حج تمتع: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (‌حج تمتّع‌ را به حج تمتع منتقل کرد)
(ویرایش)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
 
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
  
از اقسام حج.  
+
'''«حج تمتّع»''' از اقسام [[حج]] علاوه بر [[حج افراد]] و [[حج قران|حج قِران]] است. علت نامگذارى این قسم به حج تمتع، [[حلال]] شدن محرمات [[احرام]] و انتفاع از آن‌ها در فاصله زمانى بین عمره تمتع و حج است و این در حالى است که عمره تمتع مرتبط با حج تمتع و جزء آن است؛ به گونه‌اى که آن دو از نظر [[شرع]] یک عمل محسوب مى‌شوند و در نتیجه، انتفاع از محرمات احرام در فاصله زمانى بین آن دو به منزله انتفاع از آن‌ها در حج است.<ref> مستند الشیعة، ج۱۱، ص ۲۰۶-۲۰۷؛ جواهرالکلام، ج۱۸، ص۲. </ref> حج تمتع وظیفه «آفاقى» است، یعنى کسى که محل سکونت او تا [[مکه]] بیش از دوازده یا ۴۸ میل (۱۶ فرسخ) - بنابر اختلاف اقوال در مسئله - فاصله دارد.<ref> جواهرالکلام، ج۱۸، ص ۵-۱۰. </ref>
  
حج بر سه قسم است: [[حج افراد]]، [[حج قران]] و حج تمتّع. علت نامگذارى این قسم به حج تمتع، حلال شدن محرمات احرام و انتفاع از آن‌ها در فاصله زمانى بین عمره تمتع و حج است و این در حالى است كه عمره تمتع مرتبط با حج تمتع و جزء آن است؛ به گونه‌اى كه آن دو از نظر شرع یك عمل محسوب مى‌شوند و در نتیجه، انتفاع از محرمات احرام در فاصله زمانى بین آن دو به منزله انتفاع از آن‌ها در حج است.<ref> مستند الشیعة ج11، ص 206-207؛ جواهرالكلام ج18، ص2. </ref>  
+
==شرایط حج تمتع==
 +
حج تمتع علاوه بر شرایط عمومی [[حج]]، دارای شرایط زیر است:
 +
* [[نیت]] حج تمتع هنگام [[احرام]] بستن براى عمره تمتع؛ 
 +
* وقوع عمل در ماه‌هاى حج یعنى [[شوال]]، [[ذی القعده]] و [[ذی الحجه]] (البته در این که تمامى [[ماه ذی الحجه|ذی الحجه]] ماه حج است یا تنها ده یا نه روز اول آن یا تا‌ طلوع فجر روز دهم، اختلاف است)؛ 
 +
* به جا آوردن عمره تمتع و حج در یک سال؛
 +
*احرام بستن براى حج تمتع از [[مکه|مکه]] که افضل اماکن آن، [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] و افضل مواضع مسجدالحرام، [[مقام ابراهیم]] یا [[حجر اسماعیل‌|حجر اسماعیل]] علیهماالسلام است.<ref> همان،‌ ج۱۸، ص ۱۱-۱۸؛ مهذّب‌الاحکام، ج۱۲، ص ۳۴۷-۳۶۰. </ref>
  
از این عنوان در باب حج سخن گفته‌اند.  
+
== اعمال حج تمتع ==
 +
حج تمتع از دو بخش تشکیل شده است: عمره تمتع و حج تمتع.  
  
