قاموس قرآن: اثاث
واژه «أثاث» به معنای اسباب خانه و وسائل زندگی است و دو بار در قرآن کریم به کار رفته است.
أثاث در لغت
اهل لغت «اثاث» را اسباب و امكانات زندگى و رفاهى خانه معنی کردهاند؛ راغب اصفهانی قید کثرت را بر آن افزوده و گوید ریشۀ آن از «أثّ اذا کَثُر و تکاثف» است و به هر مال که زیاد باشد اثاث گفته شده است. و صاحب «اقرب الموارد» گوید: اثاث آن است که برای مصرف و استفاده است نه برای تجارت.
صاحب «مجمع البیان» در ذیل آیۀ «أَثَاثًا وَ مَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ»[۱] آنرا اسباب خانه گرفته است. در «المیزان» فرموده: متاع از اثاث اعمّ است، به مطلق آنکه مورد بهره است گفته می شود و مخصوص به اسباب خانه نیست.
همچنین در آیۀ «وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَ رِئْيًا»[۲] بنظر می آید که بمعنی اسباب زندگی باشد، یعنی پیش از آنها مردمان بسیاری هلاک کردهایم که از حیث وسائل زندگی و منظر بهتر بودند.
أثاث در آیات قرآن
أَثاثاً:
- «وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ».[۳]
- «وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَ رِئْيًا».[۴]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، سید علیاکبر قرشی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
