تلخیص البیان فی مجازات القرآن (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۶: سطر ۶:
 
|تصویر= [[پرونده:تلخيص البيان عن مجازات القرآن.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:تلخيص البيان عن مجازات القرآن.jpg|240px|وسط]]
  
−
|نویسنده=محمد بن حسین سید رضی  
+
|نویسنده=سید رضی  
  
−
|موضوع= تفاسیر فقهی
+
|موضوع= تفاسیر ادبی
  
 
|زبان= عربی  
 
|زبان= عربی  
  
−
|تعداد جلد= 2
+
|تعداد جلد= ۱
  
−
|عنوان افزوده1=
+
|عنوان افزوده1=تحقیق
  
−
|افزوده1=
+
|افزوده1=محمد عبدالغنى حسن
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۴: سطر ۲۴:
 
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39204/تلخيص-البيان-عن-مجازات-القرآن  تلخيص البيان عن مجازات القرآن]
 
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39204/تلخيص-البيان-عن-مجازات-القرآن  تلخيص البيان عن مجازات القرآن]
 
}}
 
}}
−
'''تلخیص البیان فی مَجازات القرآن'''، کتابی به عربی در بیان مفاهیم مجازی و استعاری قرآن، تألیف ابوالحسن محمد بن حسین شریف رضی، دانشمند امامی نیمه دوم قرن چهارم.(متوفی 406) این کتاب نخستین اثر مستقل درباره مجازها و استعاره های قرآن است و خود مؤلف در المجازات النبویّة <ref>ص10.</ref> به این نکته اشاره کرده است، هر چند کتاب مَجاز القرآن ابوعبیده مَعمر بن مثنّی (متوفی 209) عنوان مجاز دارد، اما مجاز در نزد وی معنایی عام داشته و مراد از آن راههایی بوده که قرآن برای بیان مقاصد خود برگزیده است.<ref>ج1، مقدمة سزگین، ص19.</ref> از این رو مَجاز با کلمات تفسیر، معنی، تقدیر و تأویل مترادف شده است و معنای بلاغی آن مورد نظر نیست.<ref>همان، ص18ـ19؛ علوی مقدم، ص133، 139؛ برای نمونه ها رجوع کنید به ابوعبیده، ج1، ص3، 147، 205.</ref>
+
'''«تلخیص البیان فی مَجازات القرآن»'''، تألیف [[سید رضی]] (م، ۴۰۶ ق)، کتابی به زبان عربی در بیان مفاهیم مجازی و استعاری [[قرآن کریم]] است. می توان این کتاب را از [[تفسیر ادبی|تفاسیر ادبی]] قرآن دانست که برای نشان دادن جنبه [[اعجاز قرآن|اعجاز]] بیانی و [[بلاغت|بلاغی]] قرآن نوشته شده است.
  
−
تلخیص البیان کتابی ارزشمند و به نوشته ابن خلکان <ref>ج4، ص416.</ref> در نوع خود نادر است. مؤلف در المجازات النبویّة <ref>ص9.</ref> و ابن عنبه <ref>ص207.</ref> و امین،<ref>ج9، ص218.</ref> نام کتاب را تلخیص البیان عن مجازات القرآن آورده اند، اما در پاره ای منابع نام آن تلخیص البیان من مجازات القرآن آمده است.<ref>ابن شهرآشوب، ص51؛ حرّ عاملی، قسم2، ص261.</ref> برخی نیز به دلیل موضوع کتاب ، آن را با عنوان مجاز یا مجازات القرآن ذکر کرده اند.<ref>نجاشی، ص398؛ آقا بزرگ طهرانی، ج4، ص421؛ فرّوخ، ج3، ص60.</ref> ولی عنوان آن در تمام چاپها، تلخیص البیان فی مجازات القرآن است.
+
== مؤلف کتاب ==
 +
محمد بن الحسین بن موسی (۴۰۶-۳۵۹ ق) مشهور به «[[سید رضی]]»، [[فقیه]]، مفسر و ادیب بزرگ [[شیعه]] در قرن چهارم هجری و از شاگردان [[شیخ مفید]] بود. او برادر [[سید مرتضی|سید مرتضى]] است و نسش از طریق پدر به [[امام کاظم]] علیه السلام و از طریق مادر به [[امام سجاد]] علیه السلام مى‌رسد.
  