'''حكم:'''
+
الف. عمره تمتع داراى این پنج عمل است:
  
حج تمتع وظیفه آفاقى است، یعنى كسى كه محل سكونت او تا [[مكه]] بیش از دوازده یا 48 میل - بنابر اختلاف اقوال در مسئله - فاصله دارد.<ref> جواهرالكلام، ج18، ص 5-10. </ref>(آفاقى)
+
* [[احرام]] بستن از [[میقات]] در ماه‌هاى [[حج]] ([[شوال]]، [[ذی القعده]]‌ و [[ذی الحجه]]). 
 +
* هفت دور [[طواف کعبه|طواف]] [[کعبه|کعبه]]. 
 +
* دو رکعت [[نماز طواف]] پشت [[مقام ابراهیم|مقام حضرت ابراهیم]] علیه‌السلام.
 +
* هفت بار [[سعی بین صفا و مروه|سعى بین صفا و مروه]].  
 +
* [[تقصیر|تقصیر]]؛ با تقصیر، مُحرم از احرام خارج و همه [[حرام|محرمات]] احرام بر او [[حلال]] مى‌گردد.  
  
'''كیفیت:'''
+
ب. حج تمتع داراى سیزده عمل زیر است:  
  
حج تمتع از دو بخش تشكیل شده است: عمره تمتع و حج تمتع.  
+
*احرام بستن از [[مکه|مکه]] در زمانى که مى‌داند پس از آن، وقوف به [[عرفات]] را درک خواهد کرد؛ هر چند افضل، احرام بستن در [[یوم الترویه|روز ترویه]] (هشتم [[ذی الحجه]]) است.
 +
*وقوف به عرفات از زوال تا غروب آفتاب [[روز عرفه]] (نهم ذی الحجه).
 +
*بیتوته در [[مشعر الحرام|مشعرالحرام]] در شب [[عید قربان]] و وقوف به آن از طلوع فجر تا طلوع آفتاب.
 +
*زدن هفت سنگریزه به [[جمره عقبه‌‌|جمره عقبه]] در روز عید قربان.
 +
*قربانى در [[منا|منىٰ]] در روز دهم و - بنابر قول برخى - خوردن از گوشت آن.
 +
*تراشیدن سر (حلق) یا [[تقصیر|تقصیر]] در منىٰ در روز عید.
 +
*[[طواف کعبه|طواف]] زیارت.
 +
*دو رکعت نماز طواف زیارت پشت [[مقام ابراهیم]] علیه‌السلام.
 +
*[[سعی بین صفا و مروه|سعى بین صفا و مروه]].
 +
*[[طواف نساء]].
 +
*دو رکعت نماز طواف نساء پشت مقام [[حضرت ابراهیم]] علیه‌السلام.
 +
*بیتوته (ماندن) در منىٰ در [[ایام تشریق]] (شب‌هاى یازدهم و دوازدهم و براى بعضى شب سیزدهم ذی الحجه).
 +
*[[رمی جمرات]] سه‌گانه در روزهاى یازدهم و دوازدهم و نیز روز سیزدهم براى کسانى که شب را در منىٰ مانده‌اند.
  
عمره تمتع داراى پنج عمل است: احرام بستن از [[میقات]] در ماه‌هاى [[حج]] ([[شوال]]، [[ذی القعده]]و [[ذی الحجه]])، هفت دور طواف كعبه، دو ركعت نماز طواف پشت مقام [[حضرت ابراهیم]] علیه‌السلام، هفت بار سعى بین [[صفا و مروه]] و تقصیر. با تقصیر، محرم از احرام خارج و همه محرمات احرام بر او [[حلال]] مى‌گردد.  
+
حاجى مى‌تواند اعمال [[حج]] را به ترتیب یاد شده انجام دهد، یا آن که پس از حلق یا تقصیر در [[منا|منىٰ]] بماند و بعد از انجام دادن اعمال آن (بیتوته و رمی جمرات سه‌گانه) پس از زوال روز دوازدهم به [[مکه]] بازگردد و اعمال مکه ([[طواف کعبه|طواف]]، نماز طواف، [[سعی بین صفا و مروه|سعی]]، طواف نساء و نماز آن) را به جا آورد؛ چنان که براى او جایز است شب سیزدهم نیز در منىٰ بماند و روز سیزدهم پس از رمى جمرات سه‌گانه به مکه بازگردد؛ هر چند قبل از زوال باشد.<ref> همان، ۳-۴؛ العروة الوثقىٰ، ۴/ ۶۰۹-۶۱۰. </ref>
  
