محمد بن جعفر مشهدی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابوعبدالله محمد بن جعفر مشهدى (م، ۶۱۰ ق) معروف به «ابن مشهدى»، از محدثان شیعه در سده ششم و هفتم هجرى و از شاگردان ابن بطریق حلی است. او مردى بزرگوار، جلیل القدر، ثقه و متبحر بوده است. کتاب «مزار کبیر» از آثار مشهور اوست.
| نام کامل | محمد بن جعفر مشهدى |
| وفات | ۶۱۰ قمری |
|
| |
| اساتید |
محمد بن علی بن شهر آشوب، شاذان بن جبرئیل قمی، یحیی بن حسن بطریق، ورام بن ابی فراس،... |
| شاگردان |
فخار بن معد موسوی، محمد بن جعفر بن نما حلی، علی بن حسین واسطی،... |
| آثار |
مزار کبیر، بغیة الطالب، ایضاح المناسک، المصباح،... |
اساتید
برخی مشایخ ابن مشهدى عبارتند از:
- محمد بن علی بن شهر آشوب
- محمد بن ابوالقاسم طبری
- عبداللّه بن جعفر دوریستی
- شاذان بن جبرئیل قمی
- یحیی بن حسن بطریق
- ورام بن ابی فراس
- پدرش، جعفر بن علی مشهدی.[۱]
شاگردان
شاگردان و کسانی که از ابن مشهدى روایت می‌کنند عبارتند از:
- فخار بن معد موسوی
- محمد بن جعفر بن نما حلی
- علی بن حسین بن حماد واسطی
- هبة اللّه بن سلمان.[۲]
آثار
معروفترین اثر ابن مشهدى کتاب «مزار» است که علامه مجلسى از آن به «مزار کبیر» تعبیر نموده و در باب زیارات ائمه معصومین است و بسیاری از عالمان شیعه بر آن اعتماد کرده‌اند. دیگر آثار ابن مشهدی عبارتند از:
پانویس
منابع
- ابن مشهدی، المزار الکبیر.
- سید مصطفى حسینى دشتى، معارف و معاریف.
