داعی (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

داعى، اسم فاعل از «دعا، یدعو» صفت فعل الهى به معناى «خواننده به سوى سعادت و یا روز رستاخیز» است. فعل آن در قرآن، در موارد متعدّدى به خداوند نسبت داده شده است؛ همچون:

• «...واللّهُ یدعوا اِلَى الجَنَّةِ...». (سوره بقره/۲۲۱)
• «واللّهُ یدعوا اِلى دارِ السَّلمِ...». (سوره یونس/۲۵)

منابع

• فرهنگ قرآن، جلد ۱۳، صفحه ۳۱۰.

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن	(اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن	آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن	تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی	تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
	دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن	تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن