شاهد (اسم الله)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
شاهد، اسم فاعل از «شهد» اسم و صفت خداوند و به معناى حاضرشدن و دیدن است.[۱]
این اسم و صفت (به صورت اسم و صفت خدا) دو بار در قرآن کریم آمده است:
- «...قالَ فَاشهَدوا واَنَا مَعَکم مِنَ الشّهِدین». (سوره آل عمران/۸۱)
- «...وکنّا لِحُکمِهِم شهِدین». (سوره انبیاء/۷۸)
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۱، ص۷۱۷.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۶، صفحه ۵۷۹.