حج تمتع داراى سیزده عمل است:
+
== احکام حج تمتع ==
  
# احرام بستن از مكه در زمانى كه مى‌داند پس از آن، وقوف به عرفات را درك خواهد كرد؛ هر چند افضل احرام بستن در روز ترویه (هشتم [[ذی الحجه]]) است.  
+
* کسى که وظیفه‌اش حج تمتع است نمى‌تواند به [[حج قران‌‌‌|حج قِران]] یا [[حج افراد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌|حج افراد]] عدول کند و در صورت عدول، ذمّه‌اش از حج تمتع برى نمى‌شود، مگر در حالت اضطرار، همچون تنگى وقت یا پیدایش عذر مانند عروض حیض براى زنان.<ref> جواهرالکلام، ج۱۸، ص۱۰. </ref>
# وقوف به عرفات از زوال تا غروب آفتاب [[روز عرفه]] (نهم [[ذی الحجه]]).
+
* [[استحباب|مستحب]] است حج استحبابى به صورت تمتع انجام گیرد، هر چند حج‌گزار غیرآفاقى باشد.<ref> همان، ۱۰-۱۱. </ref>
# بیتوته در مشعرالحرام در شب [[عید قربان]] و وقوف به آن از طلوع فجر تا طلوع آفتاب.
+
* با حلق یا [[تقصیر|تقصیر]]، محرمات [[احرام]] جز زن و بوى خوش -بنابر مشهور- بر حاجى [[حلال]] مى‌شود<ref> همان،‌ ج۱۹، ص۲۵۱. </ref> و پس از [[طواف کعبه|طواف]] زیارت و نماز آن و [[سعی بین صفا و مروه|سعى]]، بنابر مشهور بوى خوش نیز حلال مى‌شود<ref> همان،‌ ۲۵۷-۲۵۸. </ref> و پس از طواف نساء و نماز آن، زن نیز حلال مى‌گردد.<ref> همان،‌ ۲۵۸-۲۵۹. </ref>
# زدن هفت سنگریزه به جمره عقبه در روز عید قربان.  
 
# قربانى در منىٰ در روز دهم و - بنابر قول برخى - خوردن از گوشت آن.
 
# تراشیدن سر (حلق) یا تقصیر در منىٰ در روز عید.
 
# طواف زیارت.
 
# دو ركعت نماز طواف زیارت پشت مقام [[حضرت ابراهیم]] علیه‌السلام.
 
# سعى بین صفا و مروه.
 
# طواف نساء.
 
# دو ركعت نماز طواف نساء پشت مقام [[حضرت ابراهیم]] علیه‌السلام.  
 
# بیتوته (ماندن) در منىٰ در ایام تشریق (شب‌هاى یازدهم و دوازدهم و براى بعضى شب سیزدهم ذی الحجه).  
 
# رمى جمرات سه‌گانه در روزهاى یازدهم و دوازدهم و نیز روز سیزدهم براى كسانى كه شب را در منىٰ مانده‌اند.  
 
  
حاجى مى‌تواند اعمال [[حج]] را به ترتیب یاد شده، انجام دهد یا آن كه پس از حلق یا تقصیر در منىٰ بماند و بعد از انجام دادن اعمال آن (بیتوته و رمى جمرات سه‌گانه) پس از زوال روز دوازدهم به [[مكه]] بازگردد و اعمال مكه (طواف، نماز طواف، سعى، طواف نساء و نماز آن) را به جا آورد؛ چنان كه براى او جایز است شب سیزدهم نیز در منىٰ بماند و روز سیزدهم پس از رمى جمرات سه‌گانه به مكه بازگردد؛ هر چند قبل از زوال باشد.<ref> همان، 3-4؛ العروة الوثقىٰ 4/ 609-610. </ref>
+
== ویژگی‌های حج تمتع ==
 +
حج تمتع در مقایسه با [[حج قران]] و [[حج افراد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌|حج افراد]] داراى ویژگی‌هاى زیر است:
  
'''احكام:'''
+
*در تمتع، [[عمره]] و حج به یکدیگر وابسته و از هم انفکاک ناپذیرند؛ برخلاف قران و افراد که عمره در آن دو [[واجب]] نیست، مگر با [[نذر]] و مانند آن.
 