−
با توجه به نثر زیبای شریف رضی <ref>رجوع کنید به باخرزی، ج1، ص293؛ ابن جوزی، ج15، ص115؛ متز، ج1، ص487، 491؛ تستری، ج8، ص148.</ref> و عبارتهای فصیح و ترکیب های اصیل که استادی وی را نشان می دهد،<ref>رجوع کنید به شریف رضی، چاپ محمد عبدالغنی حسن، ص161، 304؛ چاپ مشکوة، مقدمه، ص م.</ref> در سیر علوم بلاغی این کتاب از مهمترین آثار تحقیقی سدة چهارم است.<ref>ضیف، ص139.</ref> که مجازها و استعاره ها و کنایه های قرآن کریم را به ترتیبِ سوره ها و آیات و با استشهاد فراوان از اشعار عربی، با عنوان کلی مجاز آورده است.<ref>همان، ص140؛ برای نمونه شواهد رجوع کنید به شریف رضی، چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص143، 169، 179.</ref> و می توان آن را تفسیر بیانی قرآن کریم دانست که برای نشان دادن جنبه اعجاز بلاغی و بیانی قرآن نوشته شده است.<ref>همان، مقدمه، ص61.</ref> از جمله، بحث از آیه: {{متن قرآن|«اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ...»}} ([[سوره بقره]]: 15) قابل ذکر است که «استهزاء» مجازاً به خداوند اسناد داده شده است زیرا خداوند حلیم و حکیم است و استهزاء، عکس اینهاست؛ از این رو در این آیه جزای استهزاء که مؤاخذه و عِقاب است، استهزاء نامیده شده است.<ref>همان، ص113ـ114.</ref> شریف رضی همچنین ضمن بحث از آیة {{متن قرآن|«... مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ...»}}. ([[سوره توبه]]: 117) آن را استعاره دانسته و معنای حقیقی زیغ را اعوجاج و کجی ذکر کرده است.
+
سید رضى از نظر علمى محبوب دانشمندان عصر خود بوده و از نظر سیاسى و اجتماعى جایگاه رفیعى نزد دولتمردان و سیاستمداران زمان خود داشته است.
  
−
به نظر او در این آیه حالت درونی و روانی آنانی که از شدت ترس نزدیک بوده است خود را ببازند، به موجود محسوسی تشبیه شده که پس از استقامت و راستی به کجی گراید و بعد از ثبات و استواری، منحرف شود. شریف رضی برای اثبات گفتة خود آیه بعد را دلیل آورده که می گوید: {{متن قرآن|«...حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ...»}}. ([[سوره توبه]]: 118) و افزوده است که این نیز استعاره است و در واقع تشبیه معقول به محسوس است زیرا توصیف نفس به تنگی و گشادگی حقیقی نیست بلکه مجازی است.<ref>همان، ص150ـ151؛ علوی مقدم، ص145ـ146.</ref>
+
کتاب شریف «[[نهج البلاغه]]» گردآوری او است. از سید رضی آثار زیاد دیگرى مانند «[[مجازات الآثار النبویة]]» نام برده شده و در بحث هاى [[قرآن|قرآنى]] نیز افزون بر «تلخیص البیان عن مجازات القرآن، [[تفسیر قرآن|تفسیر]] «حقایق التاویل» و «معانى القرآن» را نگاشته است.
  
