالب غیر فقهی مثل حدیث، تاریخ، رجال، عقاید شیعه و اصول فقه نیز پرداخته است. از این رو السرائر، افزون بر ارزش فقهى، ارزش حدیثى قابل توجهى نیز دارد.

ابن ادریس این کتاب را در زمان حیات خود بارها تدریس کرد و شاگرد مبرّز وی سید فخار بن معدّ موسوی آن را استنساخ و روایت کرده است.

در کتاب السرائر، غالبا نظریات شیخ صدوق (م ۳۸۱ ق)، سید مرتضى (م ۴۳۶ ق)، شیخ طوسى (م ۴۶۰ ق) و در مواردى سلّار دیلمی (م ۴۶۳ ق)، مطرح و مورد بررسى و تحلیل واقع شده‌اند.

کتاب «السرائر» به عنوان کتابی در تقابل با کتاب «المبسوط» شیخ طوسی تلقی شده و گاهى تعبیر به تجاوز از حد و سنت شکنى شده است. ابن ادریس حلی، بدان جهت که با نگارش کتاب «السرائر»، سد حدود یک قرن رکود اجتهاد را، با جسارت علمی خویش شکست و بار دیگر باب اجتهاد را گشود، جایگاهی والا در فقه شیعه دارد. مؤلف در مقدمه کتاب، از نبودن اجتهاد زنده در عصرش و کوتاهى بعضى از علماء در این زمینه انتقاد نموده و آنان را ترغیب به تألیف کتابهاى محققانه نموده است.

کتاب او دارای ویژگی هایی است، از جمله: عمل نکردن به اخبار آحاد، بسیار به آیات قرآن نظر داشتن، بر اجماع تکیه کردن، بسیار به آرای شیخ طوسی پرداختن، نظرات دیگر فقها را به همراه نقد و بررسی بیان کردن، اجتناب تام از تقلید، پرداختن به نظرات اهل سنت و بررسی برخی از مسائل فقهی بگونه تطبیقی.

این کتاب به علت تحقیقات گرانقدر و اجتهاد زنده و سبک نو در استنباط مسائل فقهى از ادله شرعى، که در آن نکات لغوى و رجالى در کنار فقه الحدیث و نظریات فقهى مطرح شده است، همواره مورد توجه و بررسى فقهاى بزرگ بوده است و تقریبا در تمام موسوعه‌هاى فقهى همچون آثار محقق حلّى (م ۶۷۶ ق)، کتابهاى قواعد الاحکام و مختلف الشیعه علامه حلّى (م ۷۲۶ ق)، آثار شهید اوّل (م ۷۸۶ ق)، جامع المقاصد محقق کرکى (م ۹۴۰ ق)، حدائق الناظره شیخ یوسف بحرانى (م ۱۱۸۶ ق)، مفتاح الکرامة سید جواد عاملى (م ۱۲۲۶ ق)، ریاض المسائل سید على طباطبائى (م ۱۲۳۱ ق)، مستند الشیعه ملا احمد نراقی (م ۱۲۴۵ ق)، جواهر الکلام شیخ محمدحسن نجفى (م ۱۲۶۶ ق) و کتابهاى شیخ انصارى، به آن استناد شده است.

ابن ادریس حلی در پایان کتابش یک دوره کامل از کتابشناسی و شخصیت‌شناسی مطالب خودش را به عنوان «مُستطرفات» آورده است. او در این باب از کتاب، به سلسله سند روایت‌ها، بررسی اعتبار کتاب‌های دست اول حدیثی، تاریخی و فقهی مثل المحاسن برقی، النوادر اشعری، جامع بزنطی و غیر آن پرداخته و احادیث مهم از آنها را نقل نموده است. این باب از کتاب نیز به عنوان یک کتاب رجالی با نام «مستطرفات السرائر» به طور مستقل چاپ شده و مورد توجه دانشمندان این دانش قرار گرفته است.

منابع

فقه
کلیات: تاریخ فقه، ابواب فقه، احکام، اجتهاد، منابع اجتهاد در فقه شیعه، تقلید، اصول فقه، قواعد فقهی
منابع: عروة الوثقى، شرایع الاسلام، علل الشرائع، لمعه، جواهرالكلام، المكاسب المحرمه، مدارک الاحکام و ...
↓ رده ها ↓
فقه: فقیهان، منابع فقهی، اصطلاحات فقهی، آیات الاحکام، منابع اجتهاد در فقه شیعه، قواعد فقه
اصول فقه: اصول فقه، اصولیون، منابع اصول فقه، اصطلاحات اصول فقه
احکام: احکام، احکام عبادی، احکام اقتصادی، احکام خانواده، احکام روابط اجتماعی، احکام قضایی و جزایی، احکام اطعمه و اشربه، اصطلاحات احكام