+
*در تمتع، عمره پیش از حج گزارده مى‌شود؛ اما در دو قسم دیگر بعد از حج انجام مى‌گیرد.
كسى كه وظیفه‌اش حج تمتع است نمى‌تواند به حج قِران یا افراد عدول كند و در صورت عدول، ذمه‌اش از حج تمتع برى نمى‌شود، مگر در حالت اضطرار، همچون تنگى وقت یا پیدایى عذر مانند عروض حیض براى زن.<ref> جواهرالكلام، ج18، ص10. </ref>
+
*در تمتع، عمره همچون حج باید در ماه‌هاى حج گزارده شود؛ برخلاف عمره دو قسم دیگر در صورت وجوب آن؛ هر چند به جا آوردن آن پس از اتمام مناسک حج، واجب است.
 
+
*در تمتع، عمره و حج باید در یک سال انجام شوند، برخلاف قران و افراد.
مستحب است حج استحبابى به صورت تمتع انجام گیرد، هر چند حج‌گزار غیرآفاقى باشد.<ref> همان، 10-11. </ref>
+
*بنابر مشهور در تمتع، خروج از [[مکه|مکه]] بعد از اتمام عمره تنها با احرام حج، جز در صورت بازگشت به مکه قبل از سپرى شدن یک ماه، جایز است. قول مقابل مشهور، [[مکروه|کراهت]] آن است. اما غیرمتمتع هر زمان بخواهد مى‌تواند بدون احرام از مکه خارج شود.
 
+
*در تمتع، [[میقات]] حج خود مکه است؛ اما در قران و افراد یکى از میقات‌هاى پنج گانه یا منزل حاجى در صورت نزدیک‌تر بودن آن به مکه از میقات.
با حلق یا تقصیر، محرمات احرام جز زن و بوى خوش بنابر مشهور بر حاجى حلال مى‌شود<ref> همان،‌ ج19، ص251. </ref> و پس از طواف [[زیارت]] و نماز آن و سعى، بنابر مشهور بوى خوش نیز حلال مى‌شود<ref> همان،‌ 257-258. </ref> و پس از طواف نساء و نماز آن، زن نیز حلال مى‌گردد.<ref> همان،‌ 258-259. </ref>(تحلّل)
+
*در تمتع، میقات عمره یکى از میقات‌هاى معروف یا مکانى است که در حکم میقات مى‌باشد؛ برخلاف عمره قران و افراد که میقات آن براى کسى که در حرم است «ادنى الحلّ» و براى کسى که بیرون حرم سکونت دارد، یکى از میقات‌هاى پنج گانه یا منزلش مى‌باشد.
 
+
*مُحرم به عمره تمتع با مشاهده خانه‌هاى مکه [[تلبیه]] را قطع مى‌کند اما محرم به عمره مفرده اگر براى احرام از مکه بیرون رفته باشد، هنگام مشاهده [[کعبه|کعبه]]؛ در غیر این صورت هنگام دخول حرم، تلبیه را قطع مى‌نماید. نسبت به قطع تلبیه در عمره مفرده اقوال دیگرى نیز در مسئله وجود دارد.
'''شرایط:'''
+
*عمره تمتع [[طواف نساء]] ندارد؛ اما عمره قران و افراد بنابر مشهور طواف نساء دارد.
 