−
شریف رضی در تلخیص البیان از پدر خود، ابواحمد حسین بن موسی با عبارت «رضی اللّه عنه و أرضاه» یاد کرده است.<ref>چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص322.</ref> با توجه به سال درگذشت پدرش (400) و سال وفات خودش (406)، وی باید کتاب را در شش سال آخر زندگی اش نوشته باشد. او در این کتاب از برخی استادانش نام برده است از جمله از ابن جنّی، قاضی عبدالجبار معتزلی و ابوبکر محمد بن موسی خوارزمی.<ref>همان، ص148، 212، 280ـ281.</ref>
+
== معرفی کتاب ==
 +
این کتاب نخستین اثر مستقل درباره مجازها و استعاره های [[قرآن]] است و خود مؤلف در «[[المجازات النبویه (کتاب)|المجازات النبویّة]]» به این نکته اشاره کرده است، هر چند کتاب مَجاز القرآن ابوعبیده مَعمر بن مثنّی (متوفی ۲۰۹) عنوان مجاز دارد، اما مجاز در نزد وی معنایی عام داشته و مراد از آن راههایی بوده که قرآن برای بیان مقاصد خود برگزیده است و معنای بلاغی آن مورد نظر نیست.
  
−
برخی از ویژگیهای تلخیص البیان عبارت است از: ذکر قرائت های مختلف بنابر نظر قاریان هفت گانه <ref>رجوع کنید به همان، ص114، پانویس2، ص127، پانویس 1.</ref> بحث از معانی واژگان و ترکیبهای قرآنی؛<ref>رجوع کنید به همان، فهرست، ص447ـ458.</ref> برطرف کردن مشکلات شواهد شعری که به آنها استناد کرده و اظهارنظر در مسائل اختلافی <ref>همان، چاپ مشکوة، مقدمه، ص م.</ref> و استفاده از احادیث در بیان مجازها و ترکیب های قرآنی.<ref>رجوع کنید به همان، چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص157، 174، 274.</ref> به تصریح مؤلف در این کتاب برخی سوره ها معانی مجازی ندارند، مانند [[سوره عبس]]<ref>همان، ص359.</ref> و [[سوره انفطار]].<ref>همان، ص360.</ref> او در کتاب خود، از شاعران دوره عباسی شاهدی نیاورده زیرا در گذشته اصالت شعر عربی را تا پایان دوره اموی می دانسته اند.<ref>همان، مقدمه محمدعبدالغنی حسن، ص39.</ref>
+
تلخیص البیان کتابی ارزشمند و به نوشته [[ابن خلکان]] در نوع خود نادر است. مؤلف در «المجازات النبویّة» نام کتاب را «تلخیص البیان عن مجازات القرآن» آورده، اما در پاره ای منابع نام آن «تلخیص البیان من مجازات القرآن» آمده است.<ref>ابن شهرآشوب، ص۵۱؛ حرّ عاملی، قسم۲، ص۲۶۱.</ref> برخی نیز به دلیل موضوع کتاب، آن را با عنوان مجازات القرآن ذکر کرده اند.<ref>نجاشی، ص۳۹۸؛ آقا بزرگ طهرانی، ج۴، ص۴۲۱؛ فرّوخ، ج۳، ص۶۰.</ref> ولی عنوان آن در تمام چاپها، تلخیص البیان فی مجازات القرآن است.
  
−
نخستین بار سید محمد مشکوة نسخه ای از این کتاب را شناسایی و عکس آن را با مقدمه و فهرست های مختلف در 1329 در تهران چاپ کرد. سپس محقق مصری، محمدعبدالغنی حسن همین نسخه را به شیوه ای بدیع تحقیق و در 1374/1955 در [[مصر]] چاپ کرد و چاپ افست آن را نیز در بیروت منتشر نمود. پس از این دو چاپ نسخة دیگری از کتاب در کتابخانه سید محمد جزائری در [[نجف]] بدست آمد و مکی سید جاسم چاپ کامل آن را در 1375 در [[بغداد]] انتشار داد که اساس چاپ دیگری در تهران در 1407 شد. سید محمدباقر سبزواری آن را در 1330ش در تهران به فارسی برگرداند و با استشهاد از اشعار فارسی<ref>برای نمونه رجوع کنید به ص44ـ45، 49، 60.</ref> به چاپ رساند.
+
شریف رضی در تلخیص البیان از پدر خود، ابواحمد حسین بن موسی با عبارت «رضی اللّه عنه و أرضاه» یاد کرده است.<ref>چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص۳۲۲.</ref> با توجه به سال درگذشت پدرش (۴۰۰ ق) و سال وفات خودش (۴۰۶ ق)، وی باید کتاب را در شش سال آخر زندگی اش نوشته باشد.  
  
