شاذان بن جبرئیل قمی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (سید مهدی خدایی صفحهٔ ابوالفضل شادان بن جبرئیل قمى را به ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمى منتقل کرد: نام اشتباه درج شده بود) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمى را به شاذان بن جبرئیل قمی منتقل کرد) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{خوب}} | |
| + | '''«ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمی»'''، فقیه، محدث و متکلم نامدار [[شیعه]] در قرن ششم قمری است. علمای بزرگی چون [[فخار بن معد موسوی]] و [[محمد بن جعفر مشهدی]] از شاگردان او هستند. | ||
| + | {{شناسنامه عالم | ||
| + | |نام کامل = ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمی | ||
| + | |تصویر= | ||
| + | |زادروز = | ||
| + | |زادگاه = [[قم]] | ||
| + | |وفات = ۵۹۳ قمری | ||
| + | |مدفن = | ||
| + | |اساتید = [[عمادالدین طبری]]، حسن بن احمد عطار همدانی، [[ابن زهره|حمزه بن علی بن زهره حلبی]]، [[ابن شهر آشوب|محمد بن علی بن شهر آشوب]]، ابو محمد بن صالحان قمی،... | ||
| + | |شاگردان = [[فخار بن معد موسوی]]، [[محمد بن جعفر مشهدی]]، محیی‌الدین بن زهره حلبی، علی بن محمد لیثی واسط، علی بن یحیی الخیاط،... | ||
| + | |آثار = [[الفضائل (کتاب)|الفضائل]]، [[الروضة في فضائل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب (کتاب)|الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین]]، إزاحة العلة فی معرفة القبلة، تحفة المؤلف الناظم و عمدة المکلف الصائم، درر المناقب،... | ||
| + | }} | ||
| + | ==زندگی‌نامه== | ||
| + | سدیدالدین ابوالفضل شاذان بن جبرئیل بن ابی‌طالب قمی، در شهر [[قم]] متولد شد، اما بیشتر سنوات عمر او در [[مکه]] و [[مدینه]] سپری گردید.<ref>مقدمه الروضه فی فضائل امیرالمومنین، ص ۱۱، تحقیق علی شکرچی.</ref> و در تألیفات خود نیز اشاره نموده که در شهر مدینه آنها را نوشته است. پدرش جبرئیل بن اسماعیل قمی، از شاگردان و راویان شیخ ابوالحسن محمد بصروی است. | ||
| − | + | تاریخ دقیق ولادت و وفات شاذان بن جبرئیل معلوم نیست؛ سید محیی‌الدین بن زهره در سال ۵۴۸ هجری از او روایت نقل کرده است. در پایان کتاب «[[کفایة الأثر (کتاب)|کفایة الاثر]]» اثر [[علی بن محمد خزاز قمی|علی بن محمد خزاز]] نیز [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] ای به خط سدیدالدین برای عبدالله بن علی بن زهره و فرزندش محمد بن عبدالله بن علی وجود دارد که در پایان آن تاریخ ۵۸۴ هجری ذکر شده است. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | اما [[آقا بزرگ تهرانی]] معتقد است ابن شاذان به سال ۵۹۳ ق. در قید حیات بوده چرا که [[فخار بن معد موسوی]] در کتاب خود «حجة الذاهب» تصریح کرده در این سال کتابی را نزد او خوانده است. | |
| − | + | == استادان و شاگردان == | |
| + | برخی از اساتید و [[مشایخ]] شاذان بن جبرئیل عبارتند از: | ||
| − | * | + | * [[عمادالدین طبری]] صاحب کتاب «[[بشارة المصطفی]]» |
| + | * ابومحمد ریحان بن عبدالله حبشی، | ||
| + | * حسن بن احمد بن حسن عطار همدانی، | ||
| + | * سید فخرالدین محمد بن سرایا جرجانی، | ||
| + | *[[ابن زهره|حمزه بن علی بن زهره حلبی]]، | ||
| + | *[[ابن شهر آشوب|محمد بن علی بن شهر آشوب]]، | ||
| + | * عبدالله بن محمد بن عمری طرابلسی، | ||
| + | * ابو محمد بن صالحان قمی، | ||
| + | * ابوجعفر محمد بن موسی دوریستی، | ||
| + | * سید احمد بن محمد موسوی، | ||
| + | * محمد بن ابی مسلم رازی، | ||
| + | * محمد بن عبدالغزیز بن ابی طالب قمی، | ||
| + | * ابوالفتح علی بن عبدالجبار طوسی. | ||
| − | + | و بزرگانی همچون علمای زیر از شاگردان او بوده اند: | |
| − | * | + | * [[فخار بن معد موسوی]]، |