+
*در تمتع، تقدیم [[طواف کعبه|طواف]] زیارت و [[سعی بین صفا و مروه|سعی]] بر وقوف به [[عرفات]] و [[مشعر الحرام|مشعر]] در حال اختیار جایز نیست؛ برخلاف قران و افراد که بنابر مشهور جایز است.
نیت حج تمتع هنگام احرام بستن براى عمره تمتع؛ وقوع عمل در ماه‌هاى حج یعنى [[شوال]]، [[ذی القعده]] و [[ذی الحجه]] (البته در این كه تمامى ذی الحجه ماه حج است یا تنها ده یا نه روز اول آن یا تا‌ طلوع فجر روز دهم، اختلاف است)؛ به جا آوردن عمره تمتع و حج در یك سال و احرام بستن براى حج تمتع از مكه كه افضل اماكن آن، مسجدالحرام و افضل مواضع مسجدالحرام، مقام ابراهیم یا حجر اسماعیل علیهماالسلام است.<ref> همان،‌ ج18، ص 11-18؛ مهذّب‌الاحكام ج12، ص 347-360. </ref>
+
*براى مُفرِد و قارن تأخیر طواف زیارت، سعى و طواف نساء از [[ایام تشریق]] و انجام دادن آن‌ها در طول [[ذی الحجه]]‌ جایز است؛ برخلاف متمتع که تأخیر، [[حرام]] یا [[مکروه]] - بنابر اختلاف اقوال در مسئله - است.
 
+
*بنابر قولى در تمتع پس از احرام به حج، به جا آوردن طواف مستحب حرام است؛ لیکن در دو قسم دیگر به اتفاق فقها جایز است.
'''ویژگی‌ها:'''
+
*در تمتع، بستن [[احرام]] تنها با [[تلبیه]] و در حج قران -بنابر قول مشهور- علاوه بر تلبیه با اشعار و تقلید نیز صحیح است.
 
+
*در تمتع، قربانى [[واجب]] است و در دو قسم دیگر مستحب.
حج تمتع در مقایسه با [[حج قران]] و افراد داراى ویژگی‌هاى زیر است:
+
*براى مُفْرِد، عدول به حج تمتع در فرض جواز آن بر وى، جایز است؛ لیکن بر مُتمتّع، عدول از حج تمتع به افراد در حال اختیار جایز نیست. در حج قران نه عدول از آن جایز است و نه عدول به آن.<ref> جواهرالکلام، ج۱۸، ص ۷۴-۷۹؛ مهذّب الاحکام، ج۱۲، ص ۳۴۶-۳۴۷. </ref>
 
 
# در تمتع، عمره و حج به یكدیگر وابسته و از هم انفكاك ناپذیرند؛ برخلاف قران و افراد كه عمره در آن دو واجب نیست، مگر با نذر و مانند آن.  
 
# در تمتع، عمره پیش از حج گزارده مى‌شود؛ اما در دو قسم دیگر بعد از [[حج]] انجام مى‌گیرد.  
 
# در تمتع، عمره همچون حج باید در ماه‌هاى حج گزارده شود؛ برخلاف عمره دو قسم دیگر در صورت وجوب آن؛ هر چند به جا آوردن آن پس از اتمام مناسك حج، واجب است.  
 
# در تمتع، عمره و حج باید در یك سال انجام شوند، برخلاف قران و افراد.  
 
# بنابر مشهور در تمتع، خروج از مكه بعد از اتمام عمره تنها با احرام حج، جز در صورت بازگشت به مكه قبل از سپرى شدن یك ماه، جایز است. قول مقابل مشهور كراهت آن است. اما غیرمتمتع هر زمان بخواهد مى‌تواند بدون احرام از مكه خارج شود.  
 
# در تمتع، میقات حج خود مكه است؛ اما در قران و افراد یكى از میقات‌هاى پنج گانه یا منزل حاجى در صورت نزدیك‌تر بودن آن به مكه از میقات.  
 
