مرفوعه (اسامی و اوصاف قرآن)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«مرفوعه» از اسامی و صفات قرآن است: «مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ»؛ والاقدر و پاکیزه. (سوره عبس/14)
«مرفوعه» از «رفع» به معنای برداشتن و از جمله موارد استعمال آن در جاه و منزلت است. اطلاق «مرفوعه» بر قرآن یا به خاطر قدر و منزلت آن نزد خداوند است یا به آن علت که خداوند دست ناپاکان و نااهلان را از آن دور داشته است و هرگز قادر به تحریف آن نیستند. بنابراین چون خداوند به کلامش عزّت، بزرگی و برتری بخشیده از آن به «مرفوعه» تعبیر کرده است.
منابع