| + | * [[محمد بن جعفر مشهدی]] صاحب کتاب «[[المزار الکبیر (کتاب)|المزار]]»، | ||
| + | * سید محیی‌الدین بن زهره حلبی، | ||
| + | * عبدالله بن علی بن زهره حلبی، | ||
| + | * علی بن محمد لیثی واسط، | ||
| + | * شیخ علی بن یحیی الخیاط، | ||
| + | * تاج الدین حسن بن علی دربی. | ||
| − | == | + | ==آثار و تألیفات== |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | # [[الفضائل (کتاب)|الفضائل]]: در باب فضائل حضرت امیر المومنین علی (ع) است. اما در انتساب این کتاب به شاذان محل بحث است. [[میرزا عبدالله افندی|افندی]] آن را نیکو شمرده و گوید نسخه ای از آن در دست من است. و [[شیخ حر عاملی]] نیز شاذان را صاحب کتاب فضائل در [[مناقب]] آل رسول علیهم‌السلام می شناسد.<ref> [http://www.shaaer.com/nikan/gharn۶/nikan۳۶.htm شاذان بن جبرئیل قمی، پایگاه شعائر].</ref> ولی شیخ [[آقا بزرگ تهرانی]] با استناد به این که کتاب ازاحة العلة را مولف در ۵۵۸ تدوین نموده انتساب این کتاب به او را که در ۶۵۱ تدوین شده رد می‌کند.<ref> الذریعه، شیخ آقا بزرگ تهرانی، ج ۱۶، ص ۲۵۰.</ref> | |
| + | # [[الروضة في فضائل أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب (کتاب)|الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین علیه‌السلام]]: به عنوان مختصر و خلاصه الفضائل است. همان گونه که در مورد الفضائل گفته شد، شیخ آقا بزرگ انتساب این کتاب را نیز به او منتفی می‌داند، ولی محقق کتاب الروضه (آقای علی شکرچی) در ضمن تحقیقی که در مقدمه خود آورده در صدد است که اثبات کند این کتاب و کتاب فضائل از اوست.<ref> همان، ص ۱۶.</ref> | ||
| + | # إزاحة العلة فی معرفة القبلة من سائر الأقالیم، تالیف سال ۵۵۸ هجری.<ref> الذریعه، ج ۱۷، ص ۴۰.</ref> | ||
| + | # تحفة المؤلف الناظم و عمدة المکلف الصائم؛ پیرامون احکام [[روزه]].<ref> الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۵۰.</ref> | ||
| + | # درر المناقب؛ در فضائل امیرالمومنین است. | ||
| − | + | ==در نظر عالمان== | |
| − | * | + | *[[میرزا عبدالله افندی|میرزا عبدالله أفندی]] در «[[ریاض العلماء]]» و [[شیخ حر عاملی|شیخ حر عاملی]] در «[[امل الآمل فی علماء جبل عامل (کتاب)|أمل الآمل]]» او را چنین ستوده‌اند: شیخ جلیل ثقه ابوالفضل عالم، فاضل، فقیه، عظیم الشان و جلیل القدر بود. |
| − | + | *صاحب [[روضات الجنات]]: هو الفاضل الکامل، المتقدم، المحدث، البارع، الثقة الجلیل. | |
| − | [[رده:علمای قرن ششم]] | + | *[[محدث نوری]] در «خاتمة المستدرک»: عالم فقیه بلندمرتبه معروف و صاحب تالیفات بدیع. |
| + | *[[شهید اول]] در «[[ذکری الشیعه فی احکام الشریعه (کتاب)|الذکرى]]»: از أجلاء فقهاء امامیه است.<ref> مقدمه الروضه فی فضائل امیرالمومنین، ص ۱۱، تحقیق علی شکرچی.</ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references /> | ||
| + | {{سنجش کیفی | ||
| + | |سنجش=شده | ||
| + | |شناسه= ضعیف | ||
| + | |عنوان بندی مناسب= خوب | ||
| + | |کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط | ||
| + | |رعایت سطح مخاطب عام= خوب | ||
| + | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب | ||
| + | |جامعیت= متوسط | ||
| + | |رعایت اختصار= خوب | ||
| + | |سیر منطقی= خوب | ||
| + | |کیفیت پژوهش= خوب | ||
| + | |رده=دارد | ||
| + | }} | ||
| + | [[رده:علمای قرن ششم]][[رده:علماء شیعه]][[رده:فقیهان]][[رده:محدثان]][[رده:متکلمان]] | ||
| + | [[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۳
«ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمی»، فقیه، محدث و متکلم نامدار شیعه در قرن ششم قمری است. علمای بزرگی چون فخار بن معد موسوی و محمد بن جعفر مشهدی از شاگردان او هستند.