# در تمتع، میقات عمره یكى از میقات‌هاى معروف یا مكانى است كه در حكم میقات مى‌باشد؛ برخلاف عمره قران و افراد كه میقات آن براى كسى كه در حرم است ادنى الحلّ (ادنى الحلّ) و براى كسى كه بیرون حرم سكونت دارد، یكى از میقات‌هاى پنج گانه یا منزلش مى‌باشد.  
 
# محرم به عمره تمتع با مشاهده خانه‌هاى مكه تلبیه را قطع مى‌كند اما محرم به عمره مفرده اگر براى احرام از مكه بیرون رفته باشد، هنگام مشاهده كعبه؛ در غیر این صورت هنگام دخول حرم، تلبیه را قطع مى‌نماید. نسبت به قطع تلبیه در عمره مفرده اقوال دیگرى نیز در مسئله وجود دارد.(تلبیه)
 
# عمره تمتع طواف نساء ندارد؛ اما عمره قران و افراد بنابر مشهور طواف نساء دارد.  
 
# در تمتع، تقدیم طواف زیارت و سعى بر وقوف به [[عرفات]] و مشعر در حال اختیار جایز نیست؛ برخلاف قران و افراد كه بنابر مشهور جایز است.  
 
# براى مفرِد و قارن تأخیر طواف زیارت، سعى و طواف نساء از ایام تشریق و انجام دادن آن‌ها در طول [[ذی الحجه]]‌ جایز است؛ برخلاف متمتع كه تأخیر، حرام یا مكروه - بنابر اختلاف اقوال در مسئله - است.  
 
# بنابر قولى در تمتع پس از احرام به حج، به جا آوردن طواف مستحب حرام است؛ لیكن در دو قسم دیگر به اتفاق فقها جایز است.  
 
# در تمتع، بستن احرام تنها با تلبیه و در حج قران بنابر قول مشهور علاوه بر تلبیه با اشعار و تقلید نیز صحیح است.  
 
# در تمتع، قربانى واجب است و در دو قسم دیگر مستحب.  
 
# براى مُفْرِد عدول به حج تمتع در فرض جواز آن بر وى، جایز است؛ لیكن بر متمتع عدول از حج تمتع به افراد در حال اختیار جایز نیست. در حج قران نه عدول از آن جایز است و نه عدول به آن.<ref> جواهرالكلام ج18، ص 74-79؛ مهذّب الاحكام ج12، ص 346-347. </ref>  
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 225.
+
*[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]، جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، ج۳، ص۲۲۵.
 
+
==مطالب مرتبط==
[[رده:حج]]
+
* [[حج]]
 +
* [[حج قران‌‌‌|حج قِران]]
 +
* [[حج افراد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌|حج اِفراد]]
 +
[[رده:اقسام حج]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۶

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«حج تمتّع» از اقسام حج علاوه بر حج افراد و حج قِران است. علت نامگذارى این قسم به حج تمتع، حلال شدن محرمات احرام و انتفاع از آن‌ها در فاصله زمانى بین عمره تمتع و حج است و این در حالى است که عمره تمتع مرتبط با حج تمتع و جزء آن است؛ به گونه‌اى که آن دو از نظر شرع یک عمل محسوب مى‌شوند و در نتیجه، انتفاع از محرمات احرام در فاصله زمانى بین آن دو به منزله انتفاع از آن‌ها در حج است.[۱] حج تمتع وظیفه «آفاقى» است، یعنى کسى که محل سکونت او تا مکه بیش از دوازده یا ۴۸ میل (۱۶ فرسخ) - بنابر اختلاف اقوال در مسئله - فاصله دارد.[۲]

شرایط حج تمتع

حج تمتع علاوه بر شرایط عمومی حج، دارای شرایط زیر است:

اعمال حج تمتع

حج تمتع از دو بخش تشکیل شده است: عمره تمتع و حج تمتع.