 +
سید محمدباقر سبزوارى کتاب «تلخیص البیان» را در سال ۱۳۳۰ شمسی به فارسی برگرداند و با استشهاد از اشعار فارسى به چاپ رساند.
 +
 +
== محتوای کتاب ==
 +
«تلخیص البیان من مجازات القرآن» در یک جلد به زبان عربی در [[تفسیر]] آیات [[قرآن کریم]] مخصوصا واژه‌ها و عبارات و تعبیرات مجازی و کنایی و استعاری نوشته شده است.
 +
 +
با توجه به نثر زیبای شریف رضی<ref>رجوع کنید به باخرزی، ج۱، ص۲۹۳؛ ابن جوزی، ج۱۵، ص۱۱۵؛ متز، ج۱، ص۴۸۷، ۴۹۱؛ تستری، ج۸، ص۱۴۸.</ref> و عبارتهای فصیح و ترکیب های اصیل که استادی وی را نشان می دهد،<ref>رجوع کنید به شریف رضی، چاپ محمد عبدالغنی حسن، ص۱۶۱، ۳۰۴؛ چاپ مشکوة، مقدمه، ص م.</ref> در سیر [[بلاغت|علوم بلاغی]] این کتاب از مهمترین آثار تحقیقی سده چهارم است،<ref>ضیف، ص۱۳۹.</ref> که مجازها و استعاره ها و کنایه های قرآن کریم را به ترتیبِ سوره ها و آیات و با استشهاد فراوان از اشعار عربی، با عنوان کلی مجاز آورده است.<ref>همان، ص۱۴۰؛ برای نمونه شواهد رجوع کنید به شریف رضی، چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص۱۴۳، ۱۶۹، ۱۷۹.</ref>
 +
 +
می توان آن را تفسیر بیانی قرآن کریم دانست که برای نشان دادن جنبه اعجاز بلاغی و بیانی قرآن نوشته شده است.<ref>همان، مقدمه، ص۶۱.</ref> از جمله، بحث از آیه: {{متن قرآن|«اللَّهُ یسْتَهْزِئُ بِهِمْ...»}} ([[سوره بقره]]، ۱۵) قابل ذکر است که «استهزاء» مجازاً به خداوند اسناد داده شده است زیرا خداوند حلیم و حکیم است و استهزاء، عکس اینهاست؛ از این رو در این آیه جزای استهزاء که مؤاخذه و عِقاب است، استهزاء نامیده شده است.<ref>همان، ص۱۱۳ـ۱۱۴.</ref>
 +
 +
برخی از ویژگیهای تلخیص البیان عبارت است از: ذکر قرائت های مختلف بنابر نظر [[قراء سبعه|قاریان هفت گانه]]،<ref>رجوع کنید به همان، ص۱۱۴، پانویس۲، ص۱۲۷، پانویس ۱.</ref> بحث از معانی واژگان و ترکیبهای قرآنی،<ref>رجوع کنید به همان، فهرست، ص۴۴۷ـ۴۵۸.</ref> برطرف کردن مشکلات شواهد شعری که به آنها استناد کرده و اظهارنظر در مسائل اختلافی،<ref>همان، چاپ مشکوة، مقدمه.</ref> و استفاده از [[حدیث|احادیث]] در بیان مجازها و ترکیب های قرآنی.<ref>رجوع کنید به همان، چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص۱۵۷، ۱۷۴، ۲۷۴.</ref>
 +
 +
مؤلف در کتاب خود، از شاعران دوره [[حکومت بنی عباس|عباسی]] شاهدی نیاورده زیرا در گذشته اصالت شعر عربی را تا پایان دوره [[بنی امیه|اموی]] می دانسته اند.<ref>همان، مقدمه محمدعبدالغنی حسن، ص۳۹.</ref>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
−
 
 
==منابع==
 
==منابع==
−
* دانشنامه جهان اسلام، جلد 8، ذیل مدخل ''تلخیص البیان فی مَجازات القرآن'' از باقر قربانی زرّین، در دسترس در  پایگاه دانشنامه جهان اسلام.
+
*"تلخیص البیان فی مجازات القرآن"، دانشنامه جهان اسلام، جلد ۸، باقر قربانی زرّین.
−
==متن کتاب تلخيص البيان عن مجازات القرآن==
 
