طاحی الارض (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


این صفت فعلى الهى از باب «طحى، یطحى و طَحْواً» به معناى گستردن و گسترده شدن است.

این صفت الهى تنها یک بار و آن هم در مورد زمین بکار رفته است که خداوند به زمین و کسى که آن را گسترانده سوگند مى خورد:[۱]

«والاَرضِ وما طَحها». (سوره شمس/۶)

پانویس

  1. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۱، ص۷۹۵.

منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۱۹، صفحه ۱۴۵.