الف. عمره تمتع داراى این پنج عمل است:

ب. حج تمتع داراى سیزده عمل زیر است:

  • احرام بستن از مکه در زمانى که مى‌داند پس از آن، وقوف به عرفات را درک خواهد کرد؛ هر چند افضل، احرام بستن در روز ترویه (هشتم ذی الحجه) است.
  • وقوف به عرفات از زوال تا غروب آفتاب روز عرفه (نهم ذی الحجه).
  • بیتوته در مشعرالحرام در شب عید قربان و وقوف به آن از طلوع فجر تا طلوع آفتاب.
  • زدن هفت سنگریزه به جمره عقبه در روز عید قربان.
  • قربانى در منىٰ در روز دهم و - بنابر قول برخى - خوردن از گوشت آن.
  • تراشیدن سر (حلق) یا تقصیر در منىٰ در روز عید.
  • طواف زیارت.
  • دو رکعت نماز طواف زیارت پشت مقام ابراهیم علیه‌السلام.
  • سعى بین صفا و مروه.
  • طواف نساء.
  • دو رکعت نماز طواف نساء پشت مقام حضرت ابراهیم علیه‌السلام.
  • بیتوته (ماندن) در منىٰ در ایام تشریق (شب‌هاى یازدهم و دوازدهم و براى بعضى شب سیزدهم ذی الحجه).
  • رمی جمرات سه‌گانه در روزهاى یازدهم و دوازدهم و نیز روز سیزدهم براى کسانى که شب را در منىٰ مانده‌اند.

حاجى مى‌تواند اعمال حج را به ترتیب یاد شده انجام دهد، یا آن که پس از حلق یا تقصیر در منىٰ بماند و بعد از انجام دادن اعمال آن (بیتوته و رمی جمرات سه‌گانه) پس از زوال روز دوازدهم به مکه بازگردد و اعمال مکه (طواف، نماز طواف، سعی، طواف نساء و نماز آن) را به جا آورد؛ چنان که براى او جایز است شب سیزدهم نیز در منىٰ بماند و روز سیزدهم پس از رمى جمرات سه‌گانه به مکه بازگردد؛ هر چند قبل از زوال باشد.[۴]

احکام حج تمتع

  • کسى که وظیفه‌اش حج تمتع است نمى‌تواند به حج قِران یا حج افراد عدول کند و در صورت عدول، ذمّه‌اش از حج تمتع برى نمى‌شود، مگر در حالت اضطرار، همچون تنگى وقت یا پیدایش عذر مانند عروض حیض براى زنان.[۵]
  • مستحب است حج استحبابى به صورت تمتع انجام گیرد، هر چند حج‌گزار غیرآفاقى باشد.[۶]
  • با حلق یا تقصیر، محرمات احرام جز زن و بوى خوش -بنابر مشهور- بر حاجى حلال مى‌شود[۷] و پس از طواف زیارت و نماز آن و سعى، بنابر مشهور بوى خوش نیز حلال مى‌شود[۸] و پس از طواف نساء و نماز آن، زن نیز حلال مى‌گردد.[۹]

ویژگی‌های حج تمتع

حج تمتع در مقایسه با حج قران و حج افراد داراى ویژگی‌هاى زیر است:

