مستظهر (خلیفه عباسی): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
پس از مرگ [[مقتدی]] پسرش ابوالعباس احمد، ملقب به المستظهر بالله بر تحت [[خلافت]] نشست. او نیز از جمله خلفای خوشنام و دادگر [[حکومت بنی عباس|عباسی]] است که به [[عدالت]] و بخشندگی شهرت دارد.
+
پس از مرگ [[مقتدی|مقتدی عباسی]] در ۱۵ [[ماه محرم|محرم]] ۴۸۷ قمری، پسرش «ابوالعباس احمد»، ملقب به '''المستظهر بالله''' (بیست‌وهشتمین خلیفۀ عباسی) بر تخت [[خلافت]] نشست.  
  
از هنرهای این خلیفه داشتن خطی خوش و سرودن شعرهای نغز بود. این خلیفه با برکیارق پسر ملکشاه سلجوقی هم دوره بود. او در سال 512ق پس از 25 سال خلافت چشم از جهان فروبست.
+
مستظهر با کمک عمیدالدوله بن جُهَیر، وزیر [[مقتدی]]، که از برکیارق و عزالملک، پسر نظام‌الملک و بعضی اشراف و علمای [[بغداد]] از‌جمله غزالی برای وی بیعت گرفته بود به حکومت رسید.  
  
==منبع==
+
دوران خلافت مستظهر، مصادف با جنگ‌های سلطان محمد و برکیارق سلجوقی و نیز فرزندان این حاکمان بر سر قدرت و تسلط بر بغداد بود. در طی این جنگ‌ها که از ۴۹۳ قمری تا ۵۱۱ قمری به‌کرات روی داد، هربار یکی از طرفین جنگ پس از پیروزی بر بغداد دست می‌یافت و نام او به دستور [[خليفه|خلیفه]] در خطبه خوانده می‌شد.
 +
 
 +
از حوادث مهم دیگری که در دوران مستظهر به وقوع پیوست، حملۀ صلیبیون به بلاد [[اسلام]] و تصرف [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] و کشتار مردم آن‌جا در [[مسجد الاقصى|مسجدالاقصی]] بود (۴۹۲ ق).
 +
 
 +
مستظهر از جمله خلفای خوشنام و دادگر [[حکومت بنی عباس|عباسی]] است که به [[عدالت]] و بخشندگی شهرت دارد. همچنین او را خلیفه‌ای نیکوسیرت، ملایم و دانشمند معرفی کرده‌اند که در واقع خلافت معنوی داشت و خلافت واقعی در دست حاکمان سلجوقی بود. وی حامی شاعران و عالمان بود، به‌طوری که [[ابوحامد محمد غزالی|محمد غزالی]] کتاب «المستظهری» (یا فی فضائح‌الباطنیه و فضائل‌المستظهریه) را به‌نام او نگاشت. از هنرهای این خلیفه، داشتن خطی خوش و سرودن شعرهای نغز بود.
 +
 
 +
المستظهر بالله سرانجام در سال ۵۱۲ قمری پس از ۲۵ سال خلافت چشم از جهان فروبست.
 +
 
 +
==منابع==
  
 
*دانشنامه رشد
 
*دانشنامه رشد
 +
*ویکیجو
 
{{خلفای بنی عباس}}
 
{{خلفای بنی عباس}}
 
[[رده:خلفای عباسی]]
 
[[رده:خلفای عباسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۲۵

پس از مرگ مقتدی عباسی در ۱۵ محرم ۴۸۷ قمری، پسرش «ابوالعباس احمد»، ملقب به المستظهر بالله (بیست‌وهشتمین خلیفۀ عباسی) بر تخت خلافت نشست.

مستظهر با کمک عمیدالدوله بن جُهَیر، وزیر مقتدی، که از برکیارق و عزالملک، پسر نظام‌الملک و بعضی اشراف و علمای بغداد از‌جمله غزالی برای وی بیعت گرفته بود به حکومت رسید.

دوران خلافت مستظهر، مصادف با جنگ‌های سلطان محمد و برکیارق سلجوقی و نیز فرزندان این حاکمان بر سر قدرت و تسلط بر بغداد بود. در طی این جنگ‌ها که از ۴۹۳ قمری تا ۵۱۱ قمری به‌کرات روی داد، هربار یکی از طرفین جنگ پس از پیروزی بر بغداد دست می‌یافت و نام او به دستور خلیفه در خطبه خوانده می‌شد.

از حوادث مهم دیگری که در دوران مستظهر به وقوع پیوست، حملۀ صلیبیون به بلاد اسلام و تصرف بیت‌المقدس و کشتار مردم آن‌جا در مسجدالاقصی بود (۴۹۲ ق).

مستظهر از جمله خلفای خوشنام و دادگر عباسی است که به عدالت و بخشندگی شهرت دارد. همچنین او را خلیفه‌ای نیکوسیرت، ملایم و دانشمند معرفی کرده‌اند که در واقع خلافت معنوی داشت و خلافت واقعی در دست حاکمان سلجوقی بود. وی حامی شاعران و عالمان بود، به‌طوری که محمد غزالی کتاب «المستظهری» (یا فی فضائح‌الباطنیه و فضائل‌المستظهریه) را به‌نام او نگاشت. از هنرهای این خلیفه، داشتن خطی خوش و سرودن شعرهای نغز بود.

المستظهر بالله سرانجام در سال ۵۱۲ قمری پس از ۲۵ سال خلافت چشم از جهان فروبست.

منابع

  • دانشنامه رشد
  • ویکیجو
خلفای بنی عباس
سفاح (132-136) • منصور (136-158) • مهدى (158-169) • هادى (169-170) • هارون الرشید (170-193) • امین (193-198) • مأمون (198-218) • معتصم (218-227) • واثق (227-232) • متوکل (232-247) • منتصر (247-248) • مستعین (248-251) • معتز (251-255) • مهتدى (255-256) • معتمد (256-279) • معتضد (279-289) • مكتفى (289-295) • مقتدر (295-320) • قاهر (320-322) • راضی (322-329) • متقی (329-333) • مستكفى (333-334) • مطیع (334-363) • طایع (363-381) • قادر (381-422) • قائم (422-467) • مقتدی (467-487) • مستظهر (487-512) • مسترشد (512-529) • راشد (529-530) • مقتفى (530-555) • مستنجد (555-566) • مستضىء (566-575) • ناصر (575-622) • ظاهر (622-623) • مستنصر (623-640) • مستعصم (640-656)