دارالمقامه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«دارالمُقامه»، همان بهشت است[۱] که افراد در آن اقامت همیشگى پیدا مى کنند و از آنجا به جاى دیگرى منتقل نمى شوند[۲] و مرگ به سراغ آنان نمى آید.[۳]
این واژه یک بار در قرآن آمده است: «اَلَّذى اَحَلَّنا دارَالمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ». (سوره فاطر/ ۳۵) همان که از فضلش ما را در این سرای جاودان جای داد، که در آن هیچ رنجی و هیچ سستی و افسردگی به ما نمی رسد.
پانویس
- پرش به بالا ↑ المیزان، ج ۱۷، ص ۴۸.
- پرش به بالا ↑ فتح القدیر، ج ۴، ص ۳۵۱.
- پرش به بالا ↑ مجمع البیان، ج۷ـ۸، ص۶۴۰.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۳، صفحه ۳۱۰.