−
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39204/تلخيص-البيان-عن-مجازات-القرآن  تلخيص البيان عن مجازات القرآن]
 
 
[[رده:تفاسیر]]
 
[[رده:تفاسیر]]
 
[[رده:تفاسیر ادبی]]
 
[[رده:تفاسیر ادبی]]
−
 
 
{{تفسیر قرآن}}
 
{{تفسیر قرآن}}

نسخهٔ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۵

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از دانشنامه جهان اسلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
تلخيص البيان عن مجازات القرآن.jpg
نویسنده سید رضی
موضوع تفاسیر ادبی
زبان عربی
تعداد جلد ۱
تحقیق محمد عبدالغنى حسن

تلخيص البيان عن مجازات القرآن

«تلخیص البیان فی مَجازات القرآن»، تألیف سید رضی (م، ۴۰۶ ق)، کتابی به زبان عربی در بیان مفاهیم مجازی و استعاری قرآن کریم است. می توان این کتاب را از تفاسیر ادبی قرآن دانست که برای نشان دادن جنبه اعجاز بیانی و بلاغی قرآن نوشته شده است.

مؤلف کتاب

محمد بن الحسین بن موسی (۴۰۶-۳۵۹ ق) مشهور به «سید رضی»، فقیه، مفسر و ادیب بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری و از شاگردان شیخ مفید بود. او برادر سید مرتضى است و نسش از طریق پدر به امام کاظم علیه السلام و از طریق مادر به امام سجاد علیه السلام مى‌رسد.

سید رضى از نظر علمى محبوب دانشمندان عصر خود بوده و از نظر سیاسى و اجتماعى جایگاه رفیعى نزد دولتمردان و سیاستمداران زمان خود داشته است.

کتاب شریف «نهج البلاغه» گردآوری او است. از سید رضی آثار زیاد دیگرى مانند «مجازات الآثار النبویة» نام برده شده و در بحث هاى قرآنى نیز افزون بر «تلخیص البیان عن مجازات القرآن، تفسیر «حقایق التاویل» و «معانى القرآن» را نگاشته است.

معرفی کتاب

این کتاب نخستین اثر مستقل درباره مجازها و استعاره های قرآن است و خود مؤلف در «المجازات النبویّة» به این نکته اشاره کرده است، هر چند کتاب مَجاز القرآن ابوعبیده مَعمر بن مثنّی (متوفی ۲۰۹) عنوان مجاز دارد، اما مجاز در نزد وی معنایی عام داشته و مراد از آن راههایی بوده که قرآن برای بیان مقاصد خود برگزیده است و معنای بلاغی آن مورد نظر نیست.

تلخیص البیان کتابی ارزشمند و به نوشته ابن خلکان در نوع خود نادر است. مؤلف در «المجازات النبویّة» نام کتاب را «تلخیص البیان عن مجازات القرآن» آورده، اما در پاره ای منابع نام آن «تلخیص البیان من مجازات القرآن» آمده است.[۱] برخی نیز به دلیل موضوع کتاب، آن را با عنوان مجازات القرآن ذکر کرده اند.[۲] ولی عنوان آن در تمام چاپها، تلخیص البیان فی مجازات القرآن است.

شریف رضی در تلخیص البیان از پدر خود، ابواحمد حسین بن موسی با عبارت «رضی اللّه عنه و أرضاه» یاد کرده است.[۳] با توجه به سال درگذشت پدرش (۴۰۰ ق) و سال وفات خودش (۴۰۶ ق)، وی باید کتاب را در شش سال آخر زندگی اش نوشته باشد.

سید محمدباقر سبزوارى کتاب «تلخیص البیان» را در سال ۱۳۳۰ شمسی به فارسی برگرداند و با استشهاد از اشعار فارسى به چاپ رساند.

محتوای کتاب

«تلخیص البیان من مجازات القرآن» در یک جلد به زبان عربی در تفسیر آیات قرآن کریم مخصوصا واژه‌ها و عبارات و تعبیرات مجازی و کنایی و استعاری نوشته شده است.