| نام کامل | ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمی |
| زادگاه | قم |
| وفات | ۵۹۳ قمری |
|
| |
| اساتید |
عمادالدین طبری، حسن بن احمد عطار همدانی، حمزه بن علی بن زهره حلبی، محمد بن علی بن شهر آشوب، ابو محمد بن صالحان قمی،... |
| شاگردان |
فخار بن معد موسوی، محمد بن جعفر مشهدی، محیی‌الدین بن زهره حلبی، علی بن محمد لیثی واسط، علی بن یحیی الخیاط،... |
| آثار |
الفضائل، الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین، إزاحة العلة فی معرفة القبلة، تحفة المؤلف الناظم و عمدة المکلف الصائم، درر المناقب،... |
زندگی‌نامه
سدیدالدین ابوالفضل شاذان بن جبرئیل بن ابی‌طالب قمی، در شهر قم متولد شد، اما بیشتر سنوات عمر او در مکه و مدینه سپری گردید.[۱] و در تألیفات خود نیز اشاره نموده که در شهر مدینه آنها را نوشته است. پدرش جبرئیل بن اسماعیل قمی، از شاگردان و راویان شیخ ابوالحسن محمد بصروی است.
تاریخ دقیق ولادت و وفات شاذان بن جبرئیل معلوم نیست؛ سید محیی‌الدین بن زهره در سال ۵۴۸ هجری از او روایت نقل کرده است. در پایان کتاب «کفایة الاثر» اثر علی بن محمد خزاز نیز اجازه ای به خط سدیدالدین برای عبدالله بن علی بن زهره و فرزندش محمد بن عبدالله بن علی وجود دارد که در پایان آن تاریخ ۵۸۴ هجری ذکر شده است.
اما آقا بزرگ تهرانی معتقد است ابن شاذان به سال ۵۹۳ ق. در قید حیات بوده چرا که فخار بن معد موسوی در کتاب خود «حجة الذاهب» تصریح کرده در این سال کتابی را نزد او خوانده است.
استادان و شاگردان
برخی از اساتید و مشایخ شاذان بن جبرئیل عبارتند از:
- عمادالدین طبری صاحب کتاب «بشارة المصطفی»
- ابومحمد ریحان بن عبدالله حبشی،
- حسن بن احمد بن حسن عطار همدانی،
- سید فخرالدین محمد بن سرایا جرجانی،
- حمزه بن علی بن زهره حلبی،
- محمد بن علی بن شهر آشوب،
- عبدالله بن محمد بن عمری طرابلسی،
- ابو محمد بن صالحان قمی،
- ابوجعفر محمد بن موسی دوریستی،
- سید احمد بن محمد موسوی،
- محمد بن ابی مسلم رازی،
- محمد بن عبدالغزیز بن ابی طالب قمی،
- ابوالفتح علی بن عبدالجبار طوسی.
و بزرگانی همچون علمای زیر از شاگردان او بوده اند:
- فخار بن معد موسوی،
- محمد بن جعفر مشهدی صاحب کتاب «المزار»،
- سید محیی‌الدین بن زهره حلبی،
- عبدالله بن علی بن زهره حلبی،
- علی بن محمد لیثی واسط،
- شیخ علی بن یحیی الخیاط،
- تاج الدین حسن بن علی دربی.
آثار و تألیفات
- الفضائل: در باب فضائل حضرت امیر المومنین علی (ع) است. اما در انتساب این کتاب به شاذان محل بحث است. افندی آن را نیکو شمرده و گوید نسخه ای از آن در دست من است. و شیخ حر عاملی نیز شاذان را صاحب کتاب فضائل در مناقب آل رسول علیهم‌السلام می شناسد.[۲] ولی شیخ آقا بزرگ تهرانی با استناد به این که کتاب ازاحة العلة را مولف در ۵۵۸ تدوین نموده انتساب این کتاب به او را که در ۶۵۱ تدوین شده رد می‌کند.[۳]
- الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین علیه‌السلام: به عنوان مختصر و خلاصه الفضائل است. همان گونه که در مورد الفضائل گفته شد، شیخ آقا بزرگ انتساب این کتاب را نیز به او منتفی می‌داند، ولی محقق کتاب الروضه (آقای علی شکرچی) در ضمن تحقیقی که در مقدمه خود آورده در صدد است که اثبات کند این کتاب و کتاب فضائل از اوست.[۴]
- إزاحة العلة فی معرفة القبلة من سائر الأقالیم، تالیف سال ۵۵۸ هجری.[۵]
- تحفة المؤلف الناظم و عمدة المکلف الصائم؛ پیرامون احکام روزه.[۶]
- درر المناقب؛ در فضائل امیرالمومنین است.
در نظر عالمان
- میرزا عبدالله أفندی در «ریاض العلماء» و شیخ حر عاملی در «أمل الآمل» او را چنین ستوده‌اند: شیخ جلیل ثقه ابوالفضل عالم، فاضل، فقیه، عظیم الشان و جلیل القدر بود.
- صاحب روضات الجنات: هو الفاضل الکامل، المتقدم، المحدث، البارع، الثقة الجلیل.
- محدث نوری در «خاتمة المستدرک»: عالم فقیه بلندمرتبه معروف و صاحب تالیفات بدیع.
- شهید اول در «الذکرى»: از أجلاء فقهاء امامیه است.[۷]
پانویس