  • در تمتع، عمره و حج به یکدیگر وابسته و از هم انفکاک ناپذیرند؛ برخلاف قران و افراد که عمره در آن دو واجب نیست، مگر با نذر و مانند آن.
  • در تمتع، عمره پیش از حج گزارده مى‌شود؛ اما در دو قسم دیگر بعد از حج انجام مى‌گیرد.
  • در تمتع، عمره همچون حج باید در ماه‌هاى حج گزارده شود؛ برخلاف عمره دو قسم دیگر در صورت وجوب آن؛ هر چند به جا آوردن آن پس از اتمام مناسک حج، واجب است.
  • در تمتع، عمره و حج باید در یک سال انجام شوند، برخلاف قران و افراد.
  • بنابر مشهور در تمتع، خروج از مکه بعد از اتمام عمره تنها با احرام حج، جز در صورت بازگشت به مکه قبل از سپرى شدن یک ماه، جایز است. قول مقابل مشهور، کراهت آن است. اما غیرمتمتع هر زمان بخواهد مى‌تواند بدون احرام از مکه خارج شود.
  • در تمتع، میقات حج خود مکه است؛ اما در قران و افراد یکى از میقات‌هاى پنج گانه یا منزل حاجى در صورت نزدیک‌تر بودن آن به مکه از میقات.
  • در تمتع، میقات عمره یکى از میقات‌هاى معروف یا مکانى است که در حکم میقات مى‌باشد؛ برخلاف عمره قران و افراد که میقات آن براى کسى که در حرم است «ادنى الحلّ» و براى کسى که بیرون حرم سکونت دارد، یکى از میقات‌هاى پنج گانه یا منزلش مى‌باشد.
  • مُحرم به عمره تمتع با مشاهده خانه‌هاى مکه تلبیه را قطع مى‌کند اما محرم به عمره مفرده اگر براى احرام از مکه بیرون رفته باشد، هنگام مشاهده کعبه؛ در غیر این صورت هنگام دخول حرم، تلبیه را قطع مى‌نماید. نسبت به قطع تلبیه در عمره مفرده اقوال دیگرى نیز در مسئله وجود دارد.
  • عمره تمتع طواف نساء ندارد؛ اما عمره قران و افراد بنابر مشهور طواف نساء دارد.
  • در تمتع، تقدیم طواف زیارت و سعی بر وقوف به عرفات و مشعر در حال اختیار جایز نیست؛ برخلاف قران و افراد که بنابر مشهور جایز است.
  • براى مُفرِد و قارن تأخیر طواف زیارت، سعى و طواف نساء از ایام تشریق و انجام دادن آن‌ها در طول ذی الحجه‌ جایز است؛ برخلاف متمتع که تأخیر، حرام یا مکروه - بنابر اختلاف اقوال در مسئله - است.
  • بنابر قولى در تمتع پس از احرام به حج، به جا آوردن طواف مستحب حرام است؛ لیکن در دو قسم دیگر به اتفاق فقها جایز است.
  • در تمتع، بستن احرام تنها با تلبیه و در حج قران -بنابر قول مشهور- علاوه بر تلبیه با اشعار و تقلید نیز صحیح است.
  • در تمتع، قربانى واجب است و در دو قسم دیگر مستحب.
  • براى مُفْرِد، عدول به حج تمتع در فرض جواز آن بر وى، جایز است؛ لیکن بر مُتمتّع، عدول از حج تمتع به افراد در حال اختیار جایز نیست. در حج قران نه عدول از آن جایز است و نه عدول به آن.[۱۰]

پانویس

  1. مستند الشیعة، ج۱۱، ص ۲۰۶-۲۰۷؛ جواهرالکلام، ج۱۸، ص۲.
  2. جواهرالکلام، ج۱۸، ص ۵-۱۰.
  3. همان،‌ ج۱۸، ص ۱۱-۱۸؛ مهذّب‌الاحکام، ج۱۲، ص ۳۴۷-۳۶۰.
  4. همان، ۳-۴؛ العروة الوثقىٰ، ۴/ ۶۰۹-۶۱۰.
  5. جواهرالکلام، ج۱۸، ص۱۰.
  6. همان، ۱۰-۱۱.
  7. همان،‌ ج۱۹، ص۲۵۱.
  8. همان،‌ ۲۵۷-۲۵۸.
  9. همان،‌ ۲۵۸-۲۵۹.
  10. جواهرالکلام، ج۱۸، ص ۷۴-۷۹؛ مهذّب الاحکام، ج۱۲، ص ۳۴۶-۳۴۷.

منابع

مطالب مرتبط