با توجه به نثر زیبای شریف رضی[۴] و عبارتهای فصیح و ترکیب های اصیل که استادی وی را نشان می دهد،[۵] در سیر علوم بلاغی این کتاب از مهمترین آثار تحقیقی سده چهارم است،[۶] که مجازها و استعاره ها و کنایه های قرآن کریم را به ترتیبِ سوره ها و آیات و با استشهاد فراوان از اشعار عربی، با عنوان کلی مجاز آورده است.[۷]

می توان آن را تفسیر بیانی قرآن کریم دانست که برای نشان دادن جنبه اعجاز بلاغی و بیانی قرآن نوشته شده است.[۸] از جمله، بحث از آیه: «اللَّهُ یسْتَهْزِئُ بِهِمْ...» (سوره بقره، ۱۵) قابل ذکر است که «استهزاء» مجازاً به خداوند اسناد داده شده است زیرا خداوند حلیم و حکیم است و استهزاء، عکس اینهاست؛ از این رو در این آیه جزای استهزاء که مؤاخذه و عِقاب است، استهزاء نامیده شده است.[۹]

برخی از ویژگیهای تلخیص البیان عبارت است از: ذکر قرائت های مختلف بنابر نظر قاریان هفت گانه،[۱۰] بحث از معانی واژگان و ترکیبهای قرآنی،[۱۱] برطرف کردن مشکلات شواهد شعری که به آنها استناد کرده و اظهارنظر در مسائل اختلافی،[۱۲] و استفاده از احادیث در بیان مجازها و ترکیب های قرآنی.[۱۳]

مؤلف در کتاب خود، از شاعران دوره عباسی شاهدی نیاورده زیرا در گذشته اصالت شعر عربی را تا پایان دوره اموی می دانسته اند.[۱۴]

پانویس

  1. ↑ ابن شهرآشوب، ص۵۱؛ حرّ عاملی، قسم۲، ص۲۶۱.
  2. ↑ نجاشی، ص۳۹۸؛ آقا بزرگ طهرانی، ج۴، ص۴۲۱؛ فرّوخ، ج۳، ص۶۰.
  3. ↑ چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص۳۲۲.
  4. ↑ رجوع کنید به باخرزی، ج۱، ص۲۹۳؛ ابن جوزی، ج۱۵، ص۱۱۵؛ متز، ج۱، ص۴۸۷، ۴۹۱؛ تستری، ج۸، ص۱۴۸.
  5. ↑ رجوع کنید به شریف رضی، چاپ محمد عبدالغنی حسن، ص۱۶۱، ۳۰۴؛ چاپ مشکوة، مقدمه، ص م.
  6. ↑ ضیف، ص۱۳۹.
  7. ↑ همان، ص۱۴۰؛ برای نمونه شواهد رجوع کنید به شریف رضی، چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص۱۴۳، ۱۶۹، ۱۷۹.
  8. ↑ همان، مقدمه، ص۶۱.
  9. ↑ همان، ص۱۱۳ـ۱۱۴.
  10. ↑ رجوع کنید به همان، ص۱۱۴، پانویس۲، ص۱۲۷، پانویس ۱.
  11. ↑ رجوع کنید به همان، فهرست، ص۴۴۷ـ۴۵۸.
  12. ↑ همان، چاپ مشکوة، مقدمه.
  13. ↑ رجوع کنید به همان، چاپ محمدعبدالغنی حسن، ص۱۵۷، ۱۷۴، ۲۷۴.
  14. ↑ همان، مقدمه محمدعبدالغنی حسن، ص۳۹.

منابع

  • "تلخیص البیان فی مجازات القرآن"، دانشنامه جهان اسلام، جلد ۸، باقر قربانی زرّین.
***
تفسیر قرآن
درباره تفسیر قرآن: تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن
اصطلاحات: اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات
شاخه های تفسیر قرآن:

تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی)

روشهای تفسیری قرآن:
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف:


برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=تلخیص_البیان_فی_مجازات_القرآن_(کتاب)&oldid=